juda o‘xshaydi. Pushtachalarda joylashgan ganglioz xujayralardan
yaproqchalarga nervlar
ketadi. Qorinoyoqlilar boshidagi
oldingi juft paypaslagichlari ta‘m va hid bilish organi vazifasini bajaradi.
Muvozanat saqlash organlari bir juft yopiq pufakchalardan iborat. Pufakchalar epiteliysi
hilpillovchi sezgir xujayralardan iborat. Pufakcha bo‘shlig‘i suyuqligida bir qancha mayda ohak
toshchalar - statolitlar suzib yuradi.
Qorinoyoqlilar ko‘zlari paypaslagichlari asosida, yoki ikkinchi juft paypaslagichlar ustida
joylashgan. Sodda ko‘zlar oddiy chuqurchadan, murakkab ko‘zlar
esa ichida gavhari va
shishasimon tanachasi bo‘lgan ko‘z pufagidan iborat.
Jinsiy sistemasi. Qorinoyoqlilar ayrim jinsli (oldjabralilar) va germafrodit (o‘pkalilar,
orqa jabralilar) bo‘lishi mumkin. Jinsiy bezlari bitta tuxumdon yoki urug‘dondan, germafrodit
vakillarida germafrodit bezidan iborat. Bu bez urug‘ va tuxum xujayralarni hosil qiladi. Erkak
molluskalarning urug‘ yo‘li bor. Bir qancha molluskalarning muskulli o‘simta shaklidagi qo‘
shiluv organi bo‘ladi. Urg‘ochi molluskalarning tuxum yo‘li kengayib, bachadon va urug‘ qabul
qilgichni hosil qilishi mumkin.
Germafrodit o‘pkali molluskalarning jinsiy organlari germafrodit
bezdan va u bilan
bog‘liq germafrodit naychadan iborat. Naycha ikkiga ajralib, tuxum va urug‘ yo‘lini hosil qiladi.
Tuxum yo‘lining kengaygan qismi bachadon deyiladi. Bachadon jinsiy qin orqali jinsiy kloakaga
ochiladi. Urug‘ yo‘li muskulli qo‘shilish organi (penis) ichidan o‘ tadi. Qo‘shilish organi ham
bachadonga ochiladi. Jinsiy qinga yana xaltasimon urug‘ qabul qilgich va ohak ninali xaltaning
yo‘li ochiladi. Ohak nina qo‘shilish paytida jinsiy qin devoriga sanchilib, uni qitiqlaydi.
Molluskalar har doim chetdan urug‘lanadi.
Rivojlanishi. Qorinoyoqlilar uchun odatda ichki urug‘lanish xos.
Tuban qorinoyoqlilar
orasida tashqi urug‘lanadigan turlari ham bor. Molluskalar tuxumlarini to‘p qilib, suv ostidagi
narsalarga yopishtirib qoyadi. Tuban vakillari tuxumlaridan halqali chuvalchanglarniki singari
troxofora (97-rasm) lichinkasi rivojlanib chiqadi. Lichinkaning og‘izoldi
kipriklari va tepa toji
yaxshi ko‘rinib turadi. Troxoforadan keyinchalik yelkanli - veliger lichinkasi rivojlanib chiqadi.
Ko‘ pchilik qorinoyoqlilar tuxumidan molluskalar uchun xos erkin suzib yuruvchi
lichinka - veliger rivojlanib chiqadi. Bunday lichinka og‘zi oldida kipriklar bilan o‘ralgan 2-4
plastinkalar bor. Plastinkalar hilpillovchi yelkanni hosil qiladi. O‘pkali qorinoyoqlilar lichinkasi
metamorfozsiz rivojlanadi.
Qorinoyoqlilarning amaliy ahamiyati. Oldjabrali va orqajabralilarning ayrim vakillari
chuchuk suvda va ba‘zan quruqliqda hayot kechirishga moslashgan. O‘pkali molluskalar asosan
quruqlikda va chuchuk suv havzalarida uchraydi. O‘pkali molluskalar
shimoliy mintaqada
qishda, janubda esa yozda va qishda uyquga ketadi. Buning uchun molluska tuproqqa kirib,
chig‘anog‘i og‘zini shilimshiq bilan yopib oladi. Bir qancha qorinoyoqlilar o‘rmalab harakat
qilishdan suzib yurishga o‘tgan. Ularning chig‘anog‘i reduktsiyaga uchragan yoki yo‘qolib
ketgan; oyog‘i esa toq suzgichga yoki bir juft qanotsimon eshkakka aylangan.
Qorinoyoqlilar xilma-xil oziqlanadi. Ko‘pchilik vakillari o‘simlikxo‘r hisoblanadi. Ular
orasida
chuvalchanglar, qisqichbaqasimonlar va boshqa molluskalar bilan oziqlanadigan
yirtqichlari ham ko‘p uchraydi. Ayrim turlari ninaterililarda parazitlik qiladi. Bir qancha
Yevropa mamlakatlarida tok shillig‘i iste‘mol qilinadi.
Ayrim dengiz qorinoyoqlilari, masalan,
trubach va sohil shillig‘ini ham iste‘mol qilsa bo‘ ladi. O‘rta va Janubiy mintaqalarda turli shilliq
qurtlar poliz ekinlari va bog‘larga katta ziyon keltiradi.
Do'stlaringiz bilan baham: