Ish haqi: uning shakllanishdagi turli XIL yondoshuvlar

Ish haqining asosiy funksiyalari
 

Yuqorida  aytib  o’tilgan  funksiyalarni  amalga  oshirish  uchun  quyidagi  eng 

muhim tamoyillarga rioya qilinishi zarur:  

1. Ishlab chiqarish va mehnat samaradorligi ortib borgan sari real ish haqining 

ortib borishi. Bu tamoyil ehtiyojlarning ortishi obyektiv iqtisodiy qonunning amal 

                                                           

Muallif tomonidan ishlab chiqildi 

Takror hosil qilish funksiyasi

Rag’batlantiruvchi unksiya

O’lchov-taqsimlash funksiyasi

Joylashtirish funksiyasi

Aholining to’lovga 

qodir talabini 

shakllantirish funksiyasi

 qilishi bilan bog’liq bo’lib, mazkur qonunga muvofiq, ehtiyojlarning yanada  to’laroq qondirilishi  faqat  o’z  mehnati  uchun  ko’proq  miqdorda  moddiy  ne’matlar  va xizmatlarga ega bo’lish imkoniyatlari kengaygan sharoitdagina real  bo’ladi. Biroq imkoniyat  ishlab  chiqarish  faoliyati  natijalari  bilan,  mehnat  samaradorligi  bilan bog’lanishi lozim.  

2. Mehnat unumdorligi o’sishining o’rtacha ish haqining o’sish sur’atlaridan 

ilgarilovchi  sur’atlarini  ta’minlash.  Bu  tamoyilning  mohiyati ishlab  chiqarishni 

rivojlantirish  va  uning  samaradorligini  oshirish  asosida  mehnat  darajalarini 

maksimal  (eng  ko’p)  darajaga  yetkazishdan  iborat.  Bu  matoyilga  rioya   qilinishi jamg’arish  jarayonining, kengaytirilgan  ishlab  chiqarishning  uzluksizligini  taqozo etadi,  va  korxonaning  rivojlanishi,  hamda  ravnaq  topishining   zarur  sharti hisoblanadi. Mazkur tamoyilning buzilishi tovarlar bilan ta’min etilmagan pulning to’lanishiga, uning qadrsizlanishiga, mamlakat avj olishiga olib  keladi.  

3.  Xodimning  korxona  faoliyati  natijalariga  qo’shgan  mehnat  hissasiga, 

mehnat  mazmuni  va  sharoitlariga,  korxona  joylashgan  mintaqaga,  uning  qaysi tarmoqqa  mansubligiga  qarab,  ish  haqini  tabaqalashtirish.  Mazkur  tamoyil 

xodimning  o’z  mehnat  malakasidan,  mahsulotning  yuqori  sifatli  bo’lishini 

ta’minlashdan moddiy manfaatdorligini kuchaytirish zarurligiga asoslangan.  

4. Teng mehnatga teng ish haqi. Bozor sharoitida bu tamoyilni ishlovchining 

jinsi, yoshi milliy mansubligi va hokazolarga qarab, uning mehnatga haq to’lashda 

kamsitishga  yo’l  qo’ymaslikdir,  korxona  yoki  firma  ichidagi  taqsimotda   adolat tamoyiliga rioya etilishi, deb tushunish kerak. U bir xildagi mehnati unga  haq to’lash orqali bir xil baholashni nazarda tutadi.  

5.  Mehnatga  haq  to’lashni  davlat  yo’li  bila  boshqarish  (tartibga  solish). 

(Mazkur tamoyil quyiroqda qarab chiqiladi).   

6. Mehnat bozorining ta’sirini hisobga olish. Mehnat bozori-bu shunday bir 

sohaki,  u  yerda  pirovard  natijada  mehnatning  har  xil  turlarida  baho  berish tarkib topadi. Har bir xodimning mehnatiga toplanadigan ish haqi uning mehnat bozoridagi mavqyei  bilan  mustahkam  bog’liq  bo’lib,  mazkur  bozordagi  vaziyat,  bundan tashqari, bandlik imkoniyatini ham belgilab beradi.  

 

7. Mehnatga haq to’lash shakllari va tizimlarining oddiyligi, mantiqiyligi va 

qulayligi  mehnatga  haq  to’lash  tizimlarining  mohiyati  haqida  keng  xabardor 

bo’lishni  ta’minlaydi.  Xodimda  ish  haqi  haqida  tushunarli  va  batafsil  axborot 

mavjud  bo’lgandagina,  u  jon-dili  bilan  berilib  mehat  qiladi.  Xodimlar  qanday 

holatda ish haqining miqdori, ya’ni o’z moddiy farovonliklari darajasi oshishini  aniq tasavvur qilishlari lozim.  

Yaratilgan  yalpi  ichki  mahsulotning  uning  ishlab  chiqaruvchilari  o’rtasida 

mehnatning miqdori, sifati va unumdorligiga qarab taqsimlanadigan qismi ish haqi 

deb  yuritiladi.  Ish  haqi  hozirgi  davrda  barcha  mamlakatlar  iqtisodiyotida  muhim o’rin tutadi. Shuning uchun ham iqtisodchi olimlar ish haqining  mazmuniga katta e’tibor  beradilar.  Ish  haqining  mazmunini  aniqlashda  turli  iqtisodchilar  turli tomondan yondashib, unga har xil ta’rif beradilar. 

Masalan, D.Rikardo va T.Maltuslarning «Yashash uchun vosita minimumi» 

konste’stiyasida ish haqini yashash uchun zarur vositalarning fiziologik minimumi 

bilan  bir  xil  deb  hisoblanadi.  Lekin  ish  haqini  yashash  uchun  zarur  vositalarning fiziologik minimumi bilan bir xil deb qarash to’g’ri emas. Bu minimum o’z ichiga ishchi kuchi  shakllanadigan  iqtisodiy,  ijtimoiy  va  madaniy   shart-sharoitlar 

tug’dirgan  ehtiyojlarni  ham  oladi.  Shu  bilan  birga  ishchi  kuchi  narxining   quyi chegarasini  yashash  uchun  zarur  vositalar  miqdorining  minimumi  bilan  aniqlash, ishga yollovchilar ish haqini mazkur quyi chegaradan pasaytirishga intilishiga olib kelishi  mumkin.  Iqtisodiy  jihatdan  rivojlangan  mamlakatlarning   xo’jalik 

amaliyotidagi  ish  haqining  darajasini  kuzatish  shuni  ko’rsatadiki,  ishchi  kuchi bozorida real ish haqining o’rtacha darajasi yashash uchun zarur jismoniy vositalar minimumiga qaraganda ancha yuqori darajada o’rnatilgan. 

Qiymatning  mehnat  nazariyasi  (ingliz  klassik  siyosiy  iqtisod  maktabi, 

marksistik yo’nalishidagi iqtisodchilar) ishchi kuchini alohida, o’ziga xos tovar  deb hisoblaydi.  Shu  sababli  bu  nazariya  ish  haqiga  tovar  bo’lgan  ishchi   kuchi qiymatining  o’zgargan  shakli,  ya’ni  puldagi  ifodasi  sifatida  qaraydi  va  uni  ishchi kuchini  takror  ishlab  chiqarish  uchun  zarur  bo’lgan  tirikchilik  vositalari  qiymati sifatida  aniqlaydi.  Mazkur  g’oya  tarafdorlari  ishchi  kuchi   qiymatiga  bir  qator omillar,  avvalo  tabiiy  shart-sharoitlar,  aholining  madaniy   rivojlanishi,  ularning malakasi  va  ishchi  oilasini  saqlash  hamda  ularning  tabiiy  takror  ishlab  chiqarish sharoitlari ta’sir qilishini ko’rsatadi. Shu bilan  birga bu g’oyada hayotiy ehtiyojlar hamda  ularning  qondirilish  usullari  mamlakatning  ilmiy-texnikaviy,  ijtimoiy-iqtisodiy va madaniy rivojlanishida erishilgan darajaga bog’liqligi ta’kidlanadi. 

Bu fikrlar hozirgi davrda ham ko’pgina ko’zga ko’ringan iqtisodchi olimlar 

tomonidan  ma’qullanib  takrorlanmoqda.  Masalan:  A.F.Shishkin,  E.F.Borisovlar o’zlarining  «Iqtisodiyot  nazariyasi»  darsliklarida  ish  haqini  ishchi  kuchi  tovar qiymatining puldagi ifodasi deb ta’riflamoqdalar

Bu mualliflar o’z fikrlarini asoslashda ko’pgina olimlar mehnat jarayoni bilan 

ishchi kuchining farqiga bormaganligini, shu sababli bozorda mehnat sotiladi deb 

fikr yuritishini tanqid qilib, bozorda mehnat emas, balki ishchi kuchi tovar sifatida 

sotilishini,  bu  jarayon  yuzaki  qaralganda  mehnatga  haq  to’lashga  o’xshab 

ko’rinishini isbotlashga harakat qilganlar. 

Lekin ish haqiga «ishchi kuchi qiymatining puldagi ifodasi» sifatida qarash, 

aniq  ishchi  kuchi  bozorida  ish  haqi  darajasiga  uning  unumdorligi,  mehnat 

intensivligi, talab va taklif kabi omillarning ta’sirini etarli hisobga olmaydi. 

Hozirgi  zamon  iqtisodiyot  nazariyasida  ayrim  mualliflar    (jumladan, 

«Ekonomiks»  darsliklarida,  V.D.Kamaev  rahbarligida  nashr  etilgan   «Iqtisodiyot nazariyasi» darsligi va boshqalarda) ish haqini mehnat narxi sifatida,  ayrimlari esa mehnat bozoridagi talab va taklifning muvozanat narxi sifatida talqin etadilar.  Bunda ular  asosan  bozorda  mehnat  sotiladi  degan  bizningcha  noto’g’ri  tushunchaga asoslanishadi. Mehnat ishchi kuchining funkstiya qilishi, uning ma’lum maqsadga qaratilgan faoliyat jarayoni bo’lib, uning na qiymati, na narxi yo’qligi, bu jarayonni bozorga  olib  chiqib  sotib  bo’lmasligi  fanda  ham,  real  hayotda  ham,  iqtisodiy amaliyotda  ham  hammaga  ayon  bo’lgan  va  allaqachon  isbotlangan  masaladir. 

Shuning uchun buni isbotlashga harakat qilmasak ham bo’ladi. 

Lekin bu g’oyaning negizida bir ijobiy tomon borki, uni albatta hisobga olish 

zarur. Bu ham bo’lsa ular mehnatni ishchining malakasi, intensivligi va natijasi  bilan bog’lashga harakat qilganlar. Ish haqining mazmuni to’g’risidagi turli nazariyalarni, (turli  mamlakatlardagi  va  o’z  mamlakatimizdagi  amaliyotni)  umumlashtirib, quyidagi xulosalarni chiqarish mumkin. Ish haqi to’g’risidagi nazariyalarda unga bir tomonlama yondashish xususiyati mavjud  bo’lib,  uning  murakkab  va  ko’’  qirrali  iqtisodiy  jarayon  ekanligi  ozgina e’tibordan chetda qolgan.    Lekin  bu nazariyalarning har birida ish haqining u yoki bu tomoniga to’g’ri baho berilgan bo’lib, ularda foydalanish mumkin bo’lgan ijobiy mazmun mavjuddir. 

Ish haqining umumiy darajasi har doim har bir mamlakatda iqtisodiyotning 

erishgan  darajasiga,  ya’ni  umumiy  mehnat  unumdorligi,  milliy  mahsulot   hajmi, uning  aholi  jon  boshiga  to’g’ri  keladigan  miqdoriga  bog’liq  bo’ladi.  Chunki  shu mahsulotlarning  bir  qismi  mehnatning  miqdori  va  sifatiga  qarab  taqsimlanadi. Shuning uchun ham u turli mamlakatlarda turli miqdorlarda bo’ladi. 

Ish  haqining  miqdori  ishchi  kuchini  takror  ishlab  chiqarishga,  ishchining 

o’zini, oila a’zolarini boqishga etadigan darajada bo’lishi lozim. 

Ish  haqining  miqdori  va  darajasi  ishchi  kuchining  malakasi,  uning  mehnati 

unumdorligi bilan bog’liq bo’ladi. 

Ish  haqining  darajasi  har  bir  firma  yoki  korxonada  ishlab  chiqarishning 

erishgan darajasi bilan, ya’ni ishlab chiqarilgan va sotilgan mahsulot hajmi va bir 

ishchigato’g’ri kelgan miqdori bilan bog’liq bo’ladi. Shuning uchun ham u mehnat 

miqdori,  malakasi  bir  xil  bo’lsada,  turli  korxonalarda  turlicha  miqdorda  bo’lishi mumkin. 

Ushbu  xulosalardan  keyin  ish  haqining  mazmuniga  ta’rif  berib  aytish 

mumkinki,  ish  haqi  ishchi  va  xizmatchilarning  mehnatining  miqdori,  sifati  vaunumdorligiga qarab, milliy mahsulotdan oladigan ulushining puldagi ifodasidir.  

Ish  haqi  ishlab  chiqarish  jarayonida  yaratilgan  zaruriy  mahsulot  bilan 
chambarchas bog’liqdir. Chunki ish haqi uning asosiy qismini tashkil etadi.  

Ish  haqining  asosiy  vazifasi  ishchi  va  xizmatchilarning  turmush  va  mehnat 

sharoitini  yaxshilash,  boshqacha  qilib  aytganda,  mehnat  me’yori  bilan  iste’mol me’yori o’rtasidagi bog’liqlikni ta’minlashdan iboratdir. 

Albatta  ishchi  kuchini  takror  hosil  qilishda  ish  haqidan  tashqari  foiz,  renta, 

foyda,  dividend,  turli  imtiyozlar  va  nafaqalarning  ham  roli  bor.  Ish  haqining 

mazmunini to’laroq tushunish uchun nominal va real ish haqi tushunchalarini  bilish zarurdir. Ishchi uchun qanday shaklda va qancha miqdorda ish haqi olishi emas, balki unga  qancha  miqdorda  tovarlar  va  xizmatlar  sotib  olishi  mumkinligi  muhim.Shu sababli  nominal  va  real  ish  haqi  farqlanadi.  Nominal  ish  haqi  bu  ma’lum  vaqt davomida  olingan  pul  summasi  yoki  pul  shaklidagi  ish  haqi.Real  ish  haqi  –  bu nominal  ish  haqiga  sotib  olish  mumkin  bo’lgan  tovarlar  va  xizmatlar  miqdori. Boshqacha aytganda real ish haqi  bu nominal ish haqining «xarid etish»  qobiliyati. O’z-o’zidan aniqki, real ish haqi nominal ish haqiga va xarid  qilinadigan tovarlar 

(va xizmatlar) narxiga bog’liq. Shunday ekan, real ish haqi boshqa sharoitlar bir xil bo’lganda,  nominal  ish  haqiga  to’g’ri  mutanosibdir  va  iste’mol  buyumlari  va xizmatlar  narxining  darajasiga  teskari  mutanosibdir.  Bu  miqdorlar  nisbatini 

formulada quyidagicha tasvirlash mumkin: