Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

қаршисидатурганқизменми,бошқами,аниқлашучунтугманибосган
экан.
Билмадим қанчавақт,қанчазамонларгоҳкўзтўқнашиб,гоҳ
нигоҳ қочиб шийпон ёнида телбавор қолиб кетдик.Унинговози
жудаямолисларданкеларди.
–Салом,менкелдим!–дедиуниҳояттилгакириб.
–Сиз.
.
.Қайдантопдингизмени?–воажаб,менинг-
датовушим
қулоғимгабегонаэшитилди.
–Хатдаёзгандингиз-
куманзилингизни.
.
.–уўзиниқўлгаолиб,
лутф этди.– Кейин,сизни топиш жуда осон экан.Мен қайдаки
чиройли дарахтларни,гулларни,қушларни,капалакларни кўрсам
сизнисўраб-
сўрабкелавердим.
.
.
–Нимадебсўрадингиз?
–Дунёдагиэнгчиройлиқизқайда?Кўрмаганбўлсаларингҳам
эшитгандирсизлар,дедим.
– Улар ҳам сизга ўхшаган шоир экан-
да? – “
шоир”ўрнига
“
ёлғончи”демоқчибўлувдим,қарасам,қўполроқчиқадиган.
–Сизникўрганҳаммашоирбўлади.
.
.

---

16
Эйсанам,васлингниизлабдарбадарсолдимсўроғ,
Барчаайди:“Улсангажондиняқиндур,сан–йироғ.
.
.
*
***
У ортига қарай-
қарай кетди. Кўз илғамас манзилга етиб,
қайрилибтўхтади,шундаҳамменунингчақноқнигоҳларинианиқ-
аён
кўрдим.
Ажаб,илкучрашувдаёқуменгакўҳнақадрдондек,мингйиллар
дилдош,йўлдош бўлгандек,туғилганману кўзларим унингкўзига
тушган,қулоқларимунингтовушиданочилгандектуюлди.
Мениҳайратгасолганишубўлдики,бобом раҳматлихонтахтага
муктушибҲувайдониқироатқилганчоғларикўзолдимга.
.
.укелар,
йўқ,йўқ,тушларимдами,хаёлларимдами,билмайман,ҳарқалай,
қачондирменуникўрганимростэди.
Унгақарадимуменқачондирйўқотган,эҳтимол,унутган,лекин
унутганим эсимдан чиқиб яна соғинган.
.
.инсоним,қадрдоним,
азизимшуэканинидил-
дилимданангладим.
Унингмаъюскўзлари,ҳазинқарашлари,сийрак,аммотимқора
киприклари,учқурзаковатиникўрсатибтургансиниқсиёҳқошлари,
турмуш машаққатиничеккантолибикутублардаучрайдиганрангпар
чеҳраси.
.
.буменгажонқадаряқинэди.
Меншукунданбошлабишқоташигатушдим,кечаю кундузуни
ўйлардим,хаёлан суҳбатлар қурардим,кўнглида нелар борлигини
аниқ билгим келарди ва шу истак мени баттарроқ оловларга
ташларди.
Ишқ–роҳатми,азобми?Лаззатми,изтиробми?
Телбаликми,хорликми?Жонгахаридорликми?
***
14август
Менэндиишқдунёсигаҳижратқилдим.
Унданбошқаҳаммахилқатбачкана,ҳаммагапмайда,ҳаммаиш
кераксиз,ҳаммақайғукулгилиэди.Қўлларим бешпанжачаноқлар

---

17
чангалиданмомиқпахтанибеихтиёрюлиб,белимгабоғланганэтакка
шитобташлабборардию,бошимузраасаларидекбирбайтайлангани
айланганэди:
Саниишқингдин,эйдилбар,ажабдевоналарбўлдум,
Халойиқғабўлубкулгу,басеафсоналарбўлдум.
.
.
*
У замонларда бир кун келиб мазкур байтпешонамга тақдир
муҳри бўлиб босилишини билмасдим,Зуҳро юлдузидек лўппи
пахталарни чаққон теримчи қўллар этакларгақамаб борган сари
эгатларшумшайиб,кўланкатушгандайхиратортибқолганикабибу
оқ-
ойдинкунларимомонатэканихаёлимнингбирчетидаҳамйўқэди.
***
“Дилбаёр-
у,дастбакор”,деганларидек,қўлим ишдаю,дилим