Иқболмирзонинг"бону"романиҳАҚида иқболМирзонинг"Бону"дебномланганроманинингкомпьютер

жуссасиниэмас,ҳаётингдагиўрнинибилишингкераклигиникейин
англабетганман.
Муаммогадучкелсам,“
Шувазиятдададамёнимдабўлсақандай
маслаҳатберганбўларди?”дебўзимдансўрайман.
Ҳа,қийинэкандадалардекфикрюритиб,масаланиузил-
кесил
ҳалқилиш.Бундайжуръатваҳукмучункитобдаўқиганбилимларинг
кофийэмас.Агарфайласуфларнингпандунасиҳатлариинсонгақўл
келганидаҳечкимнингбошигамусибаттушмас,турмуш юзкарра
фаровонбўлмасмиди?
Чиндан одам ўз бошидан кечирмагунча, деворга боши
урилмагунчааждодлархатоларинитакрорлабборавераркан.
.
.
Бобонгичганқудуқдансуволибқайтаётиб,удучкелгантошга
сенҳамқоқинибўтавераркансан.
Ҳаётнингумумгабахшидатабиийофатлариданташқариайнан
сенгааталганкўргиликлариҳамбор,ҳечкутмаганвақтингдашошвор
гурзиси билан бошингга чунонам туширадики,осмонларда юрган
бўлсанг,тупроққақайтишгамажбурбўласан.

---

143
Хато қилмасликучун инсондаамалий тажрибабўлиши керак
экан.
.
.Тажрибангқиёмигаетганидаэсасендахатоқилиш имкони
қолмайди.
.
.
***
10март
Ўнолтитаэркакичидақандайяшайман?
Бобурданбошқаҳаммасибегона.
Буларнимакароматкўрсатишарэкан?
Пешинданкейинуйданчиқдим.Ўнчоғлиболашийпончадасабзи
тўғраб,ошгатайёргарликкўришяпти.Саломлашиб-
сўрашиб,ёрдамга
тутиндим.
– Бирозданкейинишгакетаман,ошгақололмайман,– десам
қўйишмади:
– Келганингизга ош пиширяпмиз, ҳеч қаёққа кетмайсиз,
дамингизни олинг, бугун шифохонадан чиқдингиз, иш қочиб
кетмайди,–дебҳарбирихайрихоҳликкўрсатди.
Шийпончанингтўрига мени ўтқазиб,ўзлари ғиштдан ясалган
омонатўчоққаўтқалашди.
Букунйигитларбилантанишувкунибўлди.Биригаопа,бирига
жиян,биригаустоз,биригахола.
.
.Мендарсберганўқувчиларимнинг
оталариҳамборэкан.
.
.Яхшигинагурунгбўлди.
Ўртагаширинлигусалатданташқарибиржуфтпивоқўйилди.Узр
сўраб,ёшикатталарпиёлаайлантиришди.
Ошниеббўлгач,ғайратиичигасиғмаганболалармусиқақўйиб,
ўйинга туша кетишди. Бу ҳолат талабаликнинг пахта йиғим-
теримидаги“
шанбаоқшоми”ниэсимгасолди.Вабеихтиёрҳашарга
меникўрганикелганОлмос,унингўйчанкатта-
каттакўзлари.
.
.ёдимга
тушди.
.
.
Болалартоғам биланихтилофимданхабартопишганшекилли,
ўйингатортишмади.
Ажабки,таъбимнихирақиладиганҳечқандайкўнгилсизвоқеа
юзбермади.Мендеярлибарчасиқариндош,ҳечбўлмасаотақадрдон
чиқибқолганочиқкўнгилбуйигитларгамеҳримийиб:
–Мусофирчиликдаҳаммамизбиродаммиз,майда-
чуйдаюмуш,

---

144
кир-
чирчайиш бўлсаменгатортинмай айтаверинглар.Тоғорабор
экан,кирсовунолибкелибберсангларбас,–дедим.
Болалар ўзларига “онабоши” қилиб сайлаб олган Диёр шу
заҳотиёқ:
¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬– Йигитлархоналарининавбат
билансупуришади,кирларини,коса-
товоқлариниўзлариювишади.
Фақатҳар куни бир қозон овқатқилиб берсангиз бўлди.Бошқа
хизматйўқ,–деганди,бошқаларҳаммаъқуллашди.
–Лекинбиттамуаммобор,йигитлар.
.
.
–Нима?Қанақамуаммо?
Қўлларимнистолустигақўйдим:
–Ирганмайсизларми?
–Э-