MUALLIFDAN
Ustoz, o‘zbek lingvistik tafakkuri rivojiga ulkan va beqiyos hissa
qo‘shdingiz. Ushbu kitobni Siz – atoqli olim Hamid G‘ulomovich
Ne’matovning porloq xotirasiga bag‘ishlayman.
Darslik oliy o‘quv yurtlari uchun 5220100 – Filologiya va tillarni
o‘qitish (o‘zbek tili) bakalavri yo‘nalishi “Hozirgi o‘zbek tili” o‘quv
predmetining namunaviy dasturi asosida yozilgan.
Ta’kidlash lozimki, o‘quv fanining avvalgi nomi (“Hozirgi o‘zbek
adabiy tili”) XX asrning ikkinchi yarmida yetakchilik qilgan, asosiy
maqsadi o‘zbek adabiy tili me’yorlarini yaratish, ona tili ta’limi uchun
lingvistik material va tavsiyalarni ishlab chiqish bo‘lgan o‘zbek
formal tilshunosligi ta’siri ostida shakllangan, an’ana sifatida o‘quv
rejasidan o‘quv rejasiga ko‘chib kelayotgan edi. Zero, jamiyat oldida
ommaviy savodxonlikni ta’minlash, adabiy nutq me’yorlarini
ommalashtirish, xalqning yozma yodgorliklarini nashr etish va yoyish,
ta’limni zamonaviy usullar asosida yo‘lga qo‘yish kabi amaliy
vazifalar turgan paytda eng samarali va qulay lingvistik tavsif va
ta’lim yo‘li formal usul bo‘lishi lozim edi. Shuning uchun jahonning
barcha ilg‘or mamlakatlari tilshunosligida XIX asrning ikkinchi
yarmidan boshlab bu ilmiy yo‘nalish keng ommalashdi. O‘zbek
tilshunosligida bunday yo‘nalishga Abdurauf Fitrat, Elbek, Qayum
Ramazon kabilar tomonidan asos solingan bo‘lsa-da, uning keng va
izchil ommalashishi tilshunos Ayyub G‘ulomov faoliyati bilan
bog‘liq. Bu davr tilshunosligi o‘zbek adabiy tili (aniqrog‘i, nutqi)
me’yorlarini tadqiq qilish davrini bosib o‘tdi va keyinchalik adabiy
nutq me’yorlarini ta’lim oluvchilarga singdirish o‘rta umumiy va o‘rta
maxsus ta’lim zimmasiga yuklatildi. Shu boisdan akademik litseylarda
bu vazifani ta’lim bosqichlariaro bog‘lanishga qo‘yilayotgan
takroriylikdan xolilik va uzviy aloqadorlik talabi asosida “Hozirgi
o‘zbek adabiy tili” o‘quv predmeti o‘z zimmasiga oldi.
XX asrning oxirgi choragida davr, maqsad va vazifalar tubdan
o‘zgardi, tilshunoslik, ijtimoiy ehtiyoj natijasi o‘laroq, sistem-struktur
tahlil usullariga o‘tdi, o‘zbek tilida lison va nutqni izchil farqlash
asosida tilimizning lisoniy sistemasi – lisoniy birliklari va
munosabatlarini tadqiq qilish – lisoniy imkoniyatlarni ochish
ustuvorlashdi. Tilga tafakkurni shakllantiruvchi va rivojlantiruvchi,
3
O‘zbek substansial tilshunosligi A.Fitrat, A.G‘ulomov, yetuk
namoyandalari
va
takomillashtiruvchilari
F.Abdullayev,
G‘.Abdurahmonov, M.Asqarova, O.Azizov, A.Borovkov, A.Hojiyev,
S.Ibrohimov, F.Kamolov, S.Karimov, A.Kononov, M.Mirtojiyev,
M.Mirzayev, A.Muxtorov, R.Qo‘ng‘urov, I.Rasulov, V.V.Reshetov,
U.Tursunov, F.Ubayeva, S.Usmonov, Sh.Shoabdurahmonov kabilar
asoschilari bo‘lgan o‘zbek formal tilshunosligining bevosita davomi
va unga asoslanishi sababli reallik, obyektivlik – lisoniy birliklarning
nutqiy voqelanish ko‘rinishlari va xususiyatlari tavsifida 1950–80-
yillarda amalda bo‘lgan darslik va qo‘llanmalarga ham tayanildi. Shu
sababdan darslikda 1950 – 54-yillarda O‘zFA TAI tomonidan turli
mualliflar tomonidan e’lon qilingan “Hozirgi zamon o‘zbek tili
kursidan materiallar” risolalar sirasidan boshlab oxirgi nashri 1992-
yilda
amalga
oshirilgan
U.Tursunov,
Sh.Rahmatullayev,
A.Muxtorovlarning “Hozirgi o‘zbek adabiy tili” darsligigacha
berilgan
tavsiflarga ham tayanildi.
Darslik bakalavriat bosqichidagi talabalar uchun mo‘ljallanganligi
bois unda fanimizning hali yechimini topmagan munozarali nazariy
masalalari chetlab o‘tildi.
Darslikning maqsadi o‘zbek tili substansial xususiyatlarining
hozirgi holatini lison va nutq farqlanishi nuqtayi nazaridan
tavsiflashdan iborat.
Substansial tahlilning bosh tamoyili asosida o‘zbek tili qurilishini
yoritishda lisoniy birliklarning mazmun tomoniga umumiylik,
mohiyat, imkoniyat, sabab (UMIS) va ularning voqelanishi natijasida
hosil bo‘lgan nutqiy birliklarning mazmun tomoniga alohidalik,
hodisa, voqelik, oqibat (AHVO) sifatida munosabatda bo‘lindi.
Do'stlaringiz bilan baham: