Глобаллашувнинг фалсафий муаммолари

Глобал жараѐнлар ривожи
Биосферага антропоген таъсирнинг кучайиши ва инсоннинг
реал «геологик куч»га айланиши;
оммавий маданият, аввало кино, мусиқа, адабиѐт, кенг истеъмол моллари ишлаб чиқариш соҳасида фаол

• ривожлана бошлаши;

оммавий маданият, аввало кино, мусиқа, адабиѐт, кенг
истеъмол моллари ишлаб чиқариш соҳасида фаол Ривожлана
бошлаши;
макон ва вақтни илк бор инсоннинг кундалик ҳаѐти
кўрсаткичларига қадар узил-кесил «қисқартирган»
ҳаво кемаларида қитъалараро қўнмай, тўғри учиб ўтишлар глобаллашувнинг асосий
белгиларига айланди.

йўқотди. Бунга урушдан кейинги даврда

Технооптимизм
60-йилларнинг бошларига келиб технократик кайфиятларнинг янги тўлқини билан четга суриб қўйилди ва қарийб икки ўн йиллик мобайнида оммавий онгга ўз таъсирини
жаҳоннинг деярли барча иқтисодий
ривожланган мамлакатларини қамраб олган саноат юксалиши сабаб бўлди.
50-60-йилларда ижтимоий тараққиѐт истиқболлари Ғарбда ҳам, Шарқда ҳам
аксарият мамлакатлар учун порлоқ бўлиб туюлар эди. Ижтимоий онгда ҳар қандай дунѐвий ва ҳатто коинот муаммоларини фан ва техника ѐрдамида ҳал қилиш
мумкин деган иллюзияни яратган
технооптимистик кайфиятлар кучайди.
Технопессимизм
Кўриб чиқилаѐтган назарияларнинг айрим тараф-дорлари
фан-техника инқилобининг салбийоқибатларига,
хусусан атроф муҳитнинг ифлос-ланиши муаммоларига маълум даражада эътибор берган бўлсалар-да, лекин, умуман
олганда, уларнинг
ҳеч бири бундан 1980-йилларнинг ўрталаригача
жиддий ташвишга тушмади. Чунки, фан-техника тарақ- қиѐти ҳамма нарсага қодир эканлигига ишонч ҳаддан ташқари катта эди.
Кўрсатилган муаммоларни фалсафий таҳлил қилиш борасидаги дастлабки