Dahnoma asari muallifi Y. Amiriyga Navoiy tarifi

G‘iyosulhaqi vaddin Boysung‘ur,

Ki so‘ziga quloq tutguvchidur dur...

Etib el dardina ortuq biligi,

YOpib faqr egnini ochuq aligi.

Ulusni qutqarib mehnat kunidin,

O‘lukni uyg‘otib yarmoq unidin.

Boysung‘ur mirzo Shohruh mirzoning uchinchi o‘g‘li bo‘lib, ilm-fanni-ijodni qadrlaydigan odam edi. U otasi Shohruh mirzoga vazir lavozimida xizmatda bo‘lgan yillari Xirotda kutubxona tashkil qildi. O‘sha zamon tarixchilarining guvohlik berishicha, kutubxona qoshida o‘z davrining mashhur xattotlari, naqqoshlari, musavvirlari, sahhof va zarkorlarining qirq nafari to‘planib, ilmiy va ijodiy ish olib borganlar. 1425-1426 yillari mazkur kutubxona qoshidagi kotiblar Boysunhur mirzoning nazorati ostida Firdavsiyning “SHohnoma” asarining qirqqa yaqin qo‘lyozmalarini solishtirib, asarning mukammal matnini tuzganlar. Boysung‘ur mirzo aql-zakovati, ma’rifatparvarligi, hunarparvarligi va ayniqsa adabiyotga bo‘lgan ehtirosi bilan xalq o‘rtasida shuhrat qozongan. “Dahnoma” yozilgan yillari Shohruh mirzo o‘g‘li Boysung‘ur mirzoni Eron Ozarbayjoniga hokim qilib tayinlagan edi. 1431 yili esa Astrobod hokimi bo‘ladi.

SHu o‘rinda bir arabning Xorun ar-Rashidga sahrodan suv olib kelgani haqidagi hikoyat berilgan. Bu hikoyat tasodifan emas, balki Boysung‘ur ta’rifidan so‘ng uni Xorun ar-Rashid singari saxiy, insonparvar hukmdor sifatida ko‘rsatish uchun Yusuf Amiriy ataylab bergan. Hikoya qilinishicha, bir arab sahroda bir ko‘lmak suvni topib olib, uni obi zam zamga loyiq deya shosha-pisha Xorunning huzuriga yo‘l oladi. Xorunning huzuriga kelgach, uni izzat-hurmat bilan kutib oladilar va uning o‘zini Xizr kabi, olib kelgan suvini “obi hayvon” – tiriklik suvi deb o‘ylaydilar. Arab Xorunning huzuriga kirgach, unga shunday deydi: