rishtalari teranlikka yuz tutadi. Borliq olami va ruhiy dunyo o'rtasida
ko'ndalang turuvchi chegara chiziqlari ko'zdan g'oyib bo'la boshlaydi.
Shuningdek, ayrim baytlarda tazod she’riy san’atiga ataylab murojaat
qilinishi zamirida ham tasawufiy va hayotiy muhabbat manzaralari
ifodasining qorishiq berilishini anglatishda ishoraday tuyuladi. Oshiqning
nazarida ikki qomat—to‘bi-yu yana yor jilvasi namoyon. Har bir o'quvchi
esa ulardan o'ziga ma’qul va maqbulini tanlab oladi. Oshiq poklik da’vo
qilmaydi, ammo bunday harakatidan ortiq tashvish ham tortmaydi.
Chunki u inson avlodiga mansub. Shunday ekan, u qaysidir jihatdan
nuqsonga yo'l qo'yishi mumkin. Aniqrog'i, oshiq xalqning «beayb Alloh»
Do'stlaringiz bilan baham: |