Mamlakatimizda qishloq xo‘jaligining tarmoq tarkibi, foizda
2016
2017
2018
2019
Qishloq, o‘rmon va baliq
xo‘jaligi mahsuloti
100
100
100
100
shundan:
dehqonchilik, foizda
51,6
53,9
50,4
49,9
chorvachilik, foizda
45,0
42,0
45,6
46,5
Manba: O‘zbekiston Respublikasi Davlat statistika qo‘miasi ma’lumotlari asosida
mualliflar tomonidan hisoblangan.
Ushbu jadval ma’lumotlaridan ko‘rinib turibdiki, mamlakatimiz
qishloq xo‘jaligi tarkibida o‘simlikchilik tarmog‘ining ulushi so‘nggi
yillarda kamaymoqda, shunga mutanosb ravishda chorvachilik
tarmog‘ining ulushi esa ortmoqda.
Har bir qishloq xo‘jaligi korxonasida bir necha tarmoqlar mavjud
bo’lib, ular orasida korxonaning asosiy yo‘nalishini ifoda etuvchi
tarmoq bo‘ladi. U yoki bu qishloq xo‘jaligi mahsulotini yetishtirishga
427
nafaqat qishloq xo‘jaligi korxonasi, balki butun bir hudud, viloyat,
iqtisodiy hudud va zonalar ixtisoslashishi mumkin. Ko‘rinib turibdiki,
ixtisoslashish ma’lum mazmunda joylashish bilan bog‘liq bo‘lib, qishloq
xo‘jalik ishlab chiqarishining mamlakat hududida joylashishini, ya’ni
ijtimoiy mehnat taqsimoti shaklini ifoda qiladi. Ixtisoslashtirish va
joylashtirish bir jarayonning ikki tomonini aks ettirib, ixtisoslashtirish
bu jarayonning sifat tomonini, ya’ni birinchi navbatda, qanday mahsulot
yetishtirishni, joylashtirish esa uning miqdor tomonini, ya’ni u yoki bu
mahsulotdan qancha yetishtirishni anglatadi.
Ixtisoslashuviga ko‘ra qishloq xo‘jaligi korxonalaridagi tarmoqlar
asosiy, qo‘shimcha va xizmat ko‘rsatuvchi tarmoqlarga bo‘linadi.
Asosiy tarmoq deb, qishloq xo‘jaligi yalpi va tovar mahsulotida
yuqori salmoqni egallagan tarmoqqa aytiladi. Asosiy tarmoq
korxonaning ixtisoslashishini aniqlaydi. Qo‘shimcha tarmoq yalpi va
tovar mahsuloti ishlab chiqarishda asosiy tarmoqqa nisbatan kamroq
salmoqqa ega bo‘ladi. Asosiy va qo‘shimcha tarmoqlar o‘zaro
chambarchas bog‘liq bo‘ladi va bir-birini to‘ldiradi. Ularni o‘zaro
uyg‘un holda yuritib borish mavjud resurslardan samaraliroq
foydalanishni ta’minlaydi.
Qishloq xo‘jaligi korxonalarida o‘simlikchilik va chorvachilikka
xizmat ko‘rsatuvchi tarmoqlar - transport xizmati, ta’mirlash xizmati,
ombor xo‘jaligi va boshqalar ham faoliyat ko‘rsatadi. Xizmat
ko‘rsatuvchi tarmoqlar tarkibiga qishloq xo‘jaligi mahsulotlarini qayta
ishlaydigan bo‘linmalar, qurilish brigadalari, qurilish materiallari ishlab
chiqaruvchi bo‘linmalar va boshqalarni ham kiritish mumkin.
Qishloq xo‘jaligi ishlab chiqarishini ixtisoslashtirish – bu xo‘jalik
yurituvchi subyektlar faoliyatlarini, talab va taklifdan kelib chiqqan
holda, mavjud resurslardan samarali foydalanib, qishloq xo‘jaligi
mahsulotlarni yetishtirishga yo‘naltirishdan iboratdir. Korxonaning u
yoki bu turdagi mahsulotni (paxta, don, qand lavlagi, go‘sht, sut, tuxum,
jun va boshqalar) ishlab chiqarishdagi ishtirokini belgilab beradi.
Qishloq xo‘jaligi korxonalarining ixtisoslashishi avvalombor asosiy
tarmoqni rivojlantirishga ta’sir ko‘rsatib, kompleks mexanizatsiya-
lashtirish, avtomatlashtirish, yangi navlarni joriy etish, yuqori mahsuldor
428
nasldor mollarni ko‘paytirish, intensiv texnologiyalar qo‘llash va
hokazolarni amalga oshirishni taqozo etadi. Biroq, xo‘jaliklar
ixtisoslashishining iqtisodiy samaradorligini yuqori darajasiga asosiy,
yordamchi va xizmat qiluvchi tarmoqlarni bir-biriga mutanosib
rivojlantirish orqaligina erishish mumkin.
Ixtisoslashtirish darajasiga ko‘ra xo‘jaliklar quyidagi guruhlarga
bo‘linadi:
•
tor ixtisosli xo‘jaliklar;
•
ixtisoslashgan xo‘jaliklar;
•
ko‘p ixtisosli (tarmoqli) xo‘jalik.
Birinchi guruhga qoidaga asosan tarkibida bitta tarmog‘i bo‘lib, uning
tovar mahsulot strukturasidagi ulushi 90-100 foizni tashkil qilgan
xo‘jaliklar kiradi (parrandachilik fabrikasi, issiqxonalar, mevali daraxtlar
ko‘chatini yetishtiruvchi va shunga o‘xshash xo‘jaliklar kiradi).
Tor ixtisosli xo‘jaliklarning bir qator ijobiy tomonlari bilan bir
qatorda ma’lum kamchiliklarga ham ega. Tor ixtisosli xo‘jaliklarda
tabiiy-iqlim
sharoitlari
(qurg‘oqchilik,
kuchli sovuq) ta’sirida
yetishtirayotgan mahsulot hajmi keskin qisqarishi yoki bozor
konyunkturasidagi o‘zgarish sababli mahsulotning narxi keskin tushib
ketgan holatlarda korxona iqtisodiy nochor ahvolga tushib qolishi
mumkin. Shu sababli bir turdagi mahsulot yetishtirishga chuqur
ixtisoslashuv iqtisodiy tomondan o‘zini oqlamasligi mumkin. Masalan,
2021-yilda erta bahorda sovuq bo’lishi natijasida o’rik hosili keskin
kamaydi, bahorda yog’ingarchilik juda kam bo’lganligi uchun
yaylovlarda chorva ozuqasi juda kam bo’lishi chorvachilik tarmog’i
rivojiga salbiy ta’sir ko’rsatdi, piyoz juda ko’p yetishtirilganligi sababli
uning narxi juda arzon shakllandi va hokazo. Shunday holatlarda bitta
mahsulot yetishtirishga tor doirada ixtisoslashgan xo’jaliklar qiyin
holatga tushib qolishi mumkin.
