Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

қилиб,янгирақамимниберганиникўпйилларданкейинбилдим.
***
20декабрь
Атрофга қарасанг,живир-
живир ҳовур кўтарилади.Осмонга
туташ қумлоқнингниҳоясига син солсанг,олис-
олисларда туман
оралабаллақандайложувардкўлми,денгизмикўрингандекбўлади.
Саробмибу?
Ётасаввуржилвасими?
Негабаъзансаробийманзараларкўпчиликкабирхилкўринади?
Ҳаммабирдекчанқагани,сув– оби ҳаётгаайлангани,бужмайган
ёнғоқ мағзидек мия талвасага тушиб,ўзини аврашга киришгани
учунми?
Аммо ана шу алдоқчи саробга интилиб саҳронинг ўлим
исканжасиданқутулибқолганкурашчанодамларҳамбордейишади.
Уфққатермулганча,кўзларим терданачишибхаёлқушигаэрк
бердим.У мени парқуелкасигаолиб,болалигимга,пахтанишона
бергандададамбошчилигидақумгатушганкезларгаэлтибқўйди.
Дадамтиззаоғриғиданбобомгашикоятқилганди,укиши:
–Олдингдаоққансойнингқадрийўқ.Дўхтирнидорисибирнави.
Лекинота-
боболартопганэмяхши.Ана,қумгачиқ,ҳаммадардингни
сўриболади.Болалигингдаборардик,эсингдайўқми?Ҳозирайни
вақти,–дебтурканамуолажамаслаҳатиниберди.–Биласан-
а,учкун
олдинкўкчойни,хомсувни,ҳўлмевани,хуллас,совуқликнарсаларни
тўхтатасан.Қумдан кейин ҳам бир ҳафта парҳез.
.
.Ел-
шамолгаям
ҳушёрбўласан.Юраккўтаргандаменҳамборардим.
.
.
“Саҳрошифогоҳи”гаоилавийқатнайдиганбўлдик.Меникичкина
санаб,қаторга қўшишмаётганди,“
Мирхонд борса бораман,қолса
қоламан”,дебтерсайибостонадаўтириболдим.Акам ҳам баҳона
излабтурганэканми,ментарафгаўтаётганди,дадам:
–И-
я,сенбормасангменикимкўмади?Майли,Бонучаямборсин,
янтоқнисоясидаўтирар.
.
.–дебқўлигачўлтоқкетмонтутқазди.
Қорачойтўлатилганиккитатермос,чойшаб,сочиқкўтарибдадам
гаплашибкелган киракашнингавтобусчасигаминдик.Йўл-
йўлакай

---

79
дадамтушиб,гузардагиқассобдангазетгаўралгангўштолибчиқди.
Бирмаҳал уловларқаторлашган бархан ёнидатўхтаб,ҳайдовчига
гўштгақўшибшапалоқчадайқизилпултутқазаркан:
–Ўзингкўз-
қулоқбўлибтур,шўрвагакирпи-
мирпи,илон-
пилон
солмайпиширсин,–дебтайинлади.
–Эбе,акаУсмонбек,ҳаммашифоўшажониворларда-
ку,кушод
иссиқлик.
.
.–ҳайдовчинегадиргазетчетиникўтарибгўштниҳидлаб
кўрди.
–Бировгаёқади,бировгайўқ.Ёш болаларҳам ичади.Об-
оташ
деганжойибор.Кучлиликқилибкетмасин.
.
.
Онамбошчилигидаопаларбарханнингсўлтомонигайўлолишди.
ҚанчақисташсаҳамменМирхондбиланқоламан,дебоёқтирадим.
–Мирбиланбунингкиндигибир,айрилсаўлади,–дедиГулшан
опам аччиқланиб,– ҳойинсон,утомондафақатэркакларбўлади,
қизларгамумкинмас,ай-
яй-
я,тушуняпсанми?
–Ҳа,хўш,Гулшан,буҳалимурғакнарса.Бунгауятйўқ,қолаверса,
ҳамманиэгнидакийимибўлади,–дедидадамменикўтариболаркан.
Бархан ёнбошидан холироқ жой излаб борарканмиз,дадам
ўтирган жойида танасига ёпишган қумни сочиқ билан қоқаётган
чолгаишорақилиб:
–Мир,кўряпсанми,отахонгақара,тиззалари,тирсаклари,бўйни
лой.Бошқа жойлари қум холос,– деб гапни муаллимларга хос
саволга тақади,– бу нимани билдиради? Балли,лой бўпқолган
жойларимиз,демак,шамоллаганбўлади.
– Неча кун тушилади ўзи,дада? – Мирхонднингоҳангидан
норозиликаломатисезилди.