B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

deya o‘z ijodidan faxrlanarkan, bashoratomuz fikmi badiiy ifoda etgan.

 

Bevafo  dunyoda  inson  ham bebaqodir.  So‘z  esa  mangulikka  daxldor!

 

Demak, inson shunga intilmog‘i lozim. Yoz o‘tib, kuzning kelishi adib

 

urmining poyoniga yetayotganligidan darak beradi. Shunga ko‘ra, “Tugatti

 

umurni bu yozim, kuzum” satri esa «Hibat ul-haqoyiq» dostoni dunyo

 

yuzini ko‘rganda, shoiming ancha keksayib qolganligidan dalolat beradi.

«Hibat  ul-haqoyiq»dostonining  nusxalaridan  birida  XV  asrda

 

yashagan temuriy amaldorlardan Arslonxo'ja Tarxon va Amir Sayfiddin

 

degan  kishi  sharaflanib,  Ahmad Yugnakiy  haqida  ma’lumot  beruvchi

 

baytlar keltiriladi. Aytish joizki, bu baytlarga sarlavha sifatida ko‘llangan