Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

ҳарқалай,ҳурматбиланқарайбошлади.
Умуман,тақдиримга бош эгганим сари кунба-
кун этим ўлиб
боряпти шекилли, бировларнинг жунжикиб кўз ташлашига,
ҳамкасбларимнингменданҳазарқилаётгандекравишларигапарво
қилмайроққўйдим.
***
2февраль
Бошланғичдаўқибюрганкезларимизмактабрадиосибўларди.
Ана шу минбардан шеър айтишга, ҳикоя ўқишга ҳаммамиз
қизиқардик.Каттатанаффусда“
Булбулча”нингқўшиқлариқўйилса,
қўл ушлашиб дикир-
дикир сакраганимиз завқи ҳалиям ёдимда:
“Диққат!Диққат!Мактабрадиоузелидангапирамиз!
”деганширали
овозҳанузқулоқостимдаянграбтуради.
Директор билан кенгашиб,радио фаолиятини йўлга қўйишга
келишдик.Эски ускуналар аллақачон темир-
терсакка топшириб
юборилганидан ишни мутлақо янги пойдевордан бошлашга тўғри
келди.
Тумангааризабиланчиқдим,баракатопгурларжудаилиқкутиб
олишди,жонкуярликбиланжўяли-
жўялитавсияларберишди.Лекин
ҳечбирамалийкўмаккўрсатаолишмади.
Абдулла ҚаҳҳорнингҚобил бобосига ўхшаб туман ҳокимига,
унданкейинвилоятбошчиларигачачиқдим.Ҳаммажойдатаҳсину

---

108
тасаннолар,маслаҳатукўрсатмаларбирдошқозон,ёрдам эса.
.
.бир
чойқошиқҳамэмас.
Кейинўзҳисобимданмикрофонсотиболдим.Фонограммачиқиб,
бозорикасодбўлганмусиқаўқитувчимизИлҳомжонакадантўйма-
тўйюраверибёғбосибкетганэскиовозкучайтиргични“отангяхши,
онангяхши”,қилибижараолдим.Ғайратим жўш уриб,енгшимариб
ижод отига миндиму,битирувчи синфлардан бир жуфтдан йигит-
қизнисаралаболиб,сўзамолликкатайёрладим.
Кундалик ярим соатлик эшиттиришимиз дастури, асосан,
таълимга оид янгиликлар,мактаб хабарлари,қолоқ ўқувчилар
танқидивамусиқийтабрикданиборатэди.
Ишимиз юришиб кетди.Бора-
бора ёши улуғроқ тажрибали
муаллимларучун“
Панднома”саҳифасиҳам очилдики,бирҳафтага
қолмайталабгорустозларқуръаташлаштаклифибиланчиқишди.
Болаларнинг илҳом
булоғи қайнаганини айтмайсизми!
Саккизинчи“
Б”даўқийдиганОлимжонСуяровдеганоғиркарвонбола
ўзитўқиган“Устоз”номлишеъринирадиомизтўлқинлариорқали
таратдию бутунмактабшоиргаайланди-
қолди.Уларорасидақофия
кўчасиданўтмаган,умридашеърёдламагандўлвориларибўлганидек,
таъби назмини тушовлаб юрган Зулфияхоним издошлари ҳам
анчагинаэкан.
Айниқса,Саидахон ваМавжудаларнингқўнғироқдековозлари
мактабдеворларидан ошиб,чор-
атрофдаги маҳаллааҳлинингҳам
диққатини тортабошлади.Каттатанаффусдахотин-
халаж,кўнгли
бўшроқ эркаклар мактаб яқинида тўпланиб, радиомушоира
бошланишиниинтиқкутадиганбўлишди.
Алқисса,минбарталашбўлибкетди.
.
.
Қилаётган ишингдан завқ олсанг,буям катта бахтэкан.Мен
мактабдаижодиймуҳитуйғотганимданбеҳадмамнунбўлибюрган
кунлардан бирида директор ўқитувчиларни навбатдан ташқари
машваратгайиғиб,ўтажиддийқиёфадасўзбошлади:
–Ҳурматлижамоа,менингкамтаронаташаббусимбиланмактаб
радиоси ташкил қилинганидан хабарингиз бор,албатта.Кечаю
кундузбош қотириб,еттиўлчаббиркесиб,режаасосидаизчилолиб
бораётгансаъй-
ҳаракатимизўзсамарасиниберабошлади.Эндибу
муваффақиятни янада мустаҳкамлаш, янгидан-
янги ижодий

---

109
уфқларни кўзлаб иш олиб бориш бурчимиз десам,сизлар ҳам