Çolpan’in köŞe yazilari (İnceleme-metiN)

2.2.2.17.
 
 “Tekrar Evleniyorum” (1927) 
Bu yazı “Yeryüzi” [Yeryüzü] dergisinin 1927 yılında çıkan 23. sayısında 
yayımlanmıştır. 
Çolpan bu yazıya “Tekrar Evleniyorum” adlı tiyatro oyununun nasıl ortaya çıktığını 
anlatarak başlar. Çolpan’ın Yusufcan Ağabey olarak bahsettiği Kızıkçı Yusufcan 

---

85 
Şekercanov’un yıllardan beri her yerde anlatageldiği komik bir hikâyesi olduğundan 
bahseder. Moskova dram atölyesi de o yılki okuma sezonunda ünlü Meyerhold Tiyatrosu 
aktörlerinden Sverdlin’e bağımsız bir eserin uyarlamasını sahneleme görevini vermek 
istiyordu. Tercüme eserler yeterli olmadığından, özgün eser sahnelemek istediler. 
Atölyenin gösterimi sırasında Sverdlin ile tanışan Çolpan ona Yusufcan Şekercanov’un 
hikâyesini anlatır. Hikâyeyi beğenen Sverdlin, Çolpan’dan hikâyenin başına ve sonuna 
değişik sahneler eklemesini ister ve böylelikle “Tekrar Evleniyorum” adlı 3 perdeli ve 7 
sahneli bu eser ortaya çıkmış olur. Çolpan bu oyunun Nisan ayında Moskova’da 
sahnelendiğini ve ileriki bir tarihte de Özbekistan’ın başkentinde sergileneceğini yazar. 
“Pravda” gazetesinin tiyatro editörü olan Fevralski’nin gazetenin 92. sayısında bu oyunla 
ilgili olumlu görüşlerini yazdığını da dile getirir. Yazının sonunda ise Çolpan, bu oyunda 
katkısı bulunan herkese teşekkürlerini sunarak yazısını noktalar.
Çolpan’ın Yusufcan Ağabey olarak bahsettiği Kızıkçı Yusufcan Şekercanov, ünlü 
bir komedyen ve Özbek halkının saygıdeğer bir sanatkârıdır. Ayrıca Özbekistan SSR halk 
sanatçısı unvanına da sahiptir.
Yazıda adı geçen bir diğer kişi ise Sverdlin Lev Naumovich’dir. Meyerhold’un 
öğrencisi olan Sverdlin, 1924-1931 yıllarında Moskova’daki Özbek Dram Atölyesinde 
öğrencilere tiyatro sanatının sırlarını öğretmiştir. SSCB halk sanatçısı unvanına sahiptir.