Ә. Ә ж и н и я зо в. Қ о с ы ғы м а с а й ы л м а н

ҚОСЫҚ ҲАҚҚЫНДА ҚОСЫҚЛАР
Өмир — өнер жағысы, 
Қосық-кеўил нағысы,
Сөз гәўҳары, сөз бәнти,
Сөз қаймағы, сөз кәнти, 
Қосық-қыял перзенти.
Қыялдын, шоқ жулдызы, 
Ақылдық зер қундызы,
Мәцги жойтпас мазасын, 
Булақтьщ бальзам тазасы, 
Қосық — өмир музасы.
II
Нақыл сөздей ықшам бол,
Ядқа айтып жүргендей,
Еситкен қулақ ербецлеп, 
«Түдлигин » тағы түргендей, 
Қулақ қуршын қандырып, 
Кеўилге йош бергендей. 
Жүйриклер жутқан жамдай бол, 
Тәбияттьщ рәўшаны,
Ағарып атқан тандай бол, 
«Болар бала бесинде»,
Билинсе жақсы қандай ол, 
Бурқасынлап ағып өт,
Асқар таўдьщ селиндей,
Ел ишине сицип кет,
Бәҳәрдиц барқыт желиндей, 
Телмиртип көздин, отын ал, 
Қатарьщнан озық бол, 
Зийўардық зийрек жырындай, 
Сулыў Лилия гүлиндей, 
Шарықлап шарқы пәлекке, 
Шашыл қуяш нурындай, 
* 
Жүрегимди жарып шық,

---

Мухаббеттиц сырындай, 
Қәлемнен шулғып қағазға, 
Қуйыл Әмиў суўындай,
Қағаз айдын мысалы,
Ал, сен көлдиц қуўындай, 
Ғәрезсизлик тымсалы, 
Ўатанымнын, туўындай,
Садық бол әзиз инсанға, 
Солардыц өз улындай, 
Шағла-шағла қосығым, 
Ығбалыц-алтын, тилиқ-бай, 
Гүл етип басқан изиқди, 
Жырлай бер ғәрезсизликти!, 
...Қыял қусы азырақ, 
Қонақлай тур өзиқде,
Жайнаған мына өмирдиқ, 
Жалыны жансын көзицде, 
Туўылған жердин, топырағын, 
Қәстерле тири гезинде, 
Дәўирдиц долы жүреги, 
Дүрсилдеп турсын сөзицде, 
Болмаса ҳешким инанбас, 
Қыялый бос сезимге, 
Қайталайман тағыда, 
Бағанағы сөзимди.., 
Шағла-шағла қосығым, 
Ығбалыц-алтын, тилиц-бай, 
Дос-яранға садық бол, 
Солардыц өз улындай,
Көрер көзге сүйкимли, 
Қулдыраған қулындай, 
Нәресте бол-бийғәрез, 
Пүтинликте-жулындай. 
Аҳыў-зар етип көргенди,
Гул етип басқан изиқди, 
Әўелҳә танып өзицди- 
Жырлай бер еркин өмирди!.

---