Kirish abdulla Avloniy

XAYRIXOHLIK
Xayrixohlik deb nima ila bo’lsa bo’lsun bir-birimizga foyda yetkurmakni aytilur. Xayrixohlik bir-birimizga qarshu ishla-tiladurgan bir vazifayi insoniyadurki, kishi o’z nafsiga loyiq ko’rmagan bir ishni boshqa bir musulmon qarindoshiga munosib ko’rmasdan egri yo’llardan, yomon ishlardan kuch yetganicha qaytarmak va yordam qilmak lozimdur. Janobi Haq insonlarni birini digarining yordamiga muhtoj qilub yaratmishdur. Shuning uchun yer yuzidagi insonlar zamonaning qurgan nizom va qonuni uzra biri ikkinchisining yordami ila umr o’tkarur. Bir kishi har qancha boy va e’tiborli bo’lsa ham, hech vaqt muhtojlik balosidan qutulolmas.
Hammolning og’ir bo’lsa yuki, mehnati ortur,
Har kimki ulug’ bo’lsa, bo’lur kulfati oson.
Boy faqirga, faqir boyga, muallim shogirdga, shogird muallimga, ota-ona farzandga, farzand ota-onaga muhtojdur. Shuning ushun har kim o’z ustiga yuklangan vazifasini to’g’rilik va xayrixohlik ila ado qilmak lozimdur. Shariatda imonlik kishilarga dunyo rohati va oxirat saodati uchun qo’ldan kelgancha milliy xizmat va yordam qilmak vojibdur.
Rasuli akram nabiyyi muhtaram sallollohu alayhi vasallam afandimiz: «Alloh taologa imon keturdikdan so’ngra, amallarning afzali bandalar bir-birlariga muhabbat etmakdur» – demishlar.
Xayrixohlik xolisona bo’lmasa bekordur,
Manfaat yo’q aylagan nazr-u niyozingdan sani,
Bir ko’ngilni shod qilmak ne’mat, ihson ila,
Yaxshidur har damda ming rak’at namozingdan sani.