Ikkinchi guruhning tarkibiga hozirda nisbatan keng tarqalgan,
tarkibida asosiy, yordamchi va xizmat qiluvchi tarmoqlar mavjud
bo‘lgan xo‘jaliklar kiradi. Bu guruhdagi xo‘jaliklar tarkibida asosiy
tarmoqlarning soni va ularning katta-kichikligiga qarab uchga bo‘linadi:
429
a) tarkibida bitta asosiy tarmoq bo‘lib, uning tovar mahsulotidagi ulushi
50 foizdan yuqori bo‘lgan xo‘jaliklar kiradi (paxtachilik, sabzavotchilik,
bog‘dorchilik, chorvachilik va hokazo);
b) tarkibida ikkita asosiy tarmoq bo‘lib, ularning har birining tovar
mahsulotidagi salmog‘i 20 foizdan kam bo‘lmay, birgalikda tovar
mahsulotining yarmidan ko‘proq qismini tashkil qilgan xo‘jaliklar kiradi
(don-paxtachilik, don-chorvachilik, sabzavot-polizchilik, bog‘dorchilik-
uzumchilik va hokazo);
d) tarkibida uchta asosiy tarmoq bo‘lib, ular xo‘jalik tovar mahsulotini
to‘rtdan uch qismini tashkil qilgan hamda tarkibida bir nechta
yordamchi tarmoqlar bo‘lgan xo‘jaliklar kiradi (don-paxta-chorvachilik,
don-kartoshka-chorvachilik va hokazo).
Xo‘jaliklardagi
mavjud
asosiy
tarmoqlarga
qarab
uning
ixtisoslashishini yuritish qabul qilingan. Ba’zi ixtisoslashgan
xo‘jaliklarda asosiy tarmoq mahsulotlarini qayta ishlash, saqlash kabi
xizmat qiluvchi tarmoqlar keng rivojlanishi ham mumkin. Bular meva,
uzumni, chorvachilik mahsulotlarini qayta ishlovchi tarmoqlar
kabilardir. Ushbu guruhga (ko‘p tarmoqli xo‘jaliklarga) - tarkibida ko‘p
sonli qishloq xo‘jaligi tarmoqlari mavjud bo‘lgan va yaqqol
ko‘rinadigan ixtisosga ega bo‘lmagan xo‘jaliklar kiradi. Bu xo‘jaliklarda
tarmoqlarning kamaytirilishi va ixtisoslashtirishning chuqurlashishi
natijasida ixtisoslashgan xo‘jaliklar guruhiga o‘ta boradilar.
Qishloq xo‘jaligi ishlab chiqarishida bir nechta tarmoqlarni qo‘shib
olib borish ishlab chiqarishning mavsumiyligini pasaytiradi, mehnat,
yer, moddiy resurslaridan to‘laroq foydalanish imkoniyatini beradi,
ishlab chiqarish vositalari va mehnat xarajatlari notekisligini
kamaytiradi. Tarmoqlarni oqilona qo‘shib olib borish yil davomida
qishloq xo‘jaligi mahsulotlari va pul vositalarini bir tekis kelib tushishi
imkonini beradi, xo‘jaliklar iqtisodiyotiga samarali ta’sir ko‘rsatadi,
ularning moliyaviy holatini yaxshilaydi.
Qishloq xo‘jaligida tarmoqlarni oqilona joylashtirishdan ko‘zlangan
asosiy maqsadlar quyidagilar:
•
resurs potensialidan - yer, suv, mehnat va moddiy resurslardan
samarali foydalanish;
430
•
mahsulot birligi hisobiga minimal darajada mehnat xarajatlari va
vositalar sarflab maksimal miqdorda mahsulot olishni ta’minlash;
•
ishlab chiqarishning mavsumiyligini kamaytirish, yil davomida
texnika va ish kuchidan to‘liqroq foydalanish;
•
yil davomida aylanma vositalarning aylanishini va pul vositalarning
bir tekis kelib tushishini ta’minlash va hokazo.
Qishloq xo‘jaligini iqtisodiy asoslangan holda joylashtirish quyidagi
tamoyillar asosida amalga oshiriladi:
•
bozor
talabini
hisobga
olish.
Qishloq
xo‘jaligida
bozor
munosabatlarini joriy qilish qishloq xo‘jaligini ixtisoslashtirish va
konsentratsiyalash jarayonini o‘zgartirish, ishlab chiqarishni tashkil
qilishning progressiv shakliga o‘tish, zarar keltiradigan mahsulot ishlab
chiqarishdan voz kechish;
•
moddiy va mehnat resurslarini tejagan holda yalpi mahsulotni
ko‘paytirish mumkin bo‘lgan mintaqada ishlab chiqarishni joylashtirish;
•
tabiiy-iqlim sharoitlarini inobatga olgan holda ishlab chiqarishni
joylashtirish;
•
mehnat resurslaridan samarali foydalanish;
•
transportning barcha turlarini rivojlantirish;
•
qishloq xo‘jaligi va sanoat o‘rtasida to‘g‘ri mutanosiblikni
ta’minlash;
•
sanoat korxonalarini xom-ashyoga qishloq xo‘jaligi korxonalarini
esa ularning mahsulotlari iste’molchilariga yaqinlashtirish;
•
fan-texnika taraqqiyoti va moddiy-texnika bazani takomillashtirish;
•
mamlakatning iqtisodiy va oziq-ovqat xavfsizligini mustahkamlash.
Qishloq xo‘jaligini joylashtirish va ixtisoslashtirish ijtimoiy mehnat
taqsimotining turli ko‘rinishlaridir. Joylashtirish - alohida turdagi
qishloq xo‘jaligi mahsulotlari ishlab chiqarishni
respublika
mintaqalarida, ayrim viloyat, tumanlar va korxonalar bo‘yicha miqdoriy
taqsimlashni bildiradi.
Qishloq
xo‘jaligini joylashtirish uni
ixtisoslashtirish bilan chambarchas bog‘langan. Ixtisoslashtirishni
amalga oshirishda mintaqa va korxonalarning tabiiy va iqtisodiy
sharoitlarini hisobga olish muhimdir. Natijada qishloq xo‘jaligi ishlab
431
chiqarishini oqilona joylashtirish ta’minlanadi. Qishloq xo‘jaligi
hududlarini yoki alohida korxonalarni ixtisoslashtirish asosiy tarmoqni
ajratib olish va uning rivojlanishiga sharoit yaratishdir. Ixtisoslashtirish
ishlab chiqarish yo‘nalishini xarakterlaydi va hudud yoki xo‘jalikning
tarmoq strukturasini aniqlaydi.
Qishloq xo‘jaligida ishlab chiqarishni ixtisoslashtirishning iqtisodiy
ahamiyati quyidagilardan iborat:
•
ishlab chiqarishning asosiy vositasi - yerdan samarali foydalanish
uchun sharoit yaratadi. Shu asosda dehqonchilik va chorvachilik
mahsulotlarining miqdorini ko‘paytiradi va sifatini yaxshilaydi;
•
Ixtisoslashtirish qishloqda mehnat resurslaridan yanada samaraliroq
foydalanishga imkoniyat yaratadi. Dehqonchilik va chorvachilik
xodimlarining professional strukturasini o‘zgartiradi, kadrlarning
malakasini va mehnat unumdorligini oshiradi;
•
Ixtisoslashtirish kapital qo‘yilmalar va asosiy vositalardan
foydalanish samaradorligini oshirishning hal qiluvchi sharti hisoblanadi.
Ishlab chiqarishga fan-texnika taraqqiyoti yutuqlarini va ilg‘or
tajribalarni joriy qilishga imkoniyat yaratadi;
•
Ixtisoslashtirish tovar mahsulotlarini ishlab chiqarish va sotish
xarajatlarini pasaytirish hamda rentabellikni oshirishga sharoit yaratadi
va hokazo.
Qishloq xo‘jaligi korxonalarining ixtisoslashuviga turli omillar
ta’sir ko‘rsatadi. Ulardan biri korxonaning tabiiy-iqlim sharoiti va
geografik joylashuvidir. Cho‘l zonalarda, tabiiy yog‘ingarchilik juda
kam hududlarda suvni kam talab etadigan sohalar rivojlantiriladi.
Shuning uchun cho‘l zonalarida joylashgan korxonalar qo‘ychilik,
shuningdek, qorako‘lchilik yo‘nalishiga, tog‘ yonbag‘rida joylashgan
korxonalar bog‘dorchilikka ixtisoslashgan. Bundan tashqari, ayrim
hududlarning tabiiy-iqlim sharoitlari biror turdagi qishloq xo‘jaligi
mahulotini yetishtirish uchun qulay bo‘ladi. Masalan, Surxondaryo
viloyatining ayrim tumanlari tabiiy-iqlim va tuproq shariotlari anor
yetishtirish uchun qulaydir. Shuni inobatga olgan holda hukumatimiz
tomonidan viloyatda anorchilikni rivojlantirishga alohida e’tibor
berilmoqda. 2021-2022-yillarda Surxondaryoda 9432 gektar yerda
432
anorzorlar barpo etilishi va yillik hosil hajmini yaqin kelajakda 300
ming tonnaga yetkazish ko‘zda tutilgan. Ayniqsa Sherobod tumanida
yetishtiriladigan anorlar o‘zining mazasi, tashqi ko‘rinishi va
hosildorligi bilan ajralib turadi. Shu bois uning bozori chaqqon, dovrug’i
chet ellarga ketgan. Tumanda 48 ta mahallaning 33 tasi anor
yetishtirishga ixtisoslashgan. Hozirgi vaqtda Sherobod tumanida yiliga
30 ming tonna anor yetishtiriladi. Shundan 8 ming tonnasi eksportga
chiqarilmoqda. Yaqingacha tumanda 2400 gektar anorzor bor edi.
So‘nggi yillarda tumandagi anor yetishtirish uchun mavjud qulay
sharoitdan unumli foydalanish maqsadida paxta va g‘alla maydonlari
o‘rnida fermer xo‘jaliklari va tadbirkorlar tomonidan anor bog‘lari
tashkil etishga e’tibor kuchaymoqda. 2021-yilda Sherobod tumanida
besh ming, Muzrabot tumanida ikki ming va Qiziriq tumanida ming
gektar yerda anor plantatsiyalari tashkil etilmoqda. Bundan tashqari,
tumanda “Sherobod anor impeks” korxonasi ham tashkil etilgan. 5
million dollarlik mazkur loyiha natijasida anorni qadoqlash va qayta
ishlash yo‘lga qo‘yilgan. Uskunalar Janubiy Koreya va Sloveniyadan
keltirilgan. Korxona 6 ming tonna qadoqlash, 2 ming tonna anor sharbati
ishlab chiqarish quvvatiga ega.
Qishloq xo‘jaligi korxonalarining ixtisoslashuviga ta’sir etuvchi
muhim omillardan yana biri – xo‘jalik joylashgan hududda ishlab
chiqarishga
xizmat
ko‘rsatuvchi
infratuzilmalarning
rivojlanish
darajasidir.
Ixtisoslashuv darajasining ortishiga davlatning agrar iqtisodiy
siyosati ham ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Xususan, sobiq ittifoq davrida va
mustaqillikning ilk davrida davlat tomonidan paxta va g‘alla
yetishtirishning strategik yo‘nalishlar sifatida e’tirof etilishi, paxta va
g‘allaga davlat buyurtmalarining joriy etilishi natijasida dehqonchilik
yo‘nalishidagi qishloq xo‘jaligi korxonalarining asosiy qismi paxta va
g‘alla yetishtirishga ixtisoslashgan.
Ixtisoslashuvga korxona joylashgan hududdagi aholining qishloq
xo‘jaligi ishlab chiqarishi sohasidagi tajribalari, asrlar davomida
shakllanib kelgan va avloddan-avlodga o‘tuvchi bilim va malakalari,
yashash tarzi ham o‘z ta’sirini ko‘rsatishi mumkin. Masalan, Farg‘ona
433
viloyatining Quva tumani aholisi anor yetishtirish sirlarini yaxshi
egallagani bilan mashhurdir.
Do'stlaringiz bilan baham: |