Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

мингечиб,олтмишмингнақдберади.Уямҳаммагамас.Ҳей,бозорда
биров насиягабиттаолмаберармиди?Анашубемазагарчиликни
пошшойимгаайтиш керак.Билсабуўғриваччаларниоёғиданосади.
Кечателевизўрдачиқди,худогашукурдедим,кулибтурибди,ҳали
бардам.Байрамохиридаўйингаямтушди.
.
.
Пешиндан кейин бирин-
кетин опаларим,жиянлар,поччалар,
амаки-
аммалар,ҳешуақраболар,қўни-
қўшнилар йўқлаб келишди.
Ҳовли одамга тўлиб кетди.
.
. Соат олтиларда опаларим билан
дадамнизиёратқилганисарихокка–мозорбошигаўтибкелдик.
.
.
Оқшом кетарман қўноқларни кузатиб,опа-
сингиллар тонготар
ҳангамалашдик.
.
.
Биряримйилўтибди.
.
.
Қизиғ-
а, бир муддатгина четга чиқсангиз уйингизда,
ишхонангизда,юртингизданедирўзгаришлар,янгиликларрўйбериб,
сизғафлатдақолаётгандай туйилаверади.Кетганимгашунчавақт
бўпти-
ю,яқинларим ҳаётида деярли ҳеч нима ўзгармабди,фақат
йилларболачаларнибирозулғайтирибди,холос.
.
.
Фақатонагинамозиб,кичкинагинабўлибмункайибқолибди.
.
.
Ёнидабўлсам бунчаликқартаймасмиди?Ёаксинча,менингшўр
қисматимгакуйиб,аллақачонадойитамомбўлармиди?
Қариндошларбиржойдайиғилса,олижанобтуйғуларжўш уриб
кетади.Опаларим янгам билан ярашишгаундаб,бири олиб,бири
қўйиб одамгарчилик,бағрикенглик,мусулмончиликдан ваъз айта
кетишди.
– Бир ой бориб эрини ёнида ишлаб келсин,ўшандан кейин
гаплашаман,–дедим.
.
.Уҳамкечиримсўрамади.Балки,шуаразимиз
янақанчакўнгилсизликларнинголдиниолар.
.
.
Эртасига чарчоқлар ва уй соғинчи бироз босилгандан кейин
Шоираопамгасимқоқибкелганимнибилдирибқўйдим.
.
.
***

---

156
23март
Шоираопам онамданбаттаркўйгатушибди,онажоним қарилик
туфайли озиб кетган,мункайган бўлса,опажоним умидсизлик ва
ҳақсизликсабабкўзларикиртайиб,тўзибкетибди.Бирҳафтаёнида
бўлдим,кўнглини олишга уриндим,озроқ пул билан рўзғорига
кўмаклашдим.“
Совимоқ”деганфеълбор-
а?Тандирсовийди,тана
совийди.
.
.Шоираопамҳаётдансовиганэди.Фақатфарзандлариучун
яшаётганди,холос.Шундай аёл-
а? Тасаввур қилинг,барқ уриб
очилгангулзоргабировмойсочибўтқўйса.Ёкишишажомдагитилла
балиқчаникулгаташлаб,чўпбилантуртиб-
суртибўйинқилишса.
.
.
–Акангҳалолман,тўғримандеб,порасўрашгандаузил-
кесилрад
қилди.Ўшандаотдантушибмуомалақилганида,қурибкетгурсавил
машиналаридан бир-
иккитасини сотиб пулини тутқазганида шу
кунлар йўқ эди.Ўйнашмагин арбоб билан,дейди-
ку.Мана энди
мениям,ўзиниямеди,болаларниайт,кўзларигақара,йўқ,буболанинг
кўзи эмас.Хўрлик эрта улғайтирган норасидага қарашдан кўра
оғирроқазобйўқэкандунёда.
–Опажон,букунларҳам ўтади,кўрмагандайбўлибкетамиз,–
дейманўзимҳамишонмай.Опамруҳсизалфоздаянатилгакиради:
– Ўша дастлаб ҳукм ўқилганда “
Ҳой инсон, айбим йўқ,
дегандингиз-
ку, нега ақл бовар қилмайдиган, қуюшқонга
сиғмайдиганжиноятларнибўйнингизгаолдингиз?”десам,“
Ичкарида
қонун йўқ экан,нимақилишганини сенгаайтолмайман,шукўйга
солишадики,тезроқ жонимни олақол,деб худога ёлворасан.Ҳар