Furqat indd

Yusupov FURQAT
mas buyuk “seyv”! Braziliyaliklar ustozi Ranoldoyev o‘z shogirdiga 
e’tiroz bildira boshladi. Stadionga kelgan muxlislar esa Neymarov-
ga yashil va qizil pomidorlar, kartoshka, piyoz hamda “Rolton”lar-
ni ham uloqtirishmoqda. Bundan foydalangan o‘zbekistonliklar esa 
tezlik bilan qarshi hujumga o‘tmoqdalar. Ivandino to‘pni hujumdagi 
sherigi Temurdoga uzatdi. Temurdoning o‘ta kuchli zarbasidan to‘p 
darvozaning “to‘qqiz”ligidan joy oldi. Gooooooooool!!! Butun jahon 
ahli “shok”da. Xuddi shu onlarda Yoshida amaki final hushtagini 
chaldi va O‘zbekiston terma jamoasi JAHON CHEMPIONI bo‘ldi...
– Furqat, o‘chir kompyuteringni! Biz seni imtihonga tayyor-
lanyapti desak, futbol o‘ynayotganing nimasi-a?! 
Oyimning nogahon kirib kelishidan cho‘chib ketdim. Qarasam 
soat 24 bo‘libdi. Jin ursin, axir ertaga imtihon-ku! Virtual finalga 
berilib ketib, paqqos yodimdan ko‘tarilibdi-ya! Lekin final uchrashu
-
vi juda zo‘r o‘tdi. Qani endi bu haqiqat bo‘lib chiqsa! Nima dedingiz? 
2011
BO‘YOQCHILIKDAN FUTBOL YULDUZIGACHA
1-ligada ishtirok etuvchi “Shifokor” jamoasida kadrlar muam-
mosi tug‘ildi. Moliyaviy qiyinchiliklar sababli jamoaning zaxira 
o‘rindig‘i ancha tor edi. Murabbiy odatdagidek mashg‘ulot o‘tka-
zish uchun futbolchilarni to‘pladi. Jamoa safida atigi 16 nafar fut
-
bolchi qolgandi. Boz ustiga, o‘yinchilardan 3 nafari jarohatlangan. 
Demak, ular mashg‘ulotlarda qatnasholmaydilar. Murabbiyning 
esa boshi qotgan. Chunki ixtiyorida bor-yo‘g‘i 13 nafar ijrochi bor, 
xolos. Shulardan 11 nafari asosiy tarkibda maydonga tushadi. Qis-
qasi, zaxirada atigi 2 futbolchi qoladi, ulardan biri darvozabon. Mu-
rabbiy jamoani ikki tarkibga bo‘ldi. Qarasa, ikkinchi jamoada bitta 
futbolchi kam. Shunda murabbiyning ko‘zi stadion o‘rindiqlarini 

---

67
FUTBOL FALSAFASI
bo‘yayotgan bo‘yoqchiga tushdi va zudlik bilan uning yoniga bor-
di. Bo‘yoqchi murabbiyni huzurida paydo bo‘lganini ko‘rib, g‘oyat 
taajublandi. 
– Futbol o‘ynashni bilasanmi? – so‘radi murabbiy. Bo‘yoqchi 
“Ha” degandek boshini chayqadi. 
– Unda ortimdan yur, – murabbiyning bu gapidan so‘ng bo‘yoq-
chi unga ergashdi. Yo‘l-yo‘lakay ular tanishib borishdi. 
– Isming nima?
– Sardor.
– Unda eshit. Sardorbek, bizga yordaming kerak bo‘lib qoldi. 
– Mendek oddiy bir bo‘yoqchining sizga qanday yordami tegishi 
mumkin, – ajablandi Sardor. 
– Bizda kadrlar muammosi mavjud. Hozir mashg‘ulotlarda biz 
bilan ishtirok etib bersang, shuning o‘zi kifoya.
– Gap yo‘q, trener, 
Sardor quvonganicha futbolchilar safiga borib qo‘shildi. 
Xullas, murabbiy yettitaga yetti futbolchini bir-biriga qarshi 
maydonga tushirdi. Qarasa, bo‘yoqchilik qilib yurgan bu yigitcha, 
bino yidek to‘p teparkan. Garchi uning jamoasi – ikkinchi tarkib 5:7 
hisobida yutqazgan bo‘lsa ham, “xet-trik”ka erishish barobarida 
yana bitta golga assisentlik qildi. Asosiysi, ancha faol harakatlari bi
-
lan ajralib turdi. Mashg‘ulotlar tugagach, bo‘yoqchi kiyimlarini al-
mashtirib bo‘lib, uyiga otlanayotgan paytda murabbiy uni yoniga 
chaqirdi. 
– Tuzukkina futbol o‘ynar ekansan.
– Qo‘ysangiz-chi uncha o‘yinim qovushmadi-ku! 
– Nega endi? Axir darvozaga naq 3 ta to‘p kiritding. Bu ajoyib 
natija!
– Lekin baribir, mening jamoam imkoniyatni boy berdi. Shunday 
ekan, bu gollarning nima ahamiyati bor? 

---

68