5-§.O’zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi - milliy xavfsizlik
konsepsiyasining asosi sifatida
O’zbekiston Respublikasining Milliy xavfsizlik konsepsiyasi
1997-yilning 29-avgustida qabul qilingan “O’zbekiston Respublikasining
Milliy xavfsizlik konsepsiyasini tasdiqlash to’g’risida”gi O’zbekiston
Respublikasi Qonuniga binoan amal qilib kelmoqda. U siyosiy
yo’nalishdagi masalalarni hamda tegishli qonunlar, qonunosti hujjatlarini
tayyorlashda asos bo’ladigan normativ-huquqiy atamalar, prinsiplarni
o’z ichiga oladi. Mazkur Konsepsiya yana shu ma’noda siyosiy-huquqiy
hujjat hisoblanadiki, unda davlatimizning milliy xavfsizlikni ta’minlash
masalasiga doir rasmiy qarashlari o’z ifodasini topgan va shunga binoan
bu Konsepsiya xavfsizlik muammosi, uni hal etishning strategiyasi va
taktikasiga doir, jumladan, qonunchilik sohasiga taalluqli yaxlit,
umumdavlat qarashlari tizimini o’zida mujassam etgan
hujjatdir.Konsepsiyaning birinchi qismida hozirgi davrning xususiyatlari,
O’zbekistonning geopolitik holati, shu jumladan Markaziy Osiyodagi
mavqei bilan bog’liq omillar, xalqaro hamkorlik sohasidagi vazifalar
bayon qilinadi. Konsepsiyaning ikkinchi qismida shaxs, jamiyat va
davlatning hayotiy muhim manfaatlari mazmuni ochilgan; uchinchi
qismida sohalar bo’yicha milliy xavfsizlik ta’riflab o’tilgan. To’rtinchi
qismda milliy xavfsizlikni ta’minlashning asosiy yo’nalishlari bayon
738
qilingan. Beshinchi qismda milliy xavfsizlikni ta’minlashning tizimi va
prinsiplari haqida so’z boradi.
Konsepsiya o’zida milliy xavfsizlikning maqsadga muvofiq tizimini
yaratishning asosiy g’oyasini, amaliy prinsiplarini ochib bergan. Unga
tayangan holda tegishli tashkiliy-huquqiy mexanizm shakllantiriladi,
qonun chiqaruvchi va ijro etuvchi hokimiyat organlari, jamoat
tashkilotlari va fuqarolar o’rtasida hamkorlik tizimiga asos solinadi.
Eng muhimi, ushbu Konsepsiya, bamisoli Konstitutsiya singari,
muammoni tushunish va echimini topishga bir xil yondashishga
imkoniyat yaratadi. Masalan, unda “milliy xavfsizlik”, “milliy manfaat”,
“tahdid” singari tushunchalarning mazmun-mohiyati O’zbekiston
Respublikasiga tatbiqan atroflicha talqin etiladi.
Unda davlatchilik manfaatlari millatning o’ziga xos holati hamda
millat yashaydigan va o’z manfaatlarini amalga oshiradigan shakl –
himoya etilishi va rivojlantirilishi zarur bo’lgan shakl sifatida talqin
etiladi.
Xalq manfaati shaxs va jamiyat manfaatlarining o’zaro uyg’un
va bir-birlarini taqozo etadigan birlashmasidir.
Shunday qilib, “davlat, xalqning oliy manfaatlari, ularning
farovonligi va xavfsizligi” yaxlit olganda hayotiy muhim milliy
manfaatlardir. Konsepsiyada boshqa darajadagi milliy manfaatlar
ko’rsatilmaganligi sababli, ta’kidlashimiz kerakki, milliy manfaatlar,
eng avvalo, hayotiy muhim manfaatlardir. AQSHda bunday
tabaqalashtirish (hayotiy muhim, shunchaki muhim, torroq doiradagi va
boshqa darajadagi manfaatlar) qo’llaniladigan chora-tadbirning
mutanosibligini aniqlashga xizmat qiladi: masalan, yadro qurolini
qo’llashdan tortib vazirlik yoki shtat miqyosida ma’muriy qarorlar
qabul qilishgacha bo’lgan choralar ko’rishga asos bo’ladi.
Shuni ta’kidlash kerakki, Konsepsiyada shaxs, jamiyat va davlat
manfaatlari ham, siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy, gumanitar, harbiy,
ekologik, ilmiy-texnikaviy, texnologik va axborot sohalarida tug’iladigan
milliy xavfsizlikka tahdidlar ham batafsil ta’riflab berilgan. Shu asosda
milliy xavfsizlikning asosiy yo’nalishlari ham belgilab berilgan.
Davlatning faoliyati xuddi ana shu qoidalar bilan muvofiqlashtirilishi,
qonunchilik esa tegishli tarzda rivojlantirilib borilishi kerak.
Bu faqat milliy manfaatlar mazmunining tuzilmaviy bayonigina
emas, balki xavfsizlik, tahdid ob’ektlarini belgilash va manfaatlarni
amalga oshirishning asosiy yo’nalishlari ifodasi hamdir. Xavfsizlikning
har bir turi o’z navbatida tarkibiy turlarga ega bo’lib, ular zamonaviy
739
ijtimoiy munosabatlarning yuksak integratsiyasi sharoitida
xavfsizlikning boshqa tur hamda tarkibiy turlari bilan kesishuvi mumkin.
Masalan, oziq-ovqat xavfsizligi, bu faqat iqtisodiy masala emas,
ayni paytda, siyosiy, huquqiy, ijtimoiy, tibbiy sanitariya va ekologik
masala hamdir. Shu sababli xavfsizlikning turlarga bo’linishi shartli
ekanligini doimo nazarda tutish zarur.
Biroq,
bu
masalada qonunchilik uchun va davlat boshqaruvini
to’g’ri tashkil etish uchun xavfsizlikning bunday bo’linishi o’zini
to’la oqlaydi. Xususan, milliy xavfsizlikka tahdidlarni tabaqalashtirish
va milliy xavfsizlikni ta’minlashning sohalar bo’yicha asosiy yo’nalishlari
(siyosiy va tashqi siyosiy, iqtisodiy, jamiyat va davlat qurilishi, ijtimoiy,
gumanitar, harbiy, ilmiy-texnika, texnologiya, axborot, ekologiya
sohalari), ko’p jihatdan, qonunchilikning tegishli tarmoqlarini o’zida
ifoda etadi. Boshqa jihatdan, mazkur sohalar tarmoqlararo normalar
majmuining torroq doiradagi o’rganish yo’nalishini belgilaydi va
maxsus institutlar shakllantirilishini taqozo etadi.
Masalan, siyosiy sohadagi xavfsizlikni ta’minlashning huquqiy
normalari asosan kafolat, himoya yoki muhofaza xususiyatida bo’lib,
mohiyat e’tibori bilan murakkab tarmoqlararo institut hosil qiladi.
Jumladan, siyosiy xavfsizlikni ta’minlash sohasida vujudga keladigan
munosabatlar quyidagi normalar bilan nazorat qilinadi:
-
xalqaro huquq (bular – ikkitomonlama, mintaqaviy hamda
universal shartnomalar va bitimlar), normalar, milliy qonun hujjatlarining
tashqi siyosat sohasida amal qiluvchi va O’zbekiston Respublikasining
ichki ishlariga aralashishdan, uning suverenitetiga tajovuz qilishdan
himoya etadigan va umuman xalqaro munosabatlar tizimida milliy
manfaatlarni himoyalashga qaratilgan normalari;
-
terrorizmga qarshi kurashga doir qonun hujjatlari;
-
konstitutsiyaviy tuzumni himoya qilish to’g’risidagi, nodavlat
notijorat tashkilotlari, siyosiy partiyalar to’g’risidagi, OAV to’g’risidagi,
so’z erkinligini himoyalash bo’yicha qonunlar, inson huquqlari va
erkinligini himoya etuvchi, demokratik institutlarning takomillashuvini
ta’minlovchi va kafolatlovchi gumanitar, saylovga oid va boshqa qonun
hujjatlari;
-
agressiv millatchilik va millatlararo nizo kuchayishining oldini
oluvchi normalar;
-
diniy ekstremizm tarqalishiningoldini oluvchi qonunlar;
740
-
davlat hokimiyati va boshqaruvida korrupsiya, to’rachilik,
mahalliychilik va urug’-aymoqchilik munosabatlari vujudga kelishining
oldini olish va ularga qarshi kurashga yo’naltirilgan normalar;
-
jinoyatchilikning, ayniqsa, uyushgan jinoyatchilikning o’sishini
oldini olishga qaratilgan, qurol-yarog’ bilan noqonuniy savdo qilishga
va giyohvandlikning tarqalishiga qarshi kurashga oid qonunlar.
Tegishli huquq normalari vositasida oldi olinadigan shunday
tahdidlar borki, ular turli mohiyatga va har xil predmetga ega. Biroq,
ularning subyektlari siyosiy munosabatlar jabhasida harakat qiladi, o’z
siyosiy maqsadlariga ega yoki ushbu tahdidlarni amalga oshirish orqali
siyosiy tizimga va konstitutsiyaviy tuzumga jiddiy zarar etkazadi. Boshqa
tomondan, yuqorida sanab o’tilgan har bir yo’nalish o’ziga xos jihatlarga
ega va ta’bir joiz bo’lsa, “sub-institutlar” shaklida (masalan, terrorizmga
qarshi kurash instituti, OAVda so’z erkinligini himoyalash va
kafolatlash instituti kabilar) namoyon bo’lishi mumkin.
Milliy xavfsizlikni ta’minlashga taalluqli qonunchilik tizimida
qator tarmoqlar borki, ularning o’rnini aniqlash ancha murakkab.
Chunki ular o’z huquqiy mohiyatiga ko’ra ma’lum bir sohada xavfsizlikni
ta’minlashga qaratilganligidan tashqari boshqa masalalarni ham tartibga
soladi. Masalan, tabiatni muhofaza qilish to’g’risidagi qonun hujjatlari
tabiiy muhit sharoitlarini saqlash hamda tabiat boyliklaridan oqilona
foydalanishning huquqiy, iqtisodiy va tashkiliy asoslarini belgilar ekan,
inson bilan tabiat o’rtasidagi munosabatlar muvozanatli tarzda uyg’un
rivojlantirilishini ta’minlashga, ekologik tizimlarni, tabiat majmualarini
va ayrim ob’ektlarni muhofaza qilish, fuqaroning qulay tabiiy muhitga
bo’lgan huquqini kafolatlash maqsadlariga ham qaratilgan bo’ladi.
O’zbekiston Respublikasida tabiatni muhofaza qilish va tabiiy
boyliklardan oqilona foydalanish nafaqat “Tabiatni muhofaza qilish
to’g’risida”gi Qonun vositasida, ayni paytda, yer, suv, o’rmon
xo’jaligi, yer osti boyliklari to’g’risidagi, atmosfera havosi, o’simlik va
hayvonot dunyosini muhofaza qilish va ulardan foydalanish to’g’risidagi
qonunlar misolida ayon bo’lib turibdiki, bunday qonunlar majmui o’z
doirasiga murakkab tarmoqlararo tizimni oladi, ular ekologik xavfsizlikni
ta’minlash bilan bir qatorda boshqa vazifalarni ham ado etadilar. Ana shu
bois, qonunchilik tizimlarini tarmoqlar bo’yicha bo’lib qarashga
asoslangan mumtoz usulni bu o’rinda tatbiq qilish mushkul. Harbiy huquq
tarmog’i bundan mustasno, negaki, mazkur qonunchilik amalda
batamom harbiy xavfsizlikni ta’minlash masalalariga bag’ishlangan.
741
Do'stlaringiz bilan baham: |