shayxlar
– Najmiddin Kubro (1145-1221),Fariduddin Attor
(1148-1221), Majididdin Bag’dodiy (1150-1219), Bahovuddin Valad
(1152-1231), Muslihiddin Sa’diy (1184-1292), Shams Tabriziy (1185-
1248), Sayfiddin Boxarziy (1190-1261), Sa’diddin Hamaviy (1191-
1252), Jaloliddin Rumiy (1207-1273), Najmiddin Roziy (vaf. 1278),
Hasan Bulg’oriy (1208-1273); Hazrat Sayyid Amir Kulol (1288-
1370);
11
huquq ijodkorlari
– Muhammad Izzuddin Xorazmiy (vaf.
1250), Abdulmanoqib Zanjaniy (vaf. 1258), Shamsuddin Xusravshoxi
(1184-1252);
tarixchilar
– Ibn al-Asir (1160-1244), Shahobiddin Muhammad
an-Nasafiy
(1177
-1249),
Yoqut
al-Hamaviy
(1179-1229),
Minhojuddin al-Juzjoniy (1193-1262), Alouddin Otamalik Juvayniy
(1226-1283),
Fazlulloh
Rashididdin
(1247-1318),
Nosiruddin
Burhoniddin Rabg’uziy (1250-1330);
faylasuf olimlar
– Shaxobiddin Suxravardiy (1145-1294),
Sirojiddin Urmaviy (1198-1283), Nosiriddin Tusiy (1201-1274),
Aziziddin Nasafiy (1220-1305), Mahmud Shabustariy (1287-1320);
adabiyotshunos, shoirlar
– Ahmad Yugnakiy (XII-XIII), Avfiy
Buxoriy (1177-1233), Sayfiddin Isfarangiy (1261 yilda vafot etgan),
Yunus Emra (1240-1321), Pahlavon Mahmud (1247-1326), Rukniddin
Qubaviy (XIII), Xusrav Dehlaviy (1253-1325), Ziyovuddin Naxshabiy
(1263-1350) ijodi, ilmiy faoliyati tahsinga sazovordir. Ularning ilmiy
merosi Sharq xalqlari qalbida kelajakka ishonch, insonparvarlik,
ma’naviyat o’chog’ini yoqdi.
Ushbu davr allomalari arab, fors va turkiy tillarda ijod qildilar.
Asarlarida diniy va dunyoviy qarashlarni yoritib, insonning kamoloti
va kelajagi haqida qayg’urdilar. Nafsni tiyish, manmanlik va
takabburlikka berilmaslik, ilm egallashi, uztoz va shogird munosabati,
ajdodlar merosiga sadoqat, ota-ona va qavm-qarindoshga hurmat, oila
madaniyati, vatanparvarlik hamda insonparvarlik g’oyalarini tarannum
etdilar.
Ushbu o’quv qo’llanmada:
– Mo’g’ullar hujumi arafasida Movarounnahr, Xuroson va
Xorazmda ijtimoiy-ma’naviy hayot; Mo’g’ullarning Movarounnahr,
Xuroson va Xorazmga istilochilik yurishlari; Temur Malik jasorati;
Buxoro va Samarqandning bosib olinishi; Gurganj (Urganch) qamali;
Najmiddin Kubro jasorati; Jaloliddin Manguberdi – Vatan
himoyachisi; Uning Xurosondagi faoliyati; Mahmud Yalavoch;
Mahmud Torobiy qo’zg’oloni; Mas’udbekning noib etib tayinlanishi;
– Buxoro, Samarqand, Xorazmda ta’lim tizimi, maktab va
madrasalar, ta’lim maqsadi, shakl, metod va vositalari, ustoz va
shogird munosabatlari haqida;
12
– Xalq pedagogikasi: hajviya, latifa, hikoya va xalq rivoyatlarida
vatanparvarlik,
insonparvarlik
g’oyalari;
Muhammad
Avfiy
Buxoriyning
«Javome’ ul-hikoyot va lavome’ ul-rivoyot»
(«Hikoyatlar to’plami va rivoyatlar ziyosi»);
– Alohida ta’kidlab o’tish joizki, ijtimoiy-siyosiy beqaror davrda
ham ijodkor va iste’dodli shaxslar, shoir-u – yozuvchilar, fuzalo va
olimlar, me’morlar, san’at ahli ma’naviy hayot sohalariga o’z asarlari
bilan hissa qo’shganlar. Shuning uchun ushbu asrda yashab ijod qilgan
Najmiddin Kubro (1145-1221), Muslihiddin Sa’diy Sheroziy (1184-
1292), Nosiriddin Tusiy (1201-1274), Jaloliddin Rumiy (1207-1273),
Aziziddin Nasafiy (1220-1305), Pahlavon Mahmud (1247-1326),
Nosiruddin Burhoniddin Rabg’uziy (1250-1330), Xusrav Dehlaviy
(1253-1325), Ziyovuddin Naxshabiy (1263-1350) kabi buyuk
siymolarning hayotiga alohida e’tibor qaratilib, ijodidan namunalar
keltirilgan hamda pedagogik qarashlari yoritilgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |