11.7.
Gidrotexnik tadbirlar
Suv eroziyasining ta’sirini zudlik bilan bartaraf etish uchun amalga
oshiriladi. Ular tashkiliy-xujalik, agrotexnik va urmon meliorativ tadbirlari bilan
birgalikda olib boriladi. Ularning vazifasi suv okimini boshkarish (tuxtatish yoki
xavfsiz tomonga yunaltirish) hisoblanadi. Ular suv havzalari, himoya tuprok
devorlari va dambalari, tutash inshootlar, suv tusgichlar kabi gidrotexnik inshootlar
yordamida amalga oshiriladi.
Gidrotexnik tadbirlar suv eroziyasining oldini olishda muhim bulib, ularga
qirgogini yuvadigan daryo yoqalarida qirgoqni mustahkamlovchi tadbirlar, suv
qirgoqdan toshadigan hollarda qirgoqni himoya qiluvchi damba va kutarmalar; jarli
yerlarda esa suv ushlagich kutarmalar; jarga suv oqimini tushirmaydigan ariqlar;
suvda tez yuviladigan yumshoq, yengil tuproqli joylarda ariq urniga temir beton
nov kanallar; jarlarda va soylarda suv oqimini ushlab holuvchi tugonlar; selga
229
qarshi kurashish uchun hovuz va suv omborlari; tog yonbagirlarining yoginlardan,
jalalardan vujudga keladigan suv eroziyasiga uchramasligi uchun zinapoyasimon
ariqlar tashkil etish va boshqalar kiradi.
4.Shamol eroziyasiga qarshi kurash tadbirlari
Uzbekiston sharoitida eroziya turlaridan eng xavflisi shamol eroziyasidir.
Uning ta’siri keng front buylab namoyon buladi va juda katta iqtisodiy zarar
keltiradi. Shamol eroziyasining hosil bulishi shamol kuchi, qaytarilishi va
tuproqning ustki holatiga bogliq bulib, bu turdagi eroziya sugorilmaydigan yerlarda
shamol kuchi 3-5 m/s dan ortganda namoyon bula boshlaydi. SHamol eroziyasi
ta’sirida ulchami 1 mm dan kichik bulgan agregatlar tuproq massasidan ajralib
chang buronlari kurinishida namoyon buladi. Bunda tuproq tarkibidagi chirindining
100 yil ichida 2,5-3 barobar kamayganligi qayd qilingan. SHamol tezligi 4-5 m/s
bulganda kuchsiz, 5-15 m/s bulganda urtacha, 15 m/s dan ortiq bulganida esa,
kuchli eroziya hosil bulishi kuzatilgan.
Shamol eroziyasi mexanik tarkibi yengil tuproqlarda kuproq namoyon
buladi. Shamol esganda, avvalambor, tuprokning chirindiga va oziq elementlariga
boy unumdor qatlami uchib ketadi. Qishloq xujaligi ekinlarining urug’lari (shu
jumladan, paxta chigiti) ham tuproq zarralariga qushilib uchib ketadi, bunda uchib
ketayotgan tuproq zarralari g’o’za nihollari va boshqa ekinlarning kuchatlarini
changitib, ularni shikastlaydi. Har ikki holda ham qayta ekishga tutri keladi. Ba’zi
yillarda bu holat 2-3 marotaba qaytariladi, bu esa, urug’, utit, yonilrining ortiqcha
sarflanishiga olib keladi. oqibatda g’o’zaning va boshqa ekinlarning yetilishi
kechikadi, paxta tolasi va chigitning sifati yomonlashadi.
Qum buronlari irrigatsiya tarmoqlarini kumib tashlaydi. Qum tulgan kanalni
ekskavatog’lar bilan tozalab bulmaydi, shu boisdan qul mehnatidan foydalanishga
tutri keladi, bu esa olinadigan mahsulot tannarxini ancha oshirib yuboradi. Temir
yullar va avtomobil yullari, borlar va turar joy massivlarini ham qum bosadi.
Inson qadim davrdayoq shamol eroziyasiga qarshi kurash yullarini topa
bilgan. yerga nisbatan xususiy mulkchilik hukm surgan davrda ham sug’orish
maydonlari mayda kartalarga bulinib, chor atrofiga daraxt kuchatlari (asosan tut,
230
jiyda va tol) ekilar, shu tarzda dalalar shamol tasiridan ma’lum darajada himoya
qilinar edi. Ihota daraxtlari bulmagan joylarda quruq shox-shabbalardan ihotalar
qullanilar va ular “gazza” deb yuritilardi. Bu ish quyidagicha bajarilar edi: g’o’za
kuchatlari orasida sug’oriladigan kartada uzun chuqurlar qazilib, ularga quruq buta
yoki shox-shabba kumib quyilar edi. Bunday tusiqlarning uzunligi qisqa va ayni bir
dalaning uzida orasini juda yaqin qilib, 15-20 m da joylashtirilar edi.
Shuni ta’kidlab utish kerakki, eroziyaga qarshi bunday tadbirlar juda ham
mehnattalab bulib, tusiqlarning uzi ekiladigan foydali yerni egallaydi, yerga
mexanizatsiyalashgan usulda ishlov berishni qiyinlashtiradi.
Hozirgi vaqtda ilmiy muassasalarning ilg’or tajribalaridan foydalanib olib
borgan katta ishlari natijasida, eroziyaga qarshi kurash tadbirlari tizimi ishlab
chiqilgan. Bu tizim Qo’qon guruxi hududlari, Sirdaryo, Jizzax, Buxoro
viloyatlarining bir qancha xujaliklarida muvaffaqiyat bilan qullanilmovda. Bu tizim
«tuproqni suv va shamol eroziyasidan ximoya qilish yuzasidan tavsiyalar»da
batafsil bayon qilingan. Bu tizimga Quyidagilar kiradi:
1.
Ihota daraxtzorlari barpo etish. Bu shamol eroziyasiga qarshi kurashning
eng samarali, ratsional vositalaridan biridir. Bular:
-
ihota daraxtzorlari qatorlarining joylashtirilishi, shamolning esish kuchi va
tuproqning mexanik tarkibiga kura tabaqalashtirilishi;
-
shamol kuchli esadigan hududlarda va qumoq hamda qumloq tuproqlarda
daraxt qatorlari oraligi kupi bilan 100-170 m, qum barxanlari uzlashtirilayotgan
joylarda - 80-100 m; yengil va urtacha qumloq tuproqlarda - 200 m gacha, ogir
qumloq va gilli tuproqlarda - 250-300 m ga teng bulishiga erishish;
-
shamolning esish kuchi urtacha hududlardagi qumli hamda qumloq
tuproqlarda daraxt qatorlari oraligi 200 m gacha; yengil va urtacha qumloq tuproqli
yerlarda 250-300 m, ogir qumloq va gilli tuproqli yerlarda 350-400 m bulishi;
-
shamol kuchsiz esadigan hududlarda, tuproqning mexanik tarkibidan qatiy
nazar, daraxt qatorlari oraligini 400-450 m qilib olish kerak buladi.
Ihota daraxtlari qatorlari soni quyidagicha buladi: shamol kuchli esadigan
hududlarda - 3-4; “urtacha” larida - 2-3; “kuchsiz” larida esa - 2.
231
Daraxt
qatorlariga
uzoq
yashaydigan,
qurgoqchilikka,
tuproqning
shurlanishiga chidamli va ximoya qilish xususiyatlari yuqori daraxt va buta turlari
ekilishi kerak. Sugoriladigan yerlarda eman, bolle teragi va Qora terak, pensilvan
shumtoli, yashil va mayda bargli shumtol, qayragoch, janub majnuntoli, oq tut,
jiyda ekilishi tavsiya etiladi.
Shamol eroziyasiga qarshi kurash yullari xilma-xildir. SHamolning kuchini
susaytirish maksadida ixotazorlar barpo etish, xar xil usimliklar ekib shamol
esadigan tomonga tusiqlar, ya’ni kulis xosil qilish, almashlab ekish, yerni chuqur
xaydash, tuproqni ugitlab, uning tarkibini yaxshilash zarur.
Shamol eroziyasiga qarshi kurashda ixotazorlar va daraxtlarning roli katta
bulib, ular shamol kuchini pasaytiradi, tuproqda namni qurib ketishdan saqlaydi. 7-
rasmdan kurinib turibdiki, urmon polosasi shamol kuchini kesib, uning tezligini
pasaytiradi. Ixotazorlarning shamol kuchini kesish ta’siri 450 metrgacha yetadi.
SHu sababli, kuchli shamollar ruy beradigan rayonlarda har 400 m oraliqda urmon
polosasini tashkil etish yaxshi natija beradi. SHuningdek, vohalarni qum bosishdan
saqlashda ihotazorlarning vazifasi katta. Bunga quyi Zarafshon vohasiga
Qizilqumning bostirib kirishini tuxtatish maksadida uzunligi 120 km masofada, eni
2-3 km keladigan Buxoro yashil ihotazorlari barpo etilganligi yaqqol misoldir.
Do'stlaringiz bilan baham: |