Ekskursiya xizmatida birinchi tibbiy yordamni ko‘rsatish qoidasi

Jabrlanuvchini jonlantirish(reanimatsiya) chora-tadbirlarini o‘tkazish usullari. Sun’iy nafas berishni «og‘izdan-og‘izga», «og‘izdan-burunga» o‘tkazish usullari mavjud bo‘lib, jabrlanuvchi nafas olmayotganda, qiyinchilik bilan (o‘qtino‘qtin, talvasali) nafas olganida yoki nafas olishi yomonlashib borayotganda o‘tkazish kerak. Sun’iy nafas berishni mustaqil nafas olish paydo bo‘lgandan keyin davom ettirish kerak emas. Sun’iy nafas berishda gid quyidagilarga amal qilishi kerak:

• 
  imkon darajasida jabrlanuvchini orqasi bilan yotqizish;
  
• 
  jabrlanuvchini siqib turgan narsalaridan (sharfni olish, yoqasini yechish, kamarini yechish va h.k.) ozod qilish;
  
• 
  jabrlanuvchi og‘zini yot narsalardan tozalash;
  
• 
  og‘iz katta ochilgan va pastki jag‘ oldinga yo‘naltirilgan bir vaqtda pastki tishlar yuqoridagi tishlardan bir muncha oldinda bo‘lishini saqlagan holatda sun’iy nafas berish. Agar og‘izni ochish imkoni bo‘lmasa, u holatda ildiz tishlar orasi bilan (og‘iz burchagiga) metall plastika yoki qoshiqcha qo‘yish mumkin va og‘izni ochish lozim;
  
• 
  jabrlanuvchi yonboshida turish, bir qo‘lni uning bo‘yniga o‘tkazish boshqa qo‘l kafti bilan uning peshonasidan ushlab boshga maksimal bukilish holatini (aksirash holatini) berish lozim;
  
• 
  jabrlanuvchiga egilish chuqur nafas olib og‘ziga sun’iy nafas berish.
  

Sun’iy nafasni doka, qo‘l ro‘molcha, maxsus havo o‘tkazgich moslama orqali amalga oshirish lozim;

• 
  mustaqil nafas olish bo‘lmagan va puls bo‘lgan taqdirda sun’iy nafas berishni o‘tirgan holatda yoki vertikal holatda berish mumkin;
  
• 
  sun’iy nafas berishning soniyali oraliqlariga rioya qilish shart (har bar nafas berish oralig‘i 1,5-2 sekundni tashkil qilishi kerak);
  
• 
  jabrlanuvchida mustaqil nafas olish paydo bo‘lgach (vizual ko‘krak qafasini harakatiga qarab baholanadi) sun’iy nafas berishni to‘xtatish va jabrlanuvchini turg‘un yonbosh holatga yotqizish kerak.