|
§ 2.2. Tovushning fiziologik xossalari
10
10
10
-1
-5
-9
10
10
2
10
10
10
3
4
5
I, Bm/M
2
Гц
Эшитиш сохаси
Огрик сезиш
Эшитиш
бусагаси
Eshitish
bo‟sag‟as
i
Eshitish soxasi
Og‟riq sezish
Gs
I, Vt/m
2
66
Tovushning fiziologik xossalaridan biri bu tovushning quloqqa beradigan
bosimidir va bu bosim quyidagi formula bilan aniqlanadi
2
(2.2)
Bunda
tovush intensivligi,
- muhit zichligi,
- tovush tezligi.
Yuqorida aytib o‟tilganidek, tovush intensivligi juda keng diapazonga ega. Shu
sababli logarifmik shkaladan foydalaniladi.
0
ning qiymatini shkalaning
boshlang‟ich darajasi qilib olib, boshqa istalgan intensivlikni uning
0
ga
nisbatan o‟nli logarifmi orqali ifodalash mumkin. Bu ishni Veber-Fexner amalga
oshirganligi sababli unga Veber-Fexnerning psixofizik qonuni deyiladi.
(2.3)
Bunda L – tovush qattiqligi deyiladi, k – proporsionallik koeffisenti. Bu
qonunga binoan tovush intensivligi 1000 ga o‟zgarsa, uning qattiqligi (lg1000 =
3) 3 marta o‟zgaradi. Ikki intensivliklar nisbati Bellarda o‟lchanadi. Masalan:
intensivliklar nisbati 4 B bo‟lganda qattiqlik
4
lg
0
I
I
yoki I = I
o
x 10
4
= 10
-8
Vt/m
2
bo‟ladi. Amalda tovush qattiqligi Bellarda emas, balki undan kichikroq
bo‟lgan desibellarda (dB) o‟lchanadi. U holda (2.3) quyidagi ko‟rinishda
yoziladi
o
dB
I
I
L
lg
10
(2.4)
Demak,
dB
1
,
26
,
1
10
10
gБ
o
I
I
, 20 dB – intensivlik 100 marta kamayishini
ko‟rsatadi. Intensivlik 10 J/m
2
s bo‟lsa, u tovush sifatida eshitilmaydi va quloqda
og‟riq seziladi. Desibellarga asoslanib eshitish sohasini 0 dan 120 dB
oralig‟igacha bo‟lish mumkin. 120 dB dan yuqorisi shovqin hisoblanadi.
Tovush ovoz chiqarish apparati ovoz bo‟ylamlari, yumshoq tanglay, lablar
tebranishlari tufayli hosil bo‟ladi. Tovush hosil qilishda havo yo‟llari (yutqim,
og‟iz va burun bo‟shliqlari, o‟pka, bronx, traxeya) ishtirok qiladi. Ovozni qabul
67
qiluvchi organ quloqdir. Quloqda membrana mavjud bo‟lib, uning asosiy qismi
har xil uzunlik va qalinlikda bo‟lgan elastik tolalardan iborat, ularning soni 20
mingdan ortiq bo‟ladi. Tovushni sezish qattiqlikdan tashqari yuksaklik bilan
ham xarakterlanadi.
Tovush yuksakligi – tovush sifatini aniqlovchi xarakteristika bo‟lib,
odamning eshitish organi orqali subyektiv ravishda aniqlanadi va u chastotaga
bog‟liqdir. Chastota oshishi bilan yuksaklik oshadi, ya‟ni tovush «yuqori»
bo‟ladi.
Tovush ham yorug‟lik kabi ko‟plab axborot manbaidir. Shuning uchun
ichki organlarning funksiyasi buzilsa, tovush ham o‟zgaradi. Kasallikga tashxis
qo‟yishda keng tarqalgan tovushiy usul – auskultasiya (bemorni eshitib
ko‟rish), bu usul eramizgacha bo‟lgan II-asrdan beri ma‟lum. Auskultasiya
uchun stetoskop yoki fonendoskopdan foydalaniladi. Fonendoskopning umumiy
tuzilishi quyidagi rasmda ko‟rsatilgan
2.2-rasm.
Fonendoskopning tuzilishi
.
Bunda 1 – kovak kapsula, 2 – tovush o‟tkazadigan membrana, 3- quloqqa
boradigan rezina. Kovak kapsulada havo ustuni rezonanslanadi, buning
natijasida tovushlanish zaryadi va auskultasiya yaxshilanadi. O‟pkalar
auskultasiyasida nafas shovqinlari, kasallik uchun xarakterli bo‟lgan
xirillashlarni tinglaydilar, shunday yurak faoliyatini eshitish mumkin. Yana bir
tovush usuli – perkussiya – tiqqillatib urib ko‟rish. Organizmning turli
68
qismlarini bolg‟acha yoki qo‟l bilan tiqqillatib urib ko‟rishda majburiy
tebranishlar yuzaga keladi. Bu tovushga perkuter tovush deyiladi. Yumshoq
joyga (muskul, yog‟, teri) urganda qisqa to‟lqin hosil bo‟ladi va tez yutiladi.
Agar elastik qismiga urilsa rezonans bo‟lib, perkuter tovush kuchayishi mumkin
va u ancha baland tovush hosil qiladi. Agar organizmda patologik o‟zgarishlar
bo‟lsa tovush o‟zgaradi.
Hayvonlar tovush chiqarish organlari turlichadir. Ular tovushdan ov qilish,
aloqa vositalarida ishlatadi. Hamma hayvonlarda ham ovoz chiqarish organlari
mavjud emas. Shu sababli ovoz chiqarish uchun ular boshqa organlardan
foydalanadi (qanotlar, oyoqlar va hokazo).
Bo‟g‟in oyoqlilar ishqalanish yoki bir organning ikkinchisiga urilishi,
membranalar tebranishi (qanotlar), tirqish orqali havo o‟tkazish tufayli tovush
chiqaradi. Ularning akustik spektri murakkab, chastotasi yuqori (2 kGs
atrofida). Masalan: chivinlar qanotini qoqishi tufayli tovush chiqaradi.
Baliqlar.
Ularning chiqaradigan tovushi asosan tanasining u darajada silliq
bo‟lmasligi tufayli suzish vaqtida suv bilan ishqalanishidan paydo bo‟ladi. Shu
bilan birga har bir baliq o‟ziga xos tovush chiqaradi. Masalan: stavrida
g‟ijirlashga o‟xshash tovush chiqarsa, lesh xurrakga o‟xshash, dengiz karasi esa
tiqqillashga o‟xshash tovushlar chiqaradi. Baliqlar, asosan, suzuvchi shishiragi
yordamida tovush chiqaradi. Uning ichida havosi bor. Buni harakatga keltirish
uchun baliqlar yonboshida joylashgan baraban muskullarini ishga soladi.
Qushlar
. Ularning tarqatadigan tovushlarining ko‟pchiligi tovush
organlaridan emas, balki qanotlari, tumshuqlari, oyoqlaridan chiqadi. Masalan,
turnalar taqqilagan tovushni tumshuqlarini yopish va ochish yordamida
chiqaradi. Lekin asosiy rolni nafas tovushlari o‟ynaydi. Tanglayida ikkita
membrana mavjud – tashqi va ichki. Uning ish prinsipi Bernulli qonuniga
asoslangan. Havo tez o‟tishida ovoz chiqaradi. Qushlar asosan 200 Gs – 12 kGs
chastotali, ba‟zilar esa hatto 30 – 50 kGs chastotali ultratovushlar chiqarishi
mumkin.
69
Sut emizuvchilar
. Ular asosiy tovushni yuqori tanglay orqali hosil qiladi.
Bunda, og‟iz, burun, hattoki o‟pka ham ovoz chiqarishda ishtirok qiladi. Ular
chastotasi bir necha gersdan yuzlab kilogerslargacha (ko‟rshapalaklar). Ba‟zi
jonivorlar uchun qabul qilish mumkin bo‟lgan eng yuqori chastotalarni
keltiramiz: odam 20 kGs, shimpanze 30 kGs, it 60 kGs, mushuk va delfin 100
kGs, ko‟rshapalaklar 150 kGs, kabutarlar 12 kGs, tovuqlar 12 kGs.
Do'stlaringiz bilan baham: |
