Dunyo tillari tizimida o‘zbek tilining tutgan o‘rni hozirgi kunda yer yuzida o‘n milliarddan ko‘proq

2. Ko’p ma’noli so’zlar (polisemantik so’z) – so’zlar bir ma’noli va ko’p ma’noli so’zlarga bo’linadi. O’n, Toshkent, Mirzacho’l singari bir ma’noni ifodalash uchun qo’llanilgan so’zlar bir ma’noli so’zlar sanaladi.

Nutqiy jarayonda ikki va undan ortiq ma’noda qo’llanuvchi so’zlarga ko’p ma’noli so’zlar deyiladi. Masalan, kitob so’zi nutqqa olib kirilmaganda o’z ma’nosida bir ma’noni anglatadi, ya’ni o’quv quroli. Agar u nutq jarayoniga olib kirilsa ko’p ma’noda qo’llanishi mumkin: Menda qiziqarli kitob bor – o’z ma’nosida. Dardim aytsam kitob bo’ladi – ko’chma ma’noda.

Ko’p ma’nolilik boshqa tushuncha bildirganda bosh ma’nodagi qaysidar jihat – vazifasi, rangi, bajaradigan ishi, tami, shakli ko’chiriladi:

Yo’lda tosh yotibdi

Boshim tosh ekan – bunda toshning necha asrlardan buyon hech narsa bo’lmaganligi odam boshining chidamliligiga qiyoslanayapti.

Ko’p ma’nolilik doimo bir so’z turkumi doirasida bo’ladi. Yuqoridagi gaplardagi tosh so’zi bir turkumda.

Ko’p ma’nolilikda asosan inson tana a’zolari bilan bog’liq nomlar ko’chiriladi: tomir, yoqa, etak, quloq, og’iz, til