Jamiyat taraqqieti to`g`risidagi nazariyalar. Falsafiy tafakkur tarixida jamiyatning mohiyati
va rivojlanishiga oid turli nazariyalar mavjud. Xususan, nemis faylasufi Hegel jamiyatning
shakllanishi va rivojlanish sabablarini mutlaq ruhning rivojlanishi bilan, L.Feyerbax din bilan
bog`lagan, ijtimoiy taraqqiet sabablarini diniy ong taraqqietidan izlagan. Ijtimoiy ziddiyatlarni sun`iy
ravishda mutlaqlashtirgan va ziddiyatlarni hal etishning asosiy usuli sifatida ijtimoiy inqilobni amalga
oshirishni, mulkdorlar sinfini tugatishni taklif etgan. Ijtimoiy amaliet bunday nazariyaning bir eqlama
va xato ekanini ko`rsatadi.
Jamiyat haetiga barqarorlik va beqarorlik ham xos. Har bir inson o`z oldiga qo`ygan
maqsadlariga erishish uchun osoyishtalik va tinchlikka muhtoj bo`lgani kabi, jamiyat ham o`z oldiga
qo`ygan vazifalarni ado etishi uchun ijtimoiy-siesiy barqarorlikka ehtiej sezadi.
Barqarorlik - jamiyat taraqqietiningtadrijiy rivojlanishi, ijtimoiy tizimning muayyan darajadagi
bir tekis faoliyat ko`rsatish imkoniyatidir. U turg`unlik tushunchasidan keskin farqlanadi. Ijtimoiy-
siesiy turg`unlik tushunchasi jamiyatdagi mavjud siesiy, iqtisodiy, ma`naviy tizimning tanazzuli
alomatidir.
Jamiyatda barqarorlik beqarorlik bilan, inqiroz gullab-yashnash bilan almashib turishi ham
mumkin. Jamiyatning ma`naviy, iqtisodiy, siesiy, huquqiy sohalarida muayyan yutuqlarga erishilgach,
ijtimoiy imkoniyatlar ruebga chiqarilib bo`lgan, uning bundan keyingi taraqqieti yo`lida yangi
muammolar tug`iladi va ularni hal etish vazifasi paydo bo`ladi. Jamiyat a`zolarining ma`naviy
salohiyati, milliy psixologiyasi, tabiiy ravishda mavjud siesiy tuzum kishilarni boshqarishning o`ziga
xos usullarini haetga tadbiq etadi. Insoniyat haeti tarixida jamiyat barqororligini ta`minlashning
monarxiyaga asoslangan, aristokratik, totalitar va demokratik usullari tajribadan o`tgan.
Beqarorlik ichki va tashqi jaraen va tahdidlar natijasida vujudga keladi. Beqarorlik bir ijtimoiy-
siesiy tuzumdan boshqa bir ijtimoiy-siesiy tuzumga o`tish davrida keskinlashishi mumkin. Jamiyat
barqarorligining izdan chiqishi kishilar psixologiyasidagi salbiy o`zgarishlarda, qonunlarning
ishlamasligida, ijtimoiy burchning ado etilmasligida, ijtimoiy ideallarning yo`qolishida, g`oya va
mafkuraga loqaydlikning kuchayishida, turli jinoiy guruhlarning paydo bo`lishida, ijtimoiy adolat
mezonlarining buzilishida, davlat idoralarining aholini boshqarish qobiliyati kuchsizlanishida, turli
ziddiyatlarning keskinlashuvida o`z ifodasini topadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |