Дастурхонингтўкинлигигақара.Сенҳам онамисан?Одаммисан?–
дедимғазабланиб.
Асабларим ўйнаб, қаҳрим тошгани сари Марина билан
тортишавердим,тортишганим сариуқадаҳгаароққуйибичаверди,
ичаверди.Ўзимниушлабтуролмадим,шишаниолибдеворгаурдиму
қарғаб-
қарғаб ташқарига чиқиб кетдим. Ортимдан Жонтемир
эргашди:
– Бо,ош тайёрбўлди.Ҳечқаёққакетмайсан.Қайторқангга.
Кайфнибузма.Сенииккикункутдик.
.
.
Қайтмадим,йиғлаб-
йиғлабижарахонамгакелдим.Бирсоатларча
ўтибЖонтемирқўнғироққилди.Телефонниўчирибташладим.
.
.
Эртаси Маринани бозордакўриб қолдим.Бир ўқрайиб қараб,
ўтибкетдим.Кейинёнимгаўзикелди.Менкетганданкейиниккаласи
яхшигина жиққа-
мушт бўлишибди. Кўкарган қовоғини кўрсатиб
обидийдақилди:
– Мен уни ушлаб турганим йўқ,кетса-
кетаверсин!Хотини,
болалариабгорлигинибиламан.Шунчакуйинибгапирсамҳампарво
қилмайди, болаларини ўйламайди. Мен айбдормасман, у ўзи
бағритош.Шунақаямўзбекбўладими?.
.
***
27март
Бобургақўнғироққилибтезроқишгақайтақол,демоқчиэдим,
салом-
аликданўтар-
ўтмастелефонниёонасигатутқазди,ёутортиб
олди:
¬– Иби,Бонужон,бормисиз,жоним?Бухорогакелибам бизни
ҳовлигабирбошсуқмадингиз.Бултургидайитникейингиоёғимасмиз,
Бобурингизуйниқайтаданрасоқилди,уяладиганжойимизқолмади.
– Гинақилган қариндошдан оқибаткут,дейишади.Ростдан уйда
шунча ўтириб,бирров холамникига ўтиб икки оғиз гурунгқилиб
келмабман-
а.Бўлмаса,Бобур жонимга қанча ора кирди.Энди
узрхоҳлик қилмоқчи эдим,шартаки холам сўзимни чўртузди.–
170
Хулласи калом,Бонужон,суюнчини ҳозирлайверинг:Бобурингизни
бошинииккитақиляпмиз.
Тўйдарагиҳарқандайодамниаввалбош бирқувонтириболади.
Табриклаганбўлдиму,кейинистиҳолааралаш:
– Хола,Бобурҳалиёш бола-
ку.Бунингустига,ойликчибўлиб
меҳнатдафтарча.
.
.–дейишимбиланхолагинамянақайчисолди:
– Иби!Қанақа ёш бола? Қанақа дафтарча? Худога шукур,
мусофирчиликни тошнонини еб белига боғлаган пулига ҳовлини
гуллатиб олдик.Қолгани тўйга ҳам,бошқасига ҳам етади.Бу
тенгиларниолдиболалибўлди.СинфдошлариданАдҳам пистачини
тайтуви билан Минавар гижингни етимчаси қолди холос. Бу
иснодмасми,Бонужон?Болани тўртмучаси соғ,уч-
тўрттангамиз
ёнчиқдадимиқибётганбўлса.
–Келинким?Кўзсолганибормикан?
– Мени кўз солганим бор. Сиз танийсизми,йўқми,Эсон
лайлакнинг кенжа қизи бу йил коллежга ўтди. Йўқ, сизни
мактабингиздаўқимаган.Лайлакшаҳардаўқитган.
–Биринчикурсбўлса,ҳалигўдакэкану.
– Қизболаникаллапўш биланур,йиқилмасаэргабер,дейди.
Ўзимкаттақилволаман.Қайтанга,тарбиялашосонбўлади.
–Қайдам,келинболаям беҳунарбўлса,икки-
учойдакўзингизга
хунуккўринибқолмасмикан?Орзу-
ҳавасдеймизу,ҳаммасинитош-
тарозисибормидейман-
да.
–Иби,ҳозирдансовуқнафасқилманг,Бонужон.Қизболабозори
қизиган пайтталаш бўлади.Будаври шафтоли пишиғидай ўтади-
кетади.У ёғи касод.Совчи дегани қошингизгамас,ёшингизга
қарайди.Тағинкўнглингизгакелмасин.
.
.Баҳордатўй,вақттопсангиз
келарсиз.
.
.Унгачажиянчангизтўйтараддудида.
Акажон,кўнглимгакелмайдими?Қурибкетгурҳубобдайнозик
Do'stlaringiz bilan baham: |