Etnologiyaning asosiy ob’ekti hisoblangan etnos o’z rivojlanish asnosida iqtisodiy, ijtimoiy-siyosiy va madaniy sohalarda faoliyat olib boradi. Etnos faoliyatining yo’nalishlarini mazkur madaniyat va jamiyatni o’rganuvchi boshqa fanlar ham o’rganadi. Etnologiya yuqorida ta’kidlanganidek doimiy ravishda turli-tuman yondosh fanlar bilan o’zaro aloqada taraqqiy etib rivojlanib boradi. Antropologiya, madaniyatshunoslik, arxeologiya, sotsiologiya, politologiya, geografiya va etnografiya kabi fanlar o’z tadqiqot mavzularini yaqinligi jihatidan etnologiyaga yaqin turuvchi yondosh fanlar hisoblanadi.
Etnologiyaning mazkur fanlar bilan doimiy aloqasi turlicha bo’lib, ularning har biri bilan ma’lum muammolar va savollar doirasidagina o’zaro munosabatga kirishadi.
Etnologiyaga nisbatan yaqin fan antropologiyadir. Har ikki fan ham irqlarning kelib chiqishi va ularning yer shari bo’yicha tarqalishi, tarixiy-madaniy rivojlanish jarayonida insonlarning jismoniy qiyofasining o’zgarishi, etnoslarning antropologik tuzilishi kabi savollarga javob izlaydi. Hozirgi kunda ijtimoiy, madaniy, psixologik, strukturaviy, simvolik antropologiya kabi mustaqil ilmiy yo’nalishlarning mavjudligi bois bular orasidagi munosabatda ma’lum noaniqliklar mavjud.
Zamonaviy fanda «etnologiya» va «antropologiya» terminlari orasida amalda deyarli qat’iy o’rnatilgan chegara mavjud emas. Ba’zi tadqiqotchilar "etnologiya" va "antropologiya" terminlarini o’zaro sinonim deb izohlaydilar. Bizningcha, bunda ular antropologiyada etnogenez va demografik jarayon hech qachon tadqiqot ob’ekti bo’lmaganligini biroz nazardan chetda qoldiradilar.
Antropologiyainsoniyatning biologik va jismoniy tabiati haqidagi fan bo’lgan va hozirda ham shunday bo’lib qolmoqda.
Etnologiya esa o’zining tadqiqot ob’ektiga ko’ra antropologiyaga qaraganda kengroqdir. SHu tufayli ham mazkur fanlarni bir xil predmet deb bo’lmaydi. Inchunun, bu o’rinda ushbu ikki tushunchaning o’zaro aloqadorligi to’g’risida qisqacha tarixiy ma’lumotni keltirib o’tishi joizdir. XIX asrningbirinchi yarmida etnologiya o’zining tadqiqot mavzusi doirasiga jismoniy antropologiya ham kirgan. Jumladan, bu «Parij etnologlar jamiyati»ning nizomida ham aks etgan bo’lib, bunda etnologiyaning tadqiqot mavzulari doirasiga «insoniyat irqining o’ziga xos tomonlari, jismoniy o’ziga xos tuzilishi, aqliy qobiliyati va ruhiyati, hamda tarixi, an’analari va tilini o’rganish» kirishi ta’kidlangan edi. XIX asr o’rtalaridan boshlab esa, etnologiya va antropologiya fanlarini o’zaro mustaqil ikki fan deb hisoblovchi qarashlar paydo bo’lgan. Bunday qarash mualliflari etnologiyani xalqlar to’g’risidagi fan antropologiyani esa inson to’g’risidagi fan deb talqin qilganlar. Bu kabi qarashlar natijasida Germaniyada “Antropologiya, etnologiya yozma tarixgacha bo’lgan tarix jamiyati” (1869), Italiyada — “Italiya antropologiya va etnologiya jamiyati” (1871) kabi jamiyatlar tuzilgan. Bu bilan birga XIX asr ikkinchi yarmidan boshlab ushbu qarashlarga qarama-qarshi bo’lgan qarashlar, ya’ni etnologiya antropologiyaning tarkibiy bir qismi deb hisoblovchi mulohozalar ham paydo bo’lgan. (Angliyada 1843 yil tuzilgan “Etnologiya jamiyati” va 1863 yilda tashkil qilingan “Antropologiya jamiyati” o’zaro qo’shilib 1871 yilda “Buyuk Britaniya va Irlandiya antropologiya Qirollik instituti»ga aylantirilgan2.
Etnos tabiiy rivojlanish oqibatidagina emas, balki bu bilan bir vaqtda ijtimoiy madaniy jarayonlar natijasida ham shakllanadi. SHu bois, etnologiyada etnik jarayonlarni o’rganish chog’ida ijtimoiy va madaniy jarayonlar ham tadqiq qilinadi. Ijtimoiy va madaniy jarayonlarni tadqiq qilishda esa sotsiologiyaning o’rni beqiyosdir.