Бошланғич таълим кафедраси

Konstruktorlik masalalarini yechish quyidagilardan iborat: 
– buyum yoki detalning tuzilishi (konstruksiyasi), ishlash prinsipi va qo‗llanilish 
sohasini aniqlash, uning turg‗unligi, mustahkamligi, ishonchliligini kuchaytirish 
yo‗llarini topish; 
– ishqalanish, zanglash, nam tortish kabi zararli hodisalarning ta‘sirini yo‗qotish 
usularini tanlash; 
– detallarning qulay shakli, miqdori, ularni biriktirish usullarini aniqlash, 
buyumni tayyorlash uchun ishlatiladigan materiallarni yoki ularning muqobillarini 
tanlash; 
– buyumdan foydalanishdagi yengillik yoki qulayliklarni oshirish maqsadida 
o‗zgartirishlar kiritish; 
– buyum detallari yoki qismlarining mutanosibligini buzmagan holda uning 
ayrim o‗lchamlarini o‗zgartirish; 
– buyumning qo‗llanish sohasini qisqartirish yoki kengaytirish.
Texnologik masalalarni yechish esa quyidagilardan iborat: 
– material tanlash, ularga ishlov berish usullarini aniqlash, ish amallari (o‗lchov 
olish, rejalash, ajratib olish, ishlov berish, pardozlash) ni bajarish tartibini belgilash, 
asbob-uskuna va moslamalar bilan ishlash malakasini egallash, tekshirish, sozlash va 
sinab ko‗rish, topilgan kamchiliklarni bartaraf etish;
– o‗lchov olish va nazorat qilishning qulay usullarini tanlash; 
– ish vaqtida kuch, vaqt va materialni tejashga imkon beruvchi qurilmalarni, 
shuningdek, juda qiyin bo‗lgan ish amallarini bajarishga imkon beruvchi 
moslamalarni tanlash hamda ulardan foydalanish; 
– materialdan tejamli foydalanishga imkon beruvchi ish usullari (texnologiya) ni 
tanlash; 
– o‗z kuchidan tejamli foydalanishga imkon beruvchi ish usullari (texnologiya) 
ni tanlash; 
– vaqtdan tejamli foydalanishga imkon beruvchi ish usullari (texnologiya) ni 
tanlash; 
– texnologik jarayonga tayyorlanayotgan buyumning sifatini oshirishga 
qaratilgan o‗zgartirishlar kiritish.