Merkantilistlarning ilmiy dunyoqarash printsiplari quyidagilar bilan
xarakterlanadi: har qanday oltin va qimmatbaho narsalarga boylik sifatida qarash;
mamlakatga oltin va kumushning oqib kelishini ta’minlash maqsadida tashqi savdoni
tartiblash; arzon xom ashyoni import qilish yo’li bilan sanoatni rag’batlantirish;
import qilinadigan sanoat tovarlariga protektsionistik tariflarni belgilash; eksportni,
ayniqsa tayyor mahsulotlar eksportini rag’batlantirish; ish haqining past darajasini
ushlab turish uchun aholining o’sishi. Milliy farovonlikning zaruriy sharti sifatidagi
aktiv savdo balansi doktrinasi, shak-shubhasiz merkantilizmning asosi hisoblanadi.
Shu narsani qayd qilib o’tish kerakki, uzoq yillar davomida boylikning, halq
farovonligining asosi mehnat, er, dehqonchilik va chorvachilik, xunarmandchilik deb
kelinar edi (uni biz yuqorida ko’rib chiqdik). Lekin XV asrga kelib vaziyat keskin
o’zgardi. Avvalo natural-xo’jalik tuzumining emirilishi, tovar-pul munosabatlarining
o’sishi, fan va madaniyatning yuksalishi, ayniqsa yangi erlarning ochilishi, buyuk
geografik kashfiyotlar, mustamlakachilik tuzumining paydo bo’lishi, birinchi
navbatda, savdoning tez rivojlanishiga turtki bo’ldi. Noekvivalent savdo tufayli
metropoliyalar mustamlakalar hisobiga beqiyos boyidi. Mana shu davrga kelib
jamiyatning boyishida savdoning rolini asoslab berishga uringan merkantilizm
qarashlarida noelastik talab va eksportning importdan ko’p bo’lishining maqsadga
muvofiqligi, kapital eksportini rag’batlantirish va jamiyat ishlarini qo’llab-
quvvatlash tushunchalari ustunlik qilgan, shuningdek «qo’shningni quritsang»
go’yoki millat boy bo’ladi kabi noto’g’ri siyosat ilgari surilgan. Demak, merkantilizm
bozor iqtisodiy munosabatlarining vujudga kelish davridagi birinchi iqtisodiy
tafakkurlar maktabi sifatida bir qator nazariy – metodologik xususiyatlarga ega.
Ularning mohiyati shunga kelib taqaldi, ya’ni merkantilistlar:
- tadqiqot predmeti (iqtisodiy tahlil) sifatida muomala sohasini tekshirishni afzal
ko’rdilar, buning ustiga ishlab chiqarish sohasidan ajralgan holda;
- tadqiqot usuli sifatida asosan iqtisodiy hodisalarning tasodifiy yuzaki tashqi
ko’rinishini ifoda etishga olib keluvchi va iqtisodiyotning barcha sohalarini
sistemali tarzda tahlil qilish imkoniyatini istisno etuvchi empirizm (nazariyadan
ko’ra amaliy faoliyatga ko’proq moyil bo’lishlik) dan foydalandilar;
- pulning paydo bo’lishini odamlarning sun’iy ixtirosi natijasi deb hisobladilar,
pulning o’zini esa boylik bilan bir narsa deb qaradilar;
- pul qiymati (qimmati) ning kelib chiqishini oltin va kumush pullarning «tabiiy
xususiyati» va mamlakatdagi ularning miqdori bilan bog’lab talqin qildilar;
- mehnat taklifining oshishini yuqori ish haqi bilan emas, balki past ish haqi
zarurligi bilan bog’lab ko’rsatdilar;
- iqtisodiy o’sishni davlatning tashqi savdoni tartiblashi va savdo balansida ijobiy
saldoga erishish tufayli mamlakat pul boyligining ko’payishi natijasi sifatida
qaradilar.
Shu bilan birga, merkantilistik maktabning bu va boshqa qoidalari iqtisodiy
adabiyotda an’anaviy ravishda uning rivojlanishidagi ikki bosqich - dastlabki va
rivojlangan bosqichlarini hisobga olgan holda tavsiflanadi. Bunday bosqichlarga
bo’linish dastlabki va keyingi merkantilistlarning aktiv savdo balansiga erishish
yo’llarini har xil tushunganligi sababli kelib chiqadi.
Do'stlaringiz bilan baham: