Badiiy asar tahlili

Asar sarlavhasi haqida

• 
  Asarning sarlavhasi “Sohil yoqalab chopayotgan olapar” lekin “olapar” bu qandaydir bir kuchuk emas ,aksincha, qoyaning nomi,bu qoya nivxlarning dengizga chiqishi va uyga qaytib kela olishidagi birdan bir yo’l ko’rsatuvchi muhim vosita hisoblanadi.
  
• 
  Nivxlar qayiqda suzib ketayotganlarida “olapar”ni go’yoki ularning orqasidan kelayotgandek his qilishadi, agar uzoqroqqa suzib ketsa “olapar” uyiga qaytib ketibdi, deb o’ylashardi. Olapar qaysi dengiz tomonidan qaraganda ham, o’rmondan qaraganda ham olis-olislardan ko’zga tashlanib turadi.
  

Asarning lingvistik tahlili

• 
  Frazeologizmlar:
  
• 
  1)ona qo’ltiqqa yetmay xayrlashdi,
  
• 
  2)kiyik labidan uchgan hovurdey elas-elas ko’zga tashlanardi,
  
• 
  3)dengiz bilan qirg’oqning quturib olishayotgani,
  
• 
  4)to’lqinlar suv yalab silliqlab yuborgan toshlar uyumiga hamla qildi
  
• 
  5) joni ichiga sig’masdan,
  
• 
  6) og’zidan ona suti ketmagan bola,
  

Asarning lingvistik tahlili

Kasb hunarga oid so’zlar

• 
  Ovchi
  
• 
  Arqon o’rami
  
• 
  Qayiq
  
• 
  Eshkak
  
• 
  Nayza
  
• 
  O’rmonchi
  
• 
  Suvli bochka
  
• 
  O’lja
  

Toponimlar

• 
  Manchjuriya
  
• 
  Olapar qoyasi
  
• 
  Katta Siyna
  
• 
  Kichik siyna
  
• 
  O’rta Siyna
  

Asardagi milliy kalorit

Asarda bitta urf-odat va an’ana bor: bu- agar qaysidir ona o’glini otasi bilan yo biror qarindoshi bilan dengiz safariga jo’natsa, ularga dengiz safari haqida og’iz ochmaydi, bundan tashqari ota va bola dengiz safariga chiqishsa bir biri bilan hech qachon ota-bola munosabatida bo’lmaydi ,xuddi, o’zlarini bir biriga begonadek tutishadi.