B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

Qo'y-u qo‘zi  behad-u  poyon  edi.

Bazm  ichidin  dasht son  bir nafas,

Kasbi  havo  aylamak ettim havas.

Sayrda ko‘rdum bir asiri  mihan,

Bir quchoq  orqasig‘a  yuklab  tikan  (7,  152).

Shakllangan  an’anaga  ko‘ra  haftaning  muayyan  kunlaridan  birida

 

nochor-u  nokom,  beva-yu  bechoralar  Hotamning  hovlisida yig‘ilishib,

 

«yuz tuya va behad qo‘y-u qo‘zilar»ni so‘yib xayriya taomlari pishirib yeb

 

ketishar ekan. Ana shunday kunlardan birida, bazm avjiga chiqqan paytda

 

Hotam tanholikni qo‘msab qoladi va hovlisining orqasida joylashgan katta

 

sahroga chiqadi. Sahro sayri paytida uning ko'ziga uzoqdan bir qora ko‘rinib

 

qoladi.  Dastlab  o‘sha  namoyon  bo‘lgan  qora to‘rt oyoqli  bir jonzotday