Kirish abdulla Avloniy

HAQSHUNOSLIK
Haqshunoslik deb bir kishining qilgan yaxshiligini unutmaslikni aytilur. Butun olamdagi insonlar haqshunoslik va do’stlik orqasida yasharlar. Qars ikki qo’ldan chiqar. Shariatda yaxshilik qilgan kishiga yaxshilik qilmak vojibdur. Hukamolar yomonlik qilg’on kishiga ham yaxshilik qilmak lozimdir, derlar. Hosil, yaxshilikdan zarar ko’rgan, boshi yorilgan kishi yo’qdur.
Yaxshilikdan do’stlik, mehribonlik tug’ar, ikki ko’ngil orasida ulfat va muhabbat cho’juqlari yugurishar, quvusharlar. Bu do’stlikni jamol va kamoli haqshunoslikdurki, birovdan ko’rgan yaxshilikni unutmay, shuning barobariga biz ham o’z vazifamizni ado qilmak lozim ekan, hech bo’lmasa, taqdir qilmak ila birodarlik va do’stlik hurmatini ado qilmokimiz lozimdur. Chunki, mo’min birodari mo’mindur.
Dildan dil uzra ochiladur ikki xil yo’li,
Mehra mehr yo’li ochilur, kina kin yo’li.
Ma’lumdirki, har bir millatning taraqqiy va taoliysi o’z millatiga jon, mol, qalam ila ishlagan kishilarning xizmatlarini taqdir qilub, vazifalar, haykallar, qalamlar ila yod qilub, o’tub ketgan bahodir, olim va shoirlarining ruhlarini shod qilub, ishlovchi kishilarning g’ayrat va jasoratlarini ziyoda qilmakda ekan. Afsus, bizlar taqdir qilmak bir tarafda tursun, tahqir, masxara, hatto takfir qilmak ila qarshu olurmiz.
Yaxshi ishdur haqni taqdir aylamak har xizmata,
Haqshunos o’lmak haqiqiy bir quvvatdur millata.
Haqshunos o’lmakla mashhur erdilar Payg’ambarim,
To’g’ri yo’lni tashlamak aslo yoqshamas ummata.