D. O‘rinbayeva m. Rahimova

 
HUVILLAB QOLGAN QISHLOQ 
Berjlu  qishlog‘i  o‘rmonning  qoq  o‘rtasida  joylashgan.  Uylar  bilan 
o‘rmon o‘rtasida bir necha bog‘ bor, xolos.  
Berjlu  qishlog‘i  yarim  tashlandiq  ahvolga  kelib  qolgan.  Daraxtlar 
uning,  hatto,  devorlarini  ham  bosib  ketgan.  Ana  shuning  uchun  bu  yerda 
tovush ham boshqa joylardagiga qaraganda, yanada tiniq va aniq eshitiladi.  
Berjlu  aholisi  qishloqdan  yuz  metrlar  chamasi  narida  joylashgan 
kattakongina sun’iy ko‘l bo‘yida o‘tirib, mazza qilib baliq ovlashadi. 
 Berjluda  bor-yo‘g‘i  o‘ttizta  uy  bor.  Ular  ham  allaqachon  harobaga 
aylangan.  Qishloqda  ilgari  kichik  bir  maktab  ham  bo‘lgan,  biroq  u  hozir 
ishlamaydi:  unda  na  eshik  va  na  deraza  bor.  Berjluda  odam  juda  kam. 
Unda  qolgan  odamlar  ota,  ona  va  ikki  farzanddan  iborat  Pargalar 
xonadoni.  
Pargalarning  bir  kichik  kulbasi  bo‘lib,  u  ham  bog‘  va  tomarqa  bilan 
o‘ralashib  ketgan.  Uy  bekasi  tomarqada  sabzovot  yetishtiradi  va  uni 
begona o‘tlardan tozalaydi. 

---

111 
 
Pargalarning  ikkita  farzandi  bor:  o‘g‘lining  ismi  Antuan,  qiziniki  – 
Martin.  Ular  maktabda  o‘qishadi,  maktab  Berjlu  qishlog‘idan  to‘rt 
kilometr chamasi uzoqlikdagi Ro-la-Min deb ataluvchi kichik bir shaharda 
joylashgan. Bizning hikoyamiz boshlangan paytda Antuan o‘n uch yoshda, 
singlisi esa o‘n bir yoshda edi. 
Pargalar  qishloqni  tashlab  ketisholmaydi:  ular  shu  o‘rmonni,  atrofni 
o‘rab  turgan  mana  shu  bahaybat  daraxtlarni  hech  kimga  ishonmaydilar; 
tomarqalarini  ham,  barcha  jihozlarini  ham,  hatto  idish-tovoqlarini  ham, 
sevishadi (o, sevganda qandoq), ularning birortasini tashlab ketgilari yo‘q 
(A.Dotel. O’rmon yog‘dusi) 
(200 ta so‘z).