|
IBM-PC ning ochiq arxitekturasi va uning rivojlanishi
Birinchi marta IBM PC, IBM PC / XT va PC / AT mashinalarida amalga oshirilgan ochiq arxitektura kontseptsiyasi periferik qurilmalar boshqaruv markazi (protsessor) bilan aloqa qilishini nazarda tutadi.
va OP) CU va atrof-muhitga mos keladigan elektronikani o'z ichiga olgan olinadigan kengaytirish kartalari (yoki adapterlar) yordamida - 2-rasm. 2.4. Bunday sharoitlarda ba'zi tashqi qurilmalarni ishlab chiqish yoki boshqalarga almashtirish oddiy kartani almashtirish bilan birga keladi.
2.4. Ochiq arxitektura IBM PC:
1 - anakart (protsessor, xotira, chipset); 2 - ichki interfeys (ISA, MCA, SCSI, LPC, AGP, HyperTransport, PCI, PCI-X va boshqalar); 3 - kengaytirish platasi (adapter, interfeys kartasi, tashqi qurilma boshqaruvchisi); 4 - tashqi qurilma interfeysi (RS-232, Centronics, USB, Firewire, infraqizil, eSATA, Bluetooth va boshqalar); 5 - periferik qurilma (klaviatura, monitor, printer, skaner va boshqalar)
Ana platalar va ularning navlari. Anakartni anakart yoki anakart, ba'zan esa anakart deb ham atashadi. Bu protsessor, xotira, kengaytirish uyalari joylashgan va shaxsiy kompyuterning har bir qismiga to'g'ridan-to'g'ri yoki bilvosita biriktirilgan shaxsiy kompyuter ichidagi asosiy ulanish diagrammasi.
Quyidagi raqamlar ikkita odatiy taxtalar uchun komponentlarni ko'rsatadi:
Protsessorni ulash uchun Socket 7 dan foydalanadigan Baby AT (BAT), taxminan 1995 yil (2.5-rasm, 2.7, a);
Pentium protsessorini ulash uchun Slot 1 ulagichiga ega ATX VA 1998 yil oxiridan boshlab bozorda anakartlarga xos bo'lgan (2.6-rasm, 2.7, b).
Birinchi shaxsiy kompyuterlarning ochiq arxitekturasi uchun kontrollerlari anakartga (masalan, klaviatura porti) birlashtirilgan minimal qurilmalar kerak edi. Qolganlarning hammasi, jumladan, displey adapteri, printer, modem, floppy disk yoki qattiq disk boshqaruvchisi, kengaytirish ulagichlari orqali ulangan qo'shimcha komponentlar edi.
1990-yillarning oxirida. periferik adapterlarni to'g'ridan-to'g'ri tizimlarga joylashtirish tendentsiyasi mavjud.
2.7. Ulagichlar va interfeyslar korpusning orqa panelida joylashgan: a- Baby AT taxtasi (sxematik rasm), b- ATX (xuddi shunday); v - Ba'zi tashqi interfeyslarning umumiy ko'rinishi: 1 - monitor quvvat simini ulash uchun ulagich (ATX korpuslarida mavjud bo'lmasligi mumkin); 2 - kompyuterni AC quvvat manbaiga ulash uchun ulagich; 3 - PS / 2 klaviatura ulagichi (mini-DIN, 6 pin); 4 - DIN-5 klaviaturasini ulash uchun ulagich; 5 - PS / 2 sichqonchasi uchun ulagich; 6 - USB portlari; 7 - ketma-ket port (COM2); 8 - ketma-ket port (COM1); 9 - parallel port (LPT); 10 - video chiqishi (VGA / SVGA); 11 - LAN ulanishi uchun ulagich (kompyuter modeliga muvofiq); 12 - MIDI / O'yin porti (kompyuter modeliga ko'ra); 13 - tashqi audio tizimlarini ulash uchun rozetkalar (kompyuter modeliga ko'ra)
Vaqt o'tishi bilan ko'plab qurilmalar birlashtirilgan bo'lsa-da, ularning ko'plari - grafikalar, tarmoq, SCSI va audio - hali ham olinadigan edi. Bu jarayon sekin kechdi, masalan, kiritish-chiqarish portlari va disk kontrollerlari ko'pincha 1995 yildayoq kengaytirish kartalarida joylashgan edi. Ishlab chiqaruvchilar doimiy ravishda anakartga ushbu komponentlarning bir qismini yoki barchasini kiritish orqali turli darajadagi integratsiyani sinab ko'rishdi. Biroq, aniq bir to'siq bor - yig'ilishni yangilash qiyinroq, chunki o'rnatilgan komponentlarni olib tashlash mumkin emas. Yuqori darajada integratsiyalangan anakartlar ko'pincha maxsus shassini talab qiladi va bitta nuqsonli komponentni almashtirish uchun anakartni rad etishni talab qilishi mumkin.
Shunday qilib, spetsifikatsiyasi eng tez o'zgarib turadigan tizim qismlari - operativ xotira, protsessor va grafikalar - almashtirishni osonlashtirish uchun rozetkalarga yaxshiroq joylashtirilgan. Xuddi shunday, tarmoq interfeyslari yoki SCSI kabi barcha foydalanuvchilar tomonidan foydalanilmaydigan komponentlar odatda asosiy spetsifikatsiyadan olib tashlanadi (xarajatlarni kamaytirish uchun).
60-yillarning o'rtalaridan boshlab kompyuterlarni yaratishga yondashuv sezilarli darajada o'zgardi. Uskuna va matematik ta'minotning ba'zi vositalarini mustaqil ishlab chiqish o'rniga, to'plamdan iborat tizim ishlab chiqila boshlandi. apparat va dasturiy ta'minot mablag'lar. Shu bilan birga, ularning o'zaro ta'siri tushunchasi birinchi o'ringa chiqdi. Shunday qilib, printsipial jihatdan yangi tushuncha paydo bo'ldi - kompyuter arxitekturasi.
ostida kompyuter arxitekturasi apparat-dasturiy ta'minotni tashkil etishning umumiy tamoyillari majmui va ularning xarakteristikalari tushuniladi, bu esa tegishli sinflar muammolarini hal qilishda EHMning funksionalligini belgilaydi.
Kompyuter arxitekturasi apparat-dasturiy ta'minot majmuasini qurish bilan bog'liq va ko'plab omillarni hisobga olgan holda keng ko'lamli muammolarni qamrab oladi. Bu omillar orasida eng muhimlari: xarajat, qamrov, funksionallik, foydalanish qulayligi va arxitekturaning asosiy tarkibiy qismlaridan biri apparatdir. Kompyuter arxitekturasining asosiy komponentlari rasmda ko'rsatilgan diagramma shaklida taqdim etilishi mumkin. 1.2.
Do'stlaringiz bilan baham: |
