Гулмира Мусаева 909754355 1-саҳна Кун. Мансур аканинг уйи

Мастура – Ёнини оляпсанми?
Баҳодир –Ойи! Қачонгача давом этади? Биз ҳам тинч, осойишта, бахтли яшаймизми? Бир марта тилим куйди дедингиз, индамадим. Балки етар энди. наргиза яхши қиз агар биз хақимизда хаммасини билиб қолса нима бўлади. Шу хақида ўйлаб кўрдизми?
Ўғлининг қаттиқ-қаттиқ гапидан Мастура опанинг авзойи бузилиб чиқиб кетади. Ошхонада овқат сузаётган Мастура опа ўғлининг келини билан телефондаги суҳбатини эшитиб қолади.
Баҳодир – Эртага кўришиб гаплашамиз. Ҳаммаси яхши бўлади. Ишларим кўп эди. Телефонга қарашга вақт ҳам бўлмади. Майли, хўп. Кўришгунча.
17-саҳна.
Кун. Мансурнинг уйи.
МУХЛИСА
МАРЯ(овоз)
Мухлиса ошхонада идиш-товоқ юваётган эди. Столда турган телефони жиринглади.
Мухлиса – Лаббай.
Марям – Мухлиса яхшимисан? Мен Марям..
Мухлиса – Вой Марям яхшимисан, бормисан? Қаёқларда юрибсан? Сени топиб бўладими, ўзи?
Марям – Биласан-ку. Сафардан –сафарга тайёр турамиз.
Мухлиса – Барибир сенга ҳавасим келади.
Марям - Ўзинг яхшимисан, болаларинг яхшими? Мунисага совчи келаётган эди охирига кўришганимизда...
Мухлиса – Ҳа, ўша совчиларга насиб қилган экан узатдим.
Марям - Йўғ-э, кимга?
Мухлиса – Сендан суриштирамиз деб бир оилани айтган эдим ёдингдами?
Марям -Ҳа , эсимда. Холмат ака хонадони . Лекин адашмаётган бўлсам уларнинг уйлантирадиган ўғиллари йўқ эди-да. Шунга сўраяпман.
Мухлиса кулади.
Марям – Ўзи бир қиз, бир ўғли бор. Тақдир экан шекилли қизини хаёти бўлмапти қайтиб келган. Ўғлини ҳам уйлантирган эди. Хуллас фарзандларидан қутулган оила эди.
Мухлиса – Тўғри қизи ажрашган экан.
Марям – Нима йигит Ажрашибдими?
Мухлисанинг бўғзига бир нарса тиқилгандай бўлади.
Мухлиса – Юрагимни ёрмагин, Марям.
Марям – Майли, мен бошқа одам билан адаштиргандирман. Бахтли булишсин. Мени табригимни етказиб қўй, совғасига қарздорман. Эртага яна хизмат сафарига кетаман. Келганимда албатта кўришиб гаплашамиз.
Мухлиса – Хўп, майли. Яхши бориб кел.
Гўшакни қўйиб, Мухлиса ўйланиб қолади.
Мухлиса – (ўзига-ўзи)Уйланган деб юрагимни ёрди.