Beynin I i m I i -js

küçük bir tel yuvasıyla karşılaşacaksınız. Diyelim ki seslerin kay­
nağını bulmak için dikkatle bir bilimsel çalışmaya giriştiniz. Yeşil
teli ne zaman çekseniz, seslerin kesildiğini fark ediyorsunuz; teli
yeniden bağladığınızda ise yeniden ses gelmeye başlıyor. Aynı şey
kırmızı tel için de geçerli. Siyah teli çektiğinizde sesler karışıyor,
sarı teli çektiğinizdeyse sesin şiddeti azalarak neredeyse fısıltıya
dönüşüyor. Bütün kom binasyonlar üzerinden tek tek giderek, so ­
nunda açık bir sonuca varıyorsunuz: Sesler, tümüyle devrenin bii-
“ 5

---

I N C O G N I T O
tünlüğüne bağlı. Devre bağlantılarını değiştirirseniz, ses çıkışına
da zarar vereceksiniz.
Bu yeni keşiflerden duyduğunuz gururla harekete geçiyor ve
bazı tel düzenlem elerinin bu sihirli sesleri nasıl ortaya çıkardığının
bilim ini geliştirm eye adıyorsunuz yaşam ınızı. Ç alışm alarınızın bir
noktasında gencin biri geliyor ve size bazı elektrik sinyal dön gü le­
rinin nasıl olup da müzik ve konuşm a üretebildiğim soruyor. Ya­
nıtı bilm ediğinizi itiraf ediyorsunuz ama bilim sel çalışm alarınızın,
bunun yanıtını verm ek üzere olduğu konusunda da ısrarlısınız.
Sonuçlarınız eksik ve sınırlı, çünkü ne radyo dalgaları ne de
daha genel olarak elektrom anyetik ışınımla ilgili bir şey biliyorsu­
nuz. U zaktaki kentlerde -ışık hızında yol alabilen görünm ez dal­
gaları karıştırm a yoluyla sinyal g ö n d eren - radyo kulesi adı verilen
yapıların var olduğu gerçeği size öylesine uzak ki, böyle bir şeyi
hayal bile edem ezsiniz. R adyo dalgalarının tadına bakam azsınız,
onları görem ez, koklayam azsınız. Ü stelik onları düşleyebilecek
kadar yaratıcı olm anızı gerektirecek bir baskı da yok üzerinizde.