D. O‘rinbayeva m. Rahimova

 
O’LMAS MEROS 
Misr hukmdori bilan Rum hukmdori kelishib, do’stlik ahdini tuzdilar 
va  oradagi  adovatga  barham  berdilar.  Hatto  Misr  hukmdori  Rum 
hukmdorining  qizini  o’g’liga  nikohlab,  qizini  esa  Rum  shahzodasiga 
uzatdi.  Ularning  do’stlik  va  qarindoshlik  aloqalari  uzoq  davom  etdi.  Bir 
kuni Rum hukmdori qudasiga bu mazmundagi maktubni yo’lladi: 
Ko’zimning  nuri  bo’lmish  aziz  farzandlarimizning  bizlardan  keyin 
ham  farog’atda  yashamoqliklari  uchun  hozirdan  chora-tadbir  ko’rishimiz 
kerak.  Men  o’g’lim  uchun  juda  ko’p  oltin  jamladim.  Chiroyli  bog’  va 
saroy barpo ettirdim. Siz ham shunday qilgandirsiz? 
Misr hukmdori maktubni o’qib tabassum qildi va javob yo’lladi: 
Qadrdonim,  men  sizdan  ko’ra  sal boshqacharoq  yo’l  tutdim.  Vafosiz 
mol-dunyo  va  matohlarga  iltifot  etmaganim  tufayli  o’g’limga  oltinu 
javohirlar  emas,  ilm,  hunar,  odob,  axloqni  meros  etib  qoldirishni  istadim. 
Uni  ilmli,  hunarli,  xushaxloq  qilib  tarbiyaladim.  Uni  yaxshi  adab  libosi 
bilan  bezadim.  Mol-dunyoga  qachondir  zavol  yetadi,  ammo  men 
qoldirayotgan merosga hech zamon zavol yetmaydi. Bu meros farzandimni 
har qanday balo-ofatlardan omon saqlagay... 
(146 ta so’z).
 

---

72