Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Ўт пуфаги — қ. Ўт қопи.
Ўт саичиғи (син. жигар санчиғи) — ўнг қовурға ос- тида жойлашиб бутун қоринга, ўнг елкага, ўнг кўкрак ости- га ва кураклар оралиғига узатиладиган оғриқ; ўт-тош касал- лигининг асосий даракчиси; ўт қопи яллиғланганда ҳам ана шундай санчиқни кузатиш мумкин.
Рус. Жёлчная колика; син. печёночная колика.
Ўт-тош касаллиги — ўт қопи ёки ўт йўлларида конкре- ментлар (тошлар) ҳосил бўлишидан келиб чиқадиган ўзига хос патология.
Рус. Желчнокаменная болезнь; син. холелитиаз.
Ўт қопи (син. ўт пуфаги, ўт қопчаси) — жигар- нинг пастки (висцерал) юзасида жойлашган овқат ҳазм қилиш системасининг ўт йиғиладиган ичи бўш аъзоси; бун- да йиғилган ўт концентрацияланиб туради ва керагида фи- зиологик равишда умумий ўт йўлига ўтиб ўн икки бармоқ ичакка қуйилади.
Рус. Жёлчньш пузмрь.
Ўт қопи буралиши — адашган ўт қопининг ўз тутқичи атрофида буралиб қолиши; бунинг оқибатида ўт йўллари- дан ўтнинг оқиб чиқиши ва қон айланиш бузилиши юзага келади.
Рус. Заворот жёлчного пузмря.
Ўт қопчаси — қ. Ўт қопи.
Ўт қусиш (син. сафро қусиш) — қусуқ таркибида доим ўт (сафро) бўлиши; аксари, пилорус (меъданинг ўн икки бармоқ ичакка очиладиган канали)нинг йирилиб қолишида кузатилади.
Рус. Жёлчная рвота.
Ўт ҳайдовчи воситалар (син.: ўт ҳайдовчи дори- лар, ўт ҳайдовчилар, ўт ҳайдовчи моддалар) — ўт ҳосил бўлишини кучайтирувчи ёки ўтнинг ўн икки бармоқ ичакка келиб тушишини тезлаштирувчи дори воси- талар.
Рус. Желчегоннме средства.
Ўт ҳайдовчи дорилар — қ. Ўт ҳайдовчи воситалар.