Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

хархашамни кўп эслар,“
Бонунингмайда-
чуйдадўстлари кўп”,деб
кулибқўярди.Эҳтимол,тез-
тезэсгаолинибтурганиучунҳам ушбу
воқеаҳалигачаёддақолгандир.
.
.
Бобом,ўз таъбири билан айтганда,Мир Араб мадрасаси
тупроғиниўнйилялаб,илмикомилбўлганмўминэди.Уйимизда
қизларкўплигиданмиёкибобомгадастёркераклигиданми,хуллас,
мен бобомгабиркитилган эдим.Мактабдан қайтдим дегунчачой-
пойимни апил-
тапил ичиб,бобоҳовлига чопқиллардим.Бора-
бора
ўқишданнаритўғриўшаёққаўтадиган,кейинчаликҳафталабётиб
қоладиганбўлдим.
Ёшлигидаўйнаб-
қувнабўсгантенгдошларимданфарқлиўлароқ,
хонтахтагатирсаксанчиб,Аллоҳнингкаломиниваҳадисишарифни
тинглаб,гоҳиХожамназарҲувайдоғазаллариниўқиб-
ёдлаб,уларнинг
сеҳри-
жозибасибиланўсдим.
Бобом мадрасадаводилликбиртолиби илм билан ҳужрадош
тушган,уҲувайдонингшажарасилсиласигамансуббўлиб,ўшадаврда
тахаллусига зид равишда элга ноаён бўлган
*
сўфий ошиқнинг
девониниқўлданқўймасэкан.
“Муҳаббатдан муҳаббат бўлди пайдо”
**
, дегандай, йиллар
мобайнидабобомизнингқалбигаҳамбуриндонағазалларнақшкаби
муҳрланиб бораверади. Мен авайлаб варақлайдиган ипакқоғоз
китобниҳамбобомўзқўлибиланкўчириб,муқовалатиболганэкан.
Тўғри, болалик зеҳним билан шеърлар маъносини тўлиқ
англаёлмасдим,лекинайнианашуномаълумликортидааллақандай
сирли олам,қудратли куч пинҳон бўлиб,тўлқин-
тўлқин оҳанглар
замирида мўъжизалар яратишга қодир Зотборлигини ҳис қилиб
турардим:
Сифотингнинатилбирлабаёнайлай,Худовандо,
Эрурожизсифотингайғолибукуллийиашё.
***
***
10август

---

8
Сираси,ҳаётимнингасосиймазмунимутолааэди.
Ҳали-
ҳанузуниққанмуқовали,ҳилвироқ китобгакўзим тушса,
лойўчоқда вишиллаб кўпик чиқазиб ёнаётган ғўзапоя,бўғотда
бўйниниичигатортибғуғулаётганмусича,хонтахтадагияшилпиёла
ичида аксланган тилла тангадек қуёш ҳилпир-
ҳилпир жонланиб,
арузнинг баҳрлари тўлқинида тебранган салобатли овоз жаранг
сочаверади.
Менингфарҳундаболалигим бошигакутилмагандабало тоши
келибтушди.Бобом бирфурсатбетобётибқолди ватезкунда.
.
.
Тангрираҳматигаборди.
.
.
Ҳовлигайиғилганхеш-
ақрабоимконқадаровозсизҳаракатланар,
марҳум руҳига озор етказмаслик учун паст товушда сўзлашар,
рўмолинитанғибўраболганаёлларпиқ-
пиқйиғлашар,кейиндафн
биланбоғлиқикир-
чикирларнипичирлашибмуҳокамақилишарди.
Жанозага келган оломон намозга саф тортаркан,мен совуқ
маъракадан кўра бобомсиз хонадон ваҳмидан таҳликага тушиб,
даҳлиздеворигасуянганимчатош қотиб,юракютибтурарканман,
маросим тезроқ тугасаю,ўзимизнинг уйга чопиб борсам деб
орзиқардим. Мулланинг тиловати ҳам қўрқувимни оширарди,
ҳолбуки,мениоятлараллалабухлатиб-
уйғотган,бобомнингвазмин
қироатиқон-
қонимгасингибкетганэди.
Тобутни елкалаб дарвозадан чиқишгач,мен лаш-
лушларимни
кўтариб акамнингетовида ҳовлимизга қайтиб келдим.Аммо бу
дунёда бобожоним йўқлигини,уни йўқотганимизни тасаввуримга
ҳечам сиғдиролмасдим.Мактабдан қайтаётибоёқларим ўз-
ўзидан
бобоуйимга тортиб кетар,“
беш”баҳомни кўрсатиб мақтанишни,у