Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Чиноқ қулоқ — туғилганда мўъжазгина бўлган, бурушиб қолган ёки ҳаёт мобайнида куйиб, жароҳатланиб кичик тор- тиб қолган қулоқ.
Рус. Корноухий.
Чиичечак — поксвируслар оиласига мансуб вирус келти- риб чиқарадиган ўткир юқумли касаллик; томчи-ҳаво ва чанг орқали, мулоқот пайтида одамдан-одамга жуда тез юқиши билан ажралиб туради; одатда, икки тўлқинли иситма, куч- ли интоксикация кузатилади; тери ва шиллиқ пардаларга жуда кўплаб тошмалар тошади; тошмалар навбати билан капсула, везикула, пустула, қорақўтир ва чандиқларга айла- нади; илгари карантинли инфекциялар қаторига киритил- ган эди; 1980 йили Жаҳон соғлиқни сақлаш ассамблеяси унинг дунёда бутунлай йўқотилганлигини эълон қилди.
Рус. Натуральная оспа.
Чипқои — соч фолликуласи ва унинг атрофидаги тўқи- маларнинг йирингли-некрозли яллиғланиши; уни стафило- кокк микроби келтириб чиқаради.
Рус. Фурункул; син. чирей.
Чириган тиш — қ. Чўкиртак.
Чириидисимои иажас — жигарранг, чиринди ҳидли на- жас; диспепсиянинг чириндили хилида учрайди.
Рус. Гнилостнмй кал.
Чириш — тўқималарнинг ҳаёт-фаолияти тўхтаб, аутолиз ва ириш жараёни бўлиб ўтгач уларнинг молекуляр тузили- шининг емирилиши.
Рус. Разложение.


иии.21уои2.сот ки(иЬхопаз1