Бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм

бер- 
санг, албатта, шукр келтирувчилардан бўлам из», -  
д еб д у о қилдилар» 
(189-оят).
Ислом таълимоти бўйича, ҳамма одамларнинг асли 
бир. Аллоҳ таоло уларни бир жондан яратган. Унинг 
ж уф ти бўлмиш аёлни ҳам худди шу ж оннинг ўзи- 
дан халқ қилган. Лекин бирини эркак, иккинчисини 
аёл қилиб яратиш и уларнинг бир тан, бир ж он бўлиб 
бир - бирларидан «ором олиш»лари учундир.
«У сизларн и бир ж он д ан яратган ва ором олеин 
учун ундан ж уф тин и яратган Зотдир...»
Ҳа, Исломда «Эркак ва аёлнинг асли бир, уларни 
Аллоҳ таоло бир жондан яратган» деб эътиқод қили- 
нади. Уларнинг тузилишлари икки хил бўлиши эса 
бир - бирларидан ором олишлари, «оила» деб номлан- 
ган ошёнда истиқрор, хотирж амлик ва унсу улфат 
топиш лари учундир.
Эркак билан аёлнинг ҳалол йўл билан қўшилиб, бир 
оила бўлиб яшашларининг самараларидан бири ф ар- 
занддир. Буни ушбу оятда юқори одоб йўли билан:
«Вақтики у
(жуфти) 
ни ўраганида, енгил ҳомила- 
дор бўлди », 
дейилмокда.
Яъни, аёл киш и янги ҳомиладор бўлганида ҳомила 
енгил бўлади. Унинг борлиги онага у қадар билин- 
майди ҳам.
«Бас, у билан юрди...»
Яъни, она ҳомила билан маълум муддат юрди.
«У оғирлаш ганида эса, икковлон Роббилари Ал- ҒЙЙ 
лоҳга: «Агар бизга сол и ҳ 
(фарзанд) 
берсанг, албат- 
та, шукр келтирувчилардан бўлам из», - д еб дуо 
қилдилар».
Вақт ўтган сари, ҳомила катталашиб бориб, она Xgj 
оғирлашади. Туғиш вақти яқинлашади. Ана шу пайт- 
да отада ҳам, онада ҳам фитрий — соф табиатла-
15

---

Шайх М уҳам м ад С одиқ М уҳам м ад Ю суф
рига хос ҳис-туйғулар ошади, уларда ф арзанд билан 
боғлиқ турли орзу-умидлар пайдо бўлиб, ф арзандла- 
рининг соғ-саломат, тўла-тўкис униб-ўсиш и ва ахди 
солихдардан бўлишини орзу қиладилар. Ш унингдек, 
уларда онанинг эсон-ом он қутулиб олиши ҳақида 
ҳадиклар ҳам бор. Ҳар ҳолда, инсон орзу-ум ид пал- 
лаларида Аллоҳга илтижо қилади. О та-онада эса ҳам 
орзу-умид, ҳам ҳадик бор. Ш унинг учун ҳам улар: