B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

falsafiy-irfoniy  qasidasi  tavrida-tatabbu’ida  yaratilgan.  Tavr-tatabbu’

 

Alisher Navoiyning o'z e’tirofidir.  Biroq bunday qaydlar ulug'  o'zbek

 

shoiri qalamidan chiqqan asarlaming ijodiyligiga, ohoriga qilcha bo'lsin,

 

ta’sir ko'rsata olmaydi. «Qut ul-qulub» tagdor ishoralarga, ko'p ma’noli

 

majoz-u tashbehlarga,  teran tafakkurga undovchi  ibora-yu  istilohlaiga

 

boyligi  bilan  diqqatni jalb  qiladi.

Ana o'shanday badiiyat zamirida yashirin g'oyaviy niyatni «fano va

 

baqo o'rtasidagi masofa, oliy xilqat—insonning unga munosabati» tarzida

 

umumlashtirish  mumkin.  Dunyoga  kelish,  tug'ilish  haq,  tabiiy-ilohiy

 

qonuniyat ekan, unga vido aytish, fano qa’riga singib, yo'q bo'lib ketish,

 

o'lish ham muqarrardir. Baqo—mangulik inson peshonasiga bitilmagan.