Бухоро давлат университети ҳузуридаги илмий даража берувчи dsc

Мазмуни: 
Муҳаммад (с.а.в.) жалолат тахтининг сарваридир, 
У фалак авжига ҳеч малоллик тортмай етди. 
Ўша жойдан у илоҳий яқинликни топди, 
Ва унда турфа ҳоллар пайдо бўлди. 
Ҳамдини айтолмай, тили ожизлик қилди, 
Ўша шавкатдан хижолатга тушди.
Мазкур парчадан сўнг Муҳаммад (с.а.в) алқови бошланади.
Қуръони Мажиднинг
“Шарҳ” сураси, 4-ояти каримасида бевосита пайғамбаримиз — Муҳаммад алайҳи-с-
саломга хитоб қилиб: “Ва Биз сизнинг зикрингизни (яъни мартабангизни) баланд қилиб 
қўйдик”, — дЭйилади. Таржимон Алоуддин Мансур бу оятга шундай изоҳ беради: 
“Дарҳақиқат, ҳар бир мўмин-мусулмон қаерда Оллоҳ таолонинг номини ёд этиб, У 

---

107 
зотни улуғласа, албатта, У зот билан бирга пайғамбари Муҳаммад алайҳи-с-
саломнинг номларини ҳам зикр қилиб, у кишига саловот ва салом айтадики, бу 
мартабайи олия пайғамбаримиздан ўзга ҳеч кимга насиб этган эмас”. Шарқ мумтоз 
поетикасида Яратган номини тилга олиш билан бир қаторда пайғамбарға ҳам 
саловот айтиш қўлига қалам ушлаган ҳар бир мусулмон муаллиф учун шарт эди. 
Абдураҳмон Тамкин ҳам ўз асарида бу қоидага риоя қилгандан сўнг Аллоҳ ҳамди 
давомидан пайғамбаримиз наъти ифодасига ўтади. Ижодкор бу улуғ зотга “ҳақиқий 
ҳолларнинг тили, мукаммал вужуд олими, ҳусни жамол манбайи, ҳол ва қол сирларининг 
кони, Зулжалолнинг танланган нури, Буюк Аллоҳ раҳматига ҳужжат, ақли кулл (яъни, 
биринчи яратилган нур), пайғамбарларнинг сўнгиси, уммат пешвоси, дунё 
маорифхонасининг орифи”,- дея таъриф беради. 
Яъни, Муҳаммад алайҳиссаломдир. Шу зот ҳар қандай ориф-у оқил 
даражасиданда ўлчаб бўлмас даражада юксак бўла туриб: 
Ва лаҳу камалун лайса фавқа камалиҳи, 
Илла камалаллоҳи фавқа камалиҳи.