Эстетиканинг асосий тушунчалари. Табиат ва техноген цивилизация эстетикаси. Режа

Табиат гўзалликни энг қадимий ва бой манбаидир. Табиатдаги гўзаллик инсонда мустақил суратда мавжуддир, лекин, гўзалликнинг баркамоллигини фақат инсонгина тушунишга қодирдир, у фақат инсон учунгина ижодий илхом, ўзгартирувчи меҳнат манбаидир. Табиатга қанча чуқур кириб борсак: - моддаларнинг шакли ва ранги; - ўсимликлар; -жониворлар; чиғаноқ ва медузаларнинг ажойиб формалари; -гуллар, капалаклар, қушларнинг гўзаллигини шунчалик ёрқинроқ ҳис қиламиз.
Буларнинг барчасини ўзига хос шакллари, ранги, ҳаракатлари билан танишиш учун бутун бир инсон умри ҳам этмайди.
Табиатнинг энг гўзал маҳсули унинг энг тараўўий этган босқичи: - ақл –заковат, ирода эгаси бўлган; - ижод қилиш қобилиятига эга бўлган инсондир
Табиатдаги гўзалликни ана шу инсон ўз ақл заковати орқали билиб олади, моддаларнинг қонунлари ва хоссаларини очиб, ўз ижодий меҳнати билан уларни янада такомиллаштириш учун бу қонун ва хоссаларда фойдаланади.
«Олтинни олтин қилган болға» дейишганда, албатта инсоннинг қўли ва меҳнати акс эттирилади. Табиатда учрайдиган туғма олтин чиройли бўлади, аммо у қидириб топилиб, ювилиб, юзлаб қўллардан ўтиб, охири оғир қуйма ҳолда ялтирагунича, юпқа тилла тахтачаларга айлагунича одам қанчадан-қанча меҳнат сарфлайди. Бу ишнинг бошланиши, холос. Олтин қўли гул инсонлар томонидан яратилган турли буюмлар ўз гўзаллигини тўла-тўкис намойиш қилмоғи учун заргарлар, тажрибали усталар, талантли рассомлар қанчадан-қанча меҳнат сарфлашлари керак бўлади. ...Бутун гўзалликларни кўрсатиш фақат инсоннинг қўлидаган келадиган ишдир.
Инсоннинг гўзаллиги жамиятга, унинг юксак ғояларига хизмат қилишида, ишга, ўз дўстларига бўлган муносабатида айниқса яўўол намоён бўлади. Жамият манфаатларини ҳар нарсадан устун қўядиган кишиларни, дўстлик ва биродарликни, ўзаро муносабатларнинг асоси деб биладиган кишиларни гўзал, ажойиб киши деб атаймиз.
Уларни узоқ геологик экскурсияларда, студентлар аудиторияларида; юлдузлар томон учувчи кема кабиналарида; завод тсехларида; колхоз далаларида учратамиз. Бундай одамлар қаерда бўлмасин, қандай оғир аҳволга тушмасин, ҳар доим ҳам жасорат ва ҳақиқий инсон гўзаллиги намунасини кўрсатадилар.