oshirishga bel bog„ladik.
Quruq va‟dalar, jizzakilik, siyosiy jazavalar payti o„tdi. Bugun xalqimizga
tinchlik va osoyishtalik kerak. Oldin qorinni to„yg„azib, ishning sarhisobini qilib,
to„g„ri yo„lni tanlab, bozor iqtisodiyoti uchun zamin hozirlab, undan keyin
siyosiy bahslar bilan shug„ullanish mumkin. Oldin hammamiz bir bo„lib, bir tan-
bir jon bo„lib, ertangi kun harakatini qilaylik».
O„z yo„liga sobitlik, qat‟iyat va iroda eng og„ir paytlarda mustaqillik degan oliy
ne‟matni asray oldi. Darhaqiqat, xalq orzu-umidi va ehtiyojlari bilan davlat
siyosatining uyg„unligi ta‟minlanmasa bunday taraqqiyotning umri qisqa bo„ladi. Har
qanday sharoitda ham o„tish davrida davlat siyosatida qat‟iy iroda, qarama-qarshi
fikrlarga to„g„ri munosabat, zarur kelganida esa «diktatura» ko„rinishidagi
qattiqqo„llik, qat‟iy talab ehtiyoj darajasiga ko„tariladi. Ana shu ehtiyoj qondirilgan
taqdirdagina jamiyatda barqarorlik, iqtisodiy taraqqiyot, ma‟naviy ravnaq qaror
topadi.
Demokratiya ishqibozlari o„z faoliyatlaridagi jiddiy nuqsonlarni, g„oyaviy
kemtiklikni va tashkiliy noshudlik illatlarini jazavalar-u vasvasalar bilan niqoblashga
qanchalik intilishmasin, qaysidir darajada mavjud siyosiy rejim oqibatida vujudga
kelgan nuqsonlardan jabr tortayotgan, iqtisodiy, huquqiy va ma‟naviy jihatdan qiyin
ahvolga tushib qolgan aholining ikkilanishlaridan, ichki noroziliklaridan ustomonlik
bilan foydalanmoqchi bo„ldilar.
Ya‟ni, haqiqatga tashna, yaqin o„tmishdagi to„rachilik va ma‟muriy-buyruqbozlik
illatlaridan zada bo„lgan, tobelik va mutelik, qo„rquv va hadik ezib yuborgan xalqning
sabr kosasi to„lgan bir sharoitda u kimgadir ergashishga muhtoj edi. O„zlarini
millatparvar qilib ko„rsatishga intilganlar aholining ana shu kayfiyatidan
foydalanishga, shu yo„l bilan nimalargadir erishishga intilishardi.
Ularning o„z iboralari bilan aytganda, muxolifat sifatida maydonga chiqishlari
jamiyat hayotida ijobiy hodisa ekanligi ma‟lum. Chunki har qanday jamiyatda
muxolifatning
mavjudligi
fikrlar
xilma-xilligi,
dunyoqarashlar
turlichaligi,
g„oyalarning rang-barangligiga olib keladi va oxir-oqibatda eng sog„lom fikrni
170
tanlashga, eng sog„lom g„oyalarga ergashishga imkon beradi. Biroq, bu jamiyat hayoti
bir tekis ketayotgan, ijtimoiy-siyosiy jarayonlar ma‟lum bir izga tushgan, jamiyat
taraqqiyotini yo„naltiruvchi kuch – omma fikri mustahkam va yagona zanjirga
aylangan bir paytda samara berishi mumkin.
Biroq, yuqorida aytganimizdek, jamiyat bir holatdan ikkinchi holatga o„tayotgan
bir sharoitda barcha kuchlarni birlashtirish, umumiy manfaat yo„lida birlashib
kurashish singari yuksak siyosiy madaniyat, xalq va mamlakat oldidagi nihoyatda
og„ir mas‟uliyat milliy ravnaq va iqtisodiy barqarorlikning asosidir.
Afsuski, O„zbekistonda faoliyat ko„rsatgan, o„zlarini muxolifat deb bilgan siyosiy
kuchlar ana shu muhim holatga baho bera olmadilar. O„zbekiston mustaqillikka
erishgach endi mamlakat hayotida jiddiy o„zgarishlar yuz berishi mumkinligi, uning
xoh ijobiy, xoh salbiy oqibatlari bo„lmasin, hamma uchun birday tegishli ekanligini
anglay olmadilar. Ular faoliyatida siyosiy va hayotiy mantiqning eng oddiy
ko„rinishlari ham ko„zga tashlanmadi. Buni nimalarda ko„rish mumkin?
Do'stlaringiz bilan baham: |