Bolalar adabiyoti o‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi

Yig‘ilish davom etadi
1 4
Asror tut mevasiga
Gapni bura boshladi.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

1 9 1
Shunda o‘sha sharttaki
Ra’no luqma tashladi:
— Mulohaza qilasan
O‘ziga xos, mustaqil.
Lekin. Asror, ketdi vaqt,
Bizga gapni qisqa qil!
Asror norozi bo‘lib
Muallimga qaradi.
Muallim parvo qilmay,
Sochlarini taradi.
— Òugata qol, ha, — dedi
Loqaydgina sas bilan.
Nazdida, unga hech kim
Boqmasdi havas bilan.
Ruhi tushdi Asrorning,
Yolg‘iz sezdi o‘zini.
— Mayli, gapim tamom, — deb
Pirpiratdi ko‘zini.
Umrida u ilk bora
O‘zining haqligiga
Gumon qildi.
Òo‘satdan
Ishonmadi aqliga.
Bir odam so‘zlayversa
Befoydadan befoyda,
Ko‘pchilikka yoqmasa...
Demak, masala mayda...
Demak, tugashi kerak
Bundan buyon tutchilik.
Endi yashashga haqli
Faqat  ipakqurtchilik...
Ammo birdan Rahimjon
Sakrab turdi o‘rnidan:
— Uzr, o‘rtoq muallim,
Uzr, Ra’no, qadrdon!
Sizlardan bir iltimos:
Cheklamanglar gapini.
Sezarmiz so‘ng, ehtimol,
Gaplarining nafini.
O‘zimizni ma’qullab,
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

1 9 2
Òinglamasak o‘zgani,
Qotib qolish demak bu,
Yo safimiz to‘zgani...
Gapir, Asror, tinglaymiz,
Gapir hamma gapingni,
Bo‘shataver ko‘nglingni,
Qo‘yaver talabingni...
Asrorning vujudidan
O‘tganday bo‘ldi to‘fon.
O‘zini ushlashiga
Yo‘q edi sira imkon.
Òiqilardi tosh bo‘lib
Allanima bo‘g‘ziga.
Kipriklari achishar,
So‘z kelmasdi og‘ziga.
Voy Rahimjon, Rahimjon,
Shunday ekansan-da sen.
Qalbing bir zulmat desam,
Kunday ekansan-da sen.
Bor ekan-ku, safdoshlik,
Qalbi daryo hotamlar.
Bor ekan-ku, haqiqat,
Bor ekan-ku, odamlar.
Asror rostlab qaddini
Dedi qilt-qilt yutinib:
— Òut mevasin maqtayman,
Do‘stlar, yana botinib.
Bu tut degan narsamiz
Quvvat koni aslida.
Shohlar so‘ratib yegan
Òutni bahor faslida.
Sizlar shohdan kammassiz,
Òut bu — bahor himmati.
Òutga to‘ying bir marta,
Yilga yetar quvvati.
Ilik uzildilarga
Darhol beradi barham.
Ham angina bo‘lmaysiz,
Ruhingiz bo‘lar bardam.
Òutning shifobaxshligi
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

1 9 3
Ma’lum ko‘hna tarixda.
Barcha fazilatlari
Sig‘maydi bir ta’rifga.
Ipak kerak xalq uchun,
Ipak — kiyishga kerak.
Òut esa kerak xalqqa,
Òo‘yib yeyishga kerak.
Òutni pilla tufayli
Haqqimiz yo‘q qirishga.
Xalaqit bermasin-da,
Bir ish ikkinchi ishga!