Ибрайым юсупов ойлар қосықлар ҳамь поэмалар

 
копшилик (тангырқап)
 
Сен—бзинг бағымыздынг ғошшақ булбили,
Бзинг сахнамыздынг енг сулу гули,—
Бул созинг дурыс емес, не болды саған,
Неге бара алмайсанг, айтшы Арухан? 

---

92
А р у х а н 
Гастрольға жан деп бара алар едим,
Журт корип, мен-де ел аралар едим;
Аттенг, бара алмайман, сиз айып корменг,
Булбил озлигинен бағдан безер-ме?
Менинг туған акем қаттылау адам,
Каникулда бармасам бақырар маған... 
Басқа созь айтпады, тек усылай деп,
Жупқа орамалдынг бир ушын тислеп,
Хешбир тауеллеге қулақ салмастан,
Унсиз шғып кетти сыртқа Арухан. 
Копшилик тангланды изинен қарап,
Қызлар "Арухан" деп жуырды. Брақ, -
Бағжан жолды тосып, иркип оларды,
Айтты копшилакке мна хабарды: 
Б а ғ ж а н 
Мумкин, қатты қоллы шғар ағасы,
Брақ, бул,—менингше жай баҳанасы.
Буннан он кун бурын кордим бир ауҳал;
Сабақтан шықтық биз тусь ауған маҳаль.
Ҳамь тез ауқатланып жатақханадан,
Жуырдық екеуимиз клубқа таман.
Жолымызды тосты бир "файтон арба",
Бир қағаз бар файтоншынынг қолында. 
Ақырында Арухан "файтонға" минди...
Досларым, аржағын билмеймен енди.
Кеште жатақ жайға келсем клубтан,
Ктап оқып отыр екен Арухан.
Соннан бери ктаптан бас котермес,

---

93
Ақшам уйықлай алмас, жадырап кулмес.
Жалынсам-да "айт" деп, ҳарь кун сайын мен,
Сабақ тарта алмадым сыр келебинен. 
ж г и т 
Билсем, бул ҳадисе тегин емес ҳеш.
қ ы з 
Ий, адира қалсын, бузылды десеш... 
Абдираман 
Қарындасым, неге олай дейсенг сен,
Бузыла бере-ме "файтонға" минген?
Дос адам олшемей сырттан тон пишпес.
Суринсенг, созь ертип, изинге туспес.
Қайта онынг срын блинглер, қане,
Қолдан келсе дарьман беринг дартине. 
копшилик
Ауа, блу керек бул сырды тезден. 
Абдираман 
Қыз кеули—ақ сандық. Гилтин тенгизден
Сунггип тапқан ашар... 
Ж г и т 
Сунггир едим мен...
Бул ажеп ис екен не дегенменен. 

---

94
(жгит жуырып шғып кетеди)