Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

бироровлоққатушиб,умримнингохиригачаўшаердаяшабқолишни
чин дилдан истардим.Искандарнингсартароши сирини қудуққа
айтса,менистак-
орзуларимниунгатўкардим.Чўкаётганодам хасга
ҳамёпишади-
ку,тўғрими?
Сув олаётсам,бир қиз челак кўтариб келди.Саломлашдик,
танишдик.Уменгабошданоёқбирқарабчиқиб:
–Биринчийилкелишингизми?–дебсўради.
Ментасдиқишорасинибериб,сиз-
чи,десам,у:
–Ҳа-
а,менэскипесларданман,ўниккийилданбериқатнайман,
–дедибамайлихотир.
Чаёнчаққандайтурганжойимдабирсакрабтушдим.
– Нима?!Ўн икки йил?!– қулоқларимга ишонмай,қайтиб
сўрадим.
Аҳволимникўрибелкамгаурибқўйдию:
– Ҳа,хафа бўлманг,ҳали кўникиб кетасиз,– деди маҳзун
жилмайиб.
Сув тўла челагим қудуққа тушиб кетди,суҳбатдошим менга
ёрдамлашиб,кейинўзинингчелаклариниҳамтўлдириб,жўнади.
Унинггапларимиямдақовоғаридекбетинимғўнғилларди:“
эски
песлардан.
.
.
”“
ўниккийил.
.
.
”
Гангиб,ўтирибқолдим.Қанчақолибкетганимнибилмайман.
.
.

---

72
Хаёлимдабиргинасавол:мениҳампесдебаташадимиэнди?
Шу чоққача бу касалликни дард деб юраверибман-
у,идрок
этмаган эканман.Атрофимдагилар ҳам бу сўзни товуш чиқариб
айтишмаганэкан.
Номинингўзидардданкўрадаҳшатлироқ.
.
.Ҳайҳот!
Англаганҳақиқатим –песбўлганэканим вабудардтузалмас,
бедаволиги.
.
. Дунёдан мутлақо узилиб қолганим, ҳаётим
ҳайратланарлидаражадаарзимаслиги,ночорлигим,бечоралигим.
.
.
Саволларюрак-
бағримнитилка-
порақиларди.
Ҳужрага қайтиб,йиғлаб-
йиғлаб ухлаб қолибман,хонадошлар
келишсаки,овқатйўқ.Ҳаммасихафабўлишди,кейинэркалигимга,
янгилигимга йўйишди.Ўзлари шавла пишириб,мени дастурхонга
чақиришди,ўрнимдантурмадим.Қаеримгаеймановқатни,нимаучун,
қайсикунимучун?
Тушдан кейин бир аёлдан ўрнимга навбатчилик қилишини
сўрадим ва ўзим чиқиб кетдим,узо-
оқ-
узоқларга,ҳеч кими йўқ
жойларга.
.
.
Кечгақадаршуаҳволдабесарусомонюрдим.Ҳужрагақайтишга
оёғимтортмади.
.
.
***
9декабрь
Ассаломуалайкум.Узр,акажон,кўзимнингбосимиазобберяпти,
ёзаолмаяпман.Озгинадамберай,кейинёзаман.
.
.
***
15декабрь
Оқшомсаргардонликданқайтгач,мозорёнигакелибўтирдим.
.
.
Гаплашдим,дардлашдим.
.
.
Йиғлаб-
йиғлабқабргабошқўйибухлабқолибман.
Бирмаҳалкимдиртуртгандайбўлди,кўзимниочибқарасам,бир
мўйсафидчол:
–Жинмисан,шайтонмисан,астағфируллоҳ,астағфируллоҳ!–деб
юзимгақўлчироқтутибтурибди.Хижолатдансўзтополмайқолдим.

---

73
–Йиғлабсанми,йиғлабсан-
а?–дедиуэнгашиб.Индамадим.–
Қўрқмаяпсанмибирўзингбуерда?Вақталламаҳал.
.
.
– Кимдан қўрқай?Буердақўрқадиган одам йўқ-
ку,– дедим
аламлийиғиаралаш.
– Нима, бу ерларда янгимисан? – сўради қизиқиб. Яна
индамадим.– Ҳа,биринчийилкелишинг!Дастлабшунақабўлади,
хафабўлма,кўникибкетасан.Ҳалибуергамеҳрингуйғониб,кетгинг