Глобаллашувнинг фалсафий муаммолари

Глобал
жараёнлар
ривожи
Биосферага
антропоген
таъсирнинг
кучайиши ва
инсоннинг
реал «геологик
куч»га
айланиши;
оммавий маданият, аввало
кино, мусиқа, адабиёт, кенг
истеъмол моллари ишлаб
чиқариш соҳасида фаол

• ривожлана бошлаши;

оммавий
маданият, аввало
кино, мусиқа,
адабиёт, кенг
истеъмол
моллари ишлаб
чиқариш
соҳасида фаол
Ривожлана
бошлаши;
макон ва вақтни илк бор
инсоннинг кундалик ҳаёти
кўрсаткичларига қадар
узил-кесил «қисқартирган»
ҳаво кемаларида қитъалараро
қўнмай, тўғри учиб ўтишлар
глобаллашувнинг асосий
белгиларига айланди.
Технооптимизм
60-йилларнинг бошларига келиб технократик кайфиятларнинг янги тўлқини билан четга суриб қўйилди ва қарийб икки ўн йиллик мобайнида оммавий онгга ўз таъсирини йўқотди. Бунга урушдан кейинги даврда жаҳоннинг деярли барча иқтисодий ривожланган мамлакатларини қамраб олган саноат юксалиши сабаб бўлди.
50-60-йилларда ижтимоий тараққиёт истиқболлари Ғарбда ҳам, Шарқда ҳам аксарият мамлакатлар учун порлоқ бўлиб туюлар эди. Ижтимоий онгда ҳар қандай дунёвий ва ҳатто коинот муаммоларини фан ва техника ёрдамида ҳал қилиш мумкин деган иллюзияни яратган технооптимистик кайфиятлар кучайди.
Технопессимизм
Кўриб чиқилаётган назарияларнинг айрим тараф-дорлари
фан-техника инқилобининг салбийоқибатларига,
хусусан атроф муҳитнинг ифлос-ланиши муаммоларига маълум
даражада эътибор берган бўлсалар-да, лекин, умуман
олганда, уларнинг
ҳеч бири бундан 1980-йилларнинг ўрталаригача