Beynin I i m I i -js

I N C O G N I T O
ve hiçbir hukuk sistemi ele böyle bir şeyi kendisine hedef olarak
koymamalıdır. Toplumsal politikaların yapabileceği tek şey, dürtii-
sel düşüncelerin, sağlıklı bir nörodemokrasi tarafından ele alınm a­
dan önce davranışa dönüşmesini engellem eye çalışmaktır.
Gerçek-zamanlı geribildirim sürecinin ileri teknolojiden yarar­
lanıyor olm ası, hedefin (kişinin uzun dönemli karar verme yetile­
rini güçlendirmek) aslında son derece basit olduğu gerçeğini unut­
mamıza izin vermemelidir. Amaç, uzun dönem li sonuçlara öncelik
tanıyan sinirsel topluluklara daha fazla denetim yetkisi vermektir;
dürtüselliği baskılamaktır; düşünmeyi teşvik etmektir. Eğer bir va­
tandaş uzun dönemli sonuçları düşündüğü halde yasal olm ayan
eylemi gerçekleştirmeye yine de karar verirse, söz konusu sonuç­
ları uygun biçimde ele almamız gerekecektir elbette. Bu yaklaşım
etik bakımdan önemli olm anın yanı sıra, özgürlükçü anlayışa da
yakındır. Hastanın zihinsel kapasitesini kimi zaman bir bebeğin-
kinden farksız kılabilen lobotom iden farklı olarak, bu yaklaşım,
kendisine yardımcı olm ak isteyen bir insana fırsat tanımaktadır.
Hükümetler, psikocerrahiyi zorunlu tutm ak yerine kişinin kendisi
üzerinde daha fazla düşünmesi ve toplum sallaşm ası için, ona var­
dım elini uzatabilir. Bu tutum, aynı zam anda ilaç ya da ameliyatla
beyne müdahale edilm eksizin, beyin esnekliğinde (plastisite) devre­
ye giren doğal mekanizmaları güçlendirerek beynin kendi kendine
yardımcı olm asına yardım etmiş olur. Ürünün geri çekilm esindense
üzerinde ayarlama yapmayı yeğleyen bir yaklaşım dır bu.
Tüm bunlar, kendi üzerinde düşünm e kapasitesini artıran her­
kesin aynı olum lu sonuca varacağı anlam ına gelm ese de, bu kişiler