Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

бутлаб,ярашиқликийим-
кечаколибберишниниятқилибқўйгандим.
Чункиҳувўшандабозордаэскифурушликқилганаянчликунларимиз
доимоэсимдатурар,қопкўтарибкетаётганШоираопамнингмайда
тер босган пешонасию биров кўриб қолмасин деган андишада
олазаракқараганкўзларитушларимгакирибчиқарди.
Онамганимадейман?Нимаямдеяолардим?
Қариндошлар йиғилган куни баъзи бировлари ўзини тортиб
тездагинажўнабқолганинингсабабиниэндитушундим.Гапайланиб
пулга,“қарз”гауланмасиданолдинўзэҳтиётлариниқилишганэкан-
да.
Шундайқилиб,биряримйилликмеҳнатимҳосили–Штатларнинг
олтимингиккиюздолларихайруэҳсонгасарфбўлибкетибди.
Илоёдаргоҳидақабулқилсин!
Яхшики,онамнингдори-
дармониучунГулшанопамгаалоҳида
пулюборибтурганман.
.
.
***
24март

---

159
Сафаримниўзимтезқаритдим.
Бобурга “
Қайтамизми?”десам,“
Жўрам уйланяпти,кейинги ой
охиригаетиббораман”,деди.
.
.
Хайр-
хўшлашиб,йўлгаотландим.
Бу сафар бир ўзим Бухоро – Тошкент,Тошкент – Москва
йўналишипоездигачиқдим.
Купедошларим – биртатаркампиркелиниваневарасибилан
“
Қайдасан,бахтмаёғи?”дебсаёҳатгачиққан,ҳаммасайёҳларкаби
қизиқувчан,ҳайратланишгамойилэди.Менумримдабиринчибор
Ўзбекистонданшунчакисайргачиққанодамларникўрибҳайронулол
эдим.
Кампир мендан тинмай Қизил майдон,Лениннингмақбараси
ҳақида сўрар, кўрмаганимни, билмаслигимни айтсам, тилини
чиқиллатиб,бош чайқаб“Ай,жалка,адамҳийятгабирбаракила,ай
жалка”,дерди.
***
Москвага етиб келиб,такси танладим.Бир ўзбек киракаш
боражакманзилимниайтсам,савдолашмасданрозибўлди.
Йўлда уёқ-
буёқдан суҳбатлашиб кетдик. Кўпни кўрган,
мулоҳазали,босиқйигитэкан.Менбиринчиучраганодамгаайтиш
мумкинбўлгангапларнитакрорлар,кўнгилгаўргимчактўриташлаган
ғашликдан ўзимни чалғитишга уринардим. Чунки поезддаги
кампирнингҳайрати,келининингменданэҳтиётсирабнарсаларини
беркитишиёмонтаъсирқилганди.
– Ўрисвойларга худо қўшқўллаб берган-
да.Қаранг,сингил,
ҳаммаёқўрмон.Ўзиямдунёнитўртданбирқисмишуларники.Ерини
тагида нефт билиқлаб қайнаб ётибди.
.
. – ҳамроҳимнинг не
сабабдандирдимоғичоғшекилли,сўзамолэди.–ШуерлардаТемур
боваотўйнатиб Тўхтамишни тизғитиб юрган-
да.
.
.Қаранг,манави
қишлоқчаларни–санаторийдейсиз.
– Сизнингкўзингизбиланқараса,шунақадир.
.
.
– Тушунаман,тирикчилик кўйидаги темиртирноққа арча ўтин
бўлиб кўринади.Лекин гўзалликни ҳис қилиб,ундан баҳра олиб

---

160
қолишкерак.
.
.
“
Гўзаллик.
.
.нимаэдиу?Кўпданбериэшитганим ҳам,кўрганим
ҳамйўқ.
.
.
”
–Жудатушкун,ҳардамхаёлсиз,–дедиументомонгасиновчан
қараболиб,–нимамуаммоқийнаётганинибилмайману,лекинҳар
қандай масала инсон ҳаёти олдида сариқ чақалигини тушуниб
етганман.Парво қилманг,сиқилманг!Ҳаммаси ўтади.Мен ҳам
қаттиқердантаталабчиққанларданман.Кўрмаганкуним қолмаган.
Худогашукур,ҳаммасиниенгдим.
.
.–учуқурхўрсинди.
–Ҳа,чоҳларданўтиболганодамҳарқанчагапирсабўлаверади